Rennen en zwemmen

Deze week waren we voor het eerst weer naar de Windrose Stingrays zwem training geweest. Ik wilde er niet naartoe want ik vind lopen veel leuker dan zwemmen. Na school, ging emilio eerst zwemmen, en ik bleef thuis. Ik ging even huiswerk doen, en nadat ik klaar was, reed ik met de fiets naar het zwembad toe. Het was nog vroeg toen ik aan kwam en toen de vorige groep uit het water was, ging ik er langzaam in zodat ik er even aan kon wennen. Het was best koud. Toen we gingen zwemmen, zat ik in de eerste baan, en toen we klaar waren zat ik in de laatste, omdat de trainers steeds mensen verschoven. Ik weet niet of de snelste in de laatste baan zaten, en de langzaamste in de eerste, maar daar leek het wel op. Het werd nog kouder toen ik het zwembad uit ging. Ik fietste weer naar huis, en nam toen een lekkere warme douche. Op vrijdag, ging ik met Blake; een vriend van Cross Country, rennen. Bij zijn huis hadden we eerst een half uurtje op de Xbox gespeeld, en gingen toen rennen. We gingen heel ver en kwamen langs een paar anderen vrienden van school die ook mee gingen rennen. We renden heel veel op en neer, en zelfs naar een school die redelijk ver was. Toen we eindelijk weer moe thuis kwamen, hadden was 6.10 mijl, of 9.8 kilometer hard gelopen. Ik had wat zwemkleren en een handdoek geleend, en we gingen toen in zijn zwembad zwemmen. Ook al was het koud, het was lekker omdat we het heet hadden. Toen het donker werd, had Blake’s vader lichten in het zwembad aan gezet die van kleur veranderden. Hij had ook de watervall, en de Spa aan gezet. Het was echt net een feest!

NJHS

Deze week moesten we oefenen voor de NJHS ( National Junior Honor Society) inductie. NJHS is voor mensen die een semester average hebben van 90, of hoger, en die niet bang zijn om te helpen, of goede leiders te zijn. We moesten in rijen op stoelen zitten in Alfabetische volgorde. Ik was nummer 4, dus ik zat in de eerste rij. Op de dag dat de inductie was, moesten we er netjes uit zien dus had ik een bruine broek en een Polo aan gedaan. We moesten buiten de cafetaria in een rij staan, terwijl de ouders in de Cafetaria moesten zitten. Toen iedereen er was, begon in de cafetaria muziek te spelen en liepen we naar binnen. We gingen voor onze stoelen staan, en toen iedereen op zijn plaats stond, moesten we de pledge zeggen, en toen werd het Amerikaanse Volkslied gezongen. Iedereen werd een voor een geroepen. Ik was nummer 4, dus ik liep naar boven, gaf de President een had, kreeg mijn certificaat, en een kaarsje. Toen iedereen van mijn rij was gaan zitten, ging de volgende rij. Toen de laatste persoon was gaan zitten, pakte een meisje een grote kaars, en stook nummer 1’s kaarsje aan, toen ging het steeds verder tot dat iedereen een brandend kaarsje had. We liepen weer uit de cafetaria met onze kaarsjes, en hadden ze in de hal uit geblazen. Sommige mensen hadden hun kaarsje nog aan, dus hadden we onze kaarsen weer aan gestoken. Ik had wat foto’s met vrienden gemaakt, en er was na de ceremonie nog receptie met koekjes en punch. Ik was een van de laatste mensen die weg ging. Ik heb het kaarsje in mijn la bewaard, zodat ik het altijd kan herinneren.

nieuw bed

Deze vorig weekend waren we naar Ikea geweest om voor mij een nieuw bed te kopen. We hadden mijn bed naar emilios kamer verhuisd omdat zijn bed kapot was gegaan. We gingen dus op paasen naar ikea en kochten voor mij een hoog-slaper omdat het beter voor the trein zou zijn. We wilde hem graag in het zilver hebben, maar die hadden ze niet meer en kregen ze ook niet meer dus hadden we een witte gekocht. Adri en ik hadden hem samen in elkaar gezet, en toen had ik hem even uit geprobeerd. Het bed was zo hoog boven de grond, dat toen ik op mijn tenen stond, ik nog steeds niet de onderkant van het bed aan kon raken. Het lag wel fijn, en ik was veel dichter bij de sterren die op het plafond waren. Het ondhandige was dat als ik mijn alarm uit wilde zetten, ik dan helemaal naar beneden moest lopen, het alarm uit zeten, en dan weer naar boven. Bij die tijd was ik wel goed wakker. Ik moest ook naar beneden lopen als ik een boek wilde pakken. Er zit een raam vlak naast het bed, dus als ik met mijn voeten bij het kussen lig, dan kan ik uit het raam naar buiten kijken. Terwijl we de lampen boven mijn bed gingen verschuiven; want ze zitten aan 2 kabels vast, kwam een van de kabels los uit de muur dus toen hadden we een nieuw lampje naast mijn bed gehangen zodat ik nog een goed lees lichtje ha Ik heb nog niks met mijn verjaardag’s geld gekocht, maar voor mijn trein baan ben ik van plan om nog wat baan stukken te kopen omdat ik nog niet zo veel baan heb. Ik ga binnenkort ook bergen maken want zonder bergen is het landschap niks. Ik ben ook nog van plan om een andere wagon voor mijn snelheid’s trein te kopen. Ik vind ze heel mooi omdat ze licht geven.

Kleine vacantie

Deze week hadden we maar een korte week school omdat we op vrijdag niet naar school hoefde. Op woensdag was het mijn verjaardag. Ik kreeg een horloge, een stoom locomotief, wat huisjes, een boek met voetbal plaatjes, en 3 boeken. Ik had per ongeluk de trein laten vallen. Ik had geluk want hij deed het nog steeds. Het enige wat niet werkte was het lampje aan de voorkant. Op vrijdag hadden we de district track meet. Ik mocht niet mee lopen omdat alleen de top 3 van elk evenement er naartoe mochten. Ik was aan het aan moedigen, en ik had voor 3 verschillende mensen hun tijd genomen zodat ze net na de race hun tijd al konden zien. Ik had niet gezien of we gewonnen hadden of niet, maar voor mij leek het er op dat we erg ver achter liepen. Op zaterdag moesten we naar de Lowe’s om hout te kopen om onze bedden beter te maken. We moesten even wat hout zagen van Adri en toen de balken op de juiste lengte waren, ging ik even fietsen. Toen ik terug kwam van fietsen, bleek het dat Emilio even een tijdje op de grond moest slapen. Zijn bed was helemaal ingestort en het hout was helemaal gescheurd, dus hij moet nu op de grond slapen. Met op de grond slapen bedoel ik dag hij op zijn matras moet liggen op de grond. Op zondag, gingen we paaseieren zoeken binnenshuis, maar het duurde zo lang voordat we de eieren gingen zoeken, dat Emilio all meer dan de helft had gevonden. Toen we ze echt gingen zoeken, had hij binnen 4 minuten, zijn 10 eieren gevonden. Bij mij duurde het wat langer, en de moeilijkste waren de gene die gecamoufleerd waren. Er was een zilveren ei dat in een zilveren kaars kopje lag, dus die had als laatste gevonden.