French Honors Society

Deze week kreeg ik een brief mee van school, waar in stond dat ik gekwalificeerd was voor de French Honors Society, een soort club voor Frans waar je alleen maar in komt als je gemiddeld een A hebt voor je hele studie van Frans. Vorig jaar had ik gemiddeld een 89, en een A is 90 punten of hoger, dus was ik net 1 punt weg. Voor de inductie ceremonie, moesten we nette kleren aan trekken, maar ik had mijn nette kleren al een tijd lang niet meer aan gehad, en mijn broek was te kort. Mama had een nieuwe broek gekocht die eigenlijk net iets te breed was, maar met een riem paste hij precies goed. We moesten op vrijdag om half zeven op school zijn, maar we waren een paar minuten eerder, en toen moest ik een aparte ruimte in om te wachten tot dat de ceremonie zou beginnen. Er waren maar vier jongens, en de rest was allemaal meisjes, want er zijn meer jongens die Spaans nemen, en meer meisjes die Frans nemen. We moesten aan het begin van de ceremonie gaan zitten, en toen het volks lied zingen. Ik had het volkslied vorig jaar geleerd, en sinds toen niet meer geoefend, maar ik kende het nog helemaal uit mijn hoofd. Na het volkslied waren er een paar studenten die een verhaal of een gedicht hadden opgedragen, en daarna was er een mevrouw die in Frankrijk geboren was, die ons wat over Frankrijk vertelde, en haar leven tot dat ze hier was komen wonen, en dat was heel interessant. Toen mochten we een kaars van onder onze stoel pakken, en die een voor een aan een grote kaars aan steken, die op een tafel stond. Ik was als eerste, omdat mijn achternaam met een A begint, maar ik wist niet precies waar ik heen moest lopen, omdat we dat niet geoefend hadden. Gelukkig was er iemand die de weg wees, en kwam het allemaal goed. Na dat iedereen hun kaars had aangestoken, en vervolgens weer uitgeblazen had, gingen we weer terug naar onze plaatsen. We moesten toen na zeggen wat er werd voorgezegd, en toen waren we officieel lid van de French National Honors Society.