Het begin van de zomervakantie

Voor mij was vorige week mijn laatste week school. Sommige leerlingen moeten volgende week ook nog naar school om hun eindexamens te nemen voor verschillende vakken, maar omdat ik vrijgesteld ben van mijn eindexamens, hoef ik volgende week niet naar school te komen, dus begint mijn zomervakantie een week eerder. Om vrijgesteld te worden van je eindexamens, moet je je “Cito” gedaan hebben voor Engels, Wiskunde, Geografie, en Biologie. Je moet ook voor al je klassen een 70 gemiddeld of hoger hebben, niet lager dan een “N” (kan verbeterd worden) in je gedrag, en je mag niet meer dan 4 dagen per half school jaar missen. Als laatste moet je ook nog al je boeken ingeleverd hebben voor alle vakken waar je een boek voor hebt gekregen.

Die donderdag, kregen we van mijn lerares van Frans een picknick. Ze had vijf matten mee genomen, en we gingen in groepen van vijf op een picknick mat zitten. We kregen ieder een zakje appel stukjes, brood, en Nutella. Als drinken, konden we limonade met munt siroop maken; echt typisch Frans, want je kunt munt siroop in Amerika niet snel krijgen. Terwijl we aten, konden we ook kletsen over de laatste week van school. Toen we klaar waren, moesten we alle matten weer opvouwen en zorgen dat er geen kruimels uit vielen. We kregen ook nog een groot pakket van optioneel huiswerk wat we over de zomer vakantie konden doen, en als we dat volgend jaar in leverde, dan zouden we tien bonus punten krijgen op een test volgend jaar. De zomer vakantie is ongeveer 13 weken lang hier, dus heb ik genoeg tijd om dat pakket af te krijgen.

Op de laatste dag school hadden veel mensen hun jaarboeken mee genomen zodat hun vrienden er wat in konden schrijven. Sommige mensen lieten hun vrienden op vellen papier schrijven, en iemand zat hellemaal onder de inkt omdat hij zijn vrienden op zijn armen, nek, en bennen liet schrijven. In het laatste uur had de juf een wereldbol die je met magneten kon laten zweven. Je moest de wereldbol precies tussen de twee magneten balanceren zodat hij zou zweven. Een paar van mijn vrienden en ik probeerde te zien wie als snelste de wereldbol kon laten zweven. Later probeerde we ook nog de wereldbol heel hard te laten rond draaien, terwijl hij aan het zweven was, maar dat was heel moeilijk, want met het kleinste tikje vloog hij er al weer uit. Aan het eind van de klas waren we allemaal blij om onze zomer vakanties te beginnen, maar we waren ook wel verdrietig dat school al weer over was.

We waren die dag twee uur eerder uit dan normaal, dus konden we uit twee dingen kiezen; of twee uur wachten op de bus, of we konden opgehaald worden. Ik was die dag mijn telefoon vergeten, dus besloot ik om naar huis te lopen, in plaats van twee uur wachten tot dat de bus zou komen. Ik wist niet precies hoe lang de afstand zou zijn tussen de school en mijn huis, maar ik wist wel dat het in ieder geval sneller zou zijn dan twee uur wachten op de bus. Het was best heet buiten, en ik had een zwart T-shirt aan, dus probeerde ik zo snel mogelijk thuis te komen, en zo veel mogelijk onder de bomen en schaduw te blijven, want een zwart T-shirt absorbeert veel hitte. Onderweg, kreeg ik veel van de buurt te zien, zoals mooie huizen. Een deel van de weg liep zelfs over een beek, en door een golf baan heen. Op een punt, stopte een van mijn vrienden die op weg was naar huis, en vroeg of ik een lift nodig had, maar ik vertelde hem dat ik liever wilde lopen, omdat ik dat nog nooit gedaan had. Toen ik thuis kwam, was ik erg bezweet, maar het was wel leuk om een keer naar huis te lopen. Ik had de ongeveer 5 kilometer, in net onder een uur gelopen.

Vrijdag avond ging ik met Adri mee omdat hij bij mijn school een show van het koor op moest nemen. Emilio zei eerst dat hij ook mee wilde gaan, maar was uiteindelijk te moe om mee te gaan, zei hij. Ik ging aan een tafel zitten om dvd’s van de show te verkopen, terwijl Adri binnen aan het opnemen was. Toen de show begon, mocht ik ook mee kijken. Een van de jongens die aan het optreden was, kon zingen terwijl hij gitaar speelde, en kon ook tussendoor nog even op zijn harmonica spelen, en dat vond ik wel heel knap. Aan het eind van de show was er een slideshow om te laten zien welke studenten zojuist hun laatste jaar op school hadden geëindigd. Daarna ging ik nog even terug om wat dvd’s te verkopen, en toen reden we naar huis.

 Op zaterdag, had ik training in Burrough’s park. We zouden een lang stuk gaan lopen in het bos, maar daarvoor, werd Emilio bijna gebeten door een daas. Toen we vertrokken, merkte we al dat er meer dazen achter ons aan kwamen. Gelukkig waren we aan het hardlopen, dus konden ze niet makkelijk op ons landen. We konden veel dazen dood slaan, maar er kwamen altijd weer een paar nieuwe voor in de plaats. Toen we weer terug kwamen om even pauze te nemen, wilde Emilio niet meer terug het bos in omdat hij de dazen zo vervelend vond. We gingen na de pauze weer terug het bos in, en deze keer kregen ze een van mijn vrienden flink te pakken. Ik weet niet of hij een geurtje op had gedaan of zo iets, maar er kwamen wel 7 of 8 dazen tegelijk achter hem aan vliegen. Hij werd gelukkig niet gebeten, maar we hadden voor die dag wel even genoeg dazen gezien. Toen we weer terug het bos uit kwamen, waren de dazen ook meteen weg, dus konden we uitrusten. Ik heb al 2 jaar de bijna de hele zomer lang elke dag in dat park gerend, en voor en of andere reden zijn de dazen er altijd in de eerste helft van de zomer, en dan zijn ze voor de tweede helft van de zomer verdwenen. Het kan zijn dat ze vroeg in de zomer bloed nodig hebben om te reproduceren.

 Dit weekend ben ik ook begonnen met een nieuw event voor track, de steeplechase. Ik wilde vorig jaar de steeplechase al gaan doen, maar toen was ik nog te jong om het te mogen doen, want je moet 15 of ouder zijn. De steeplechase is een 2000 meter race, waar je met elke 400 meter over vijf balken moet springen. De laatste balk van de ronde heeft een bak water aan de andere kant waar je in moet springen.  Zondag morgen ging ik met een paar anderen naar Rice Universiteit om daar te oefenen. Ik wist dat het heet zou worden, dus nam ik een grote fles met water en ijs mee die anderhalve liter water had. Ik nam ook mijn spikes mee, omdat dat beter was om te springen. Ik had ook nog mijn handdoek mee genomen om het water van de watersprong af te drogen, en als ik te bezweet werd. Als laatste had ik voor na het oefenen een honing en granen reep mee genomen. Omdat Rice Universiteit net buiten het centrum van de stad licht, kregen we een kleine tour van het stadscentrum. Het stadscentrum is een beetje vreemd, omdat je een verlaten gebouw met dakloze mensen ziet, een halve kilometer van een rijk hotel met allerlei luxe autos. We kwamen ook langs een paar musea, en twee hele grote fonteinen. Toen we bij de universiteit aan kwamen, liep ik eerst even naar de W.C. om wat water over mijn gezicht te wrijven. Daarna gingen we eerst even wat water drinken, en daarna liepen we drie rondjes om op te warmen. Na het opwarmen, liepen we nog een extra rondje om alle balken op hun plaats te zetten. Ze waren van dik hout op een metalen standaard, dus waren ze moeilijk om op te tillen. We gingen toen oefenen om over de balk heen te springen. Na het oefenen, begonnen we met rondjes lopen met de balken. De eerste ronde was om uit te proberen, en dat ging best makkelijk. Ik sprong als laatste over de water pit heen. Ik kwam goed op mijn voeten, want er was er maar een het water in gekomen, maar toen ik probeerde verder te lopen, viel ik weer op de grond. Ik duwde de grond weg en begon weer te lopen, en na nog een balk was ik klaar. We gingen allemaal even in de schaduw zitten, om wat water te drinken, en toen begonnen we weer op nieuw, maar deze keer gingen we twee rondjes in plaats van een. Deze keer ging alles goed, behalve dat ik aarzelde voor de watersprong, en liep ik er omheen. Dat was niet erg, want het was pas mijn 2^de keer om het te proberen. De tweede ronde ging beter, behalve dat ik met twee voeten in het water kwam, dus werd sport broek nat, maar dat was niet erg, want het was toch heel warm. Daarna gingen we nog een keer, en het ging zoals voorheen weer goed, tot de vierde balk. Bij de vierde balk, sprong ik de lucht in, en lande op de balk, maar toen bleef mijn achterste voet hangen toen ik weer naar beneden kwam, dus viel ik op de baan. Ik was best hard neer gekomen, maar behalve wat pijn aan mijn arme en wat kleine schaaf wonden mankeerde me niks. Ik probeerde aan mijn arm te voelen of hij was gebroken, maar gelukkig was dat niet zo, maar mijn arm deed wel zeer. Ik was toen maar even gestopt tot de volgende ronde. De volgende ronde probeerde ik extra goed mijn best te doen om niet te vallen, want dat had nog meer zeer gedaan. Gelukkig was ik niet nog een keer gevallen, en was ik op de laatste sprong in het water lekker afgekoeld. Dat was onze laatste ronde, dus gingen we drie rondjes lopen om af te koelen, en daarna reden we weer vijfenveertig minuten terug naar huis. Thuis had ik wat Arnica op mijn wonden gesmeerd, en de volgende dag waren de wondjes al een stuk kleiner.

Deze maandag, heb ik vrij, maar heeft Emilio ook vrij omdat het dan Memorial Day is, een dag waarop veel mensen in Amerika de doden van oorlogen herinneren. Emilio had recent een boek gekocht met allerlei stereogrammen er in, en als je daar op een bepaalde manier naar kijkt, dan ziet alles er driedimensionaal uit. We keken door het boek, en vonden verborgen varkens, mensen, en dingen zoals motors die je niet zou kunnen zien zonder op een bepaalde manier naar de plaatjes te kijken. Het is op 1 Julie Emilio’s verjaardag, dus was hij al een verlanglijstje aan het maken. Het gaat voor hem veel makkelijker dan voor mij, want als het kerst is of mijn verjaardag, dan heb ik meestal moeite om iets uit te zoeken. Emilio had de dingen die hij graag wilde hebben op een velletje papier geschreven, en Adri merkte op dat hij veel mooier kon schrijven als het voor een verlanglijstje was, als voor zijn huiswerk, en daar moesten we allemaal om lachen. Emilio heeft ook op vrijdag vrij, dus hoeft hij voor zijn laatste week school maar drie dagen naar school. Ik kon deze dinsdag mijn school bus om half zeven langs zien komen zonder dat ik mee hoefde te gaan. Een half uur ging ik naar beneden om met Emilio te ontbijten rond zeven uur. We hadden allebei cereal gegeten, en toen moest Emilio zich klaar maken om naar school te gaan. Hij maakte 2 boterhammen met ham, en nam een pakje Caprisone mee. Hij vertelde mij dat ze vandaag hun eigen bordspelletjes gingen maken, wat ik ook op die leeftijd had gedaan. Hij liep naar buiten, en ik bleef boven uit het raam kijken tot dat hij op werd gehaald.

Vorig weekend, had ik op zaterdag weer een Track Meet. Deze was een stuk verder weg, dus was ik de enige van mijn team die daar naartoe ging. Het leuke van de meet was, dat ze niet alleen een 3000 meter race, maar ook een 5000 meter race hadden. Jammer-genoeg liepen lieten ze de 3000 en de 5000 te gelijker tijd lopen. Ik wilde graag de 5000 lopen, en het bleek dat ik de enige was die de 5000 ging lopen. Met de 3000 moet je 7.5 keer om de baan lopen, en met de 5000, moet je 12.5 keer om de baan lopen. Ik was al snel 3^de van de hele groep, en bleef de hele race die positie houden. Emilio liep de 3000 maar ik had hem 2 keer overlapt. Ik was nadat iedereen van de 3000 klaar was, de laatste die nog aan het lopen was, en ik had toen nog 3 rondjes te gaan. Aan het eind kon ik ook nog even goed de laatste 100 meter sprinten. Ik was dus eerste voor mijn race, maar ik was wel de enige die meeliep. Na de race, moest Emilio ook nog gaan snelwandelen. Hij heeft al een tijd lang een rivaal van een andere track-club, en ze gaan steeds nek aan nek, en omdat ze allebei zo graag willen winnen, houden ze zich allebei soms niet meer aan de regels. Deze week, gingen ze zoals altijd weer gelijk op, maar net bij het einde trok de andere jongen aan kop, maar die houdt zich echt niet aan de regels. Emilio kwam net met een paar milliseconden op de tweede plaats.

Twee weken geleden moesten alle oudere kinderen van mijn school hun grote jaarlijkse test doen, en deze week was het onze beurt. We hadden de hele week van maandag tot en met donderdag een andere test om te doen. We kregen eerst ons rooster met onze test kamer er op. Ik moest de hele week in kamer 180 zijn, behalve op dinsdag, want toen moest ik in kamer 295 zijn. De kamers werden ingedeeld op alfabetische volgorde, en op welk niveau rekenen je zat. Ik neem meetkunde dus moest ik op maandag testen, en omdat ik ook Algebra 2 neem, moest ik ook op dinsdag testen. Op maandag, moest ik de test van meetkunde doen. Er waren 60 vragen om te beantwoorden, en gelukkig mochten we deze test op een papieren test doen, in plaats van op de computer. We kregen in het begin ook een pakje appelsap, en wat crackers. We hadden 4 uur om de test te doen, maar dat was meer dan genoeg tijd. De vragen waren makkelijk, maar er zaten af en toe wat moeilijkere vragen tussen. Ik was met 2 uur al klaar, en ging toen weer terug naar het begin om elke som op nieuw uit te rekenen, want met zo’n lange test maak je soms gekke fouten. Toen ik nog een paar vragen hoefde te checken, werd ik samen met een paar anderen uit de kamer naar een zaal geleid om nog de test af te maken. Ik was daar snel klaar, en zat nog 30 minuten van het tijd ’s limiet af, maar ik had ondertussen wel wat lunch tijd gemist. Later die dag werden we in aardrijkskunde een leuk project gegeven. We moesten uit een bak een papiertje pakken, en op dat pappiertje stond de naam van een stuk van een landmassa. We moesten een groep van 4 of 5 mensen maken, en dan een papiertje pakken. Onze groep wilde graag West Europa, omdat daar veel interessante plekken zijn, maar we kregen Oost Europa, wat ook wel interessant was. We moesten 10 interessante plekken in ons deel van de wereld vinden, en daar dan vragen over stellen, en leuke of grappige activiteiten creëren. Een paar de 10 plaatsen waren: de Donau rivier, Tsjernobyl, de Zwarte Zee, Dracula’s kasteel, en het Praag Kasteel. Er waren 4 jongens in onze groep; Jack (heb ik wel eens over geschreven), Arshad, Aaron, en ik. We hadden al snel besloten om een paar video’s te maken om onze activiteiten uit te beelden. Voor Tsjernobyl, hadden we als uitdaging dat we de koeling toren zouden beklimmen, dus gingen we met de video camera naar een trap in de school, en deden net alsof we de “toren” beklommen. Voor het Praag Kasteel, hadden we ontdekt dat er een grote fontein in het plein van het kasteel is, dus hadden we als uitdaging dat we in 30 seconden zo veel mogelijk munten uit de fontein moesten pakken. Om dit op te nemen, had Jack zijn video camera mee genomen naar een waterfonteintje. We hadden munten in de waterfontein gedaan, en probeerde ze er tijdens de video weer uit te halen. Nadat we voor alle 10 de uitdagingen een video hadden, konden we aan de rest beginnen.

Op de tweede dag, hadden ik en 14 anderen de test van Algebra 2. Ik vond deze test wel iets moeilijker dan die van meetkunde, maar we mochten een rekenmachine gebruiken, dus dat maakte het een heel stuk makkelijker, maar er waren nog steeds een paar vragen die ik niet zeker het antwoord op wist. Op de derde dag, hadden we de test van Biologie. Deze test vond ik de aller makkelijkste, omdat de test veel basis vragen stelde, in plaats van vragen die meer de diepte in gingen. Op de laatste dag, donderdag, hadden we de test van aardrijks kunde. Deze test was ook niet zo heel moeilijk, mar was wel de langste, met 76 vragen!

Op vrijdag was er weer een normale school dag, en na school, gingen we mijn nieuwe bril halen. Mijn oude bril had eerst een klein barstje aan de onderkant, die steeds groter werd, tot dat ik hem steeds kon zien als ik door mijn bril keek. Voor de rest begon de blauwe lak er af te vallen, dus vonden we het tijd om een nieuwe bril te kopen. We gingen bij een winkel kijken, maar ik vond niet echt een bril die ik mooi vond. We gingen toen naar een andere winkel, en daar had ik wel een mooie bril gevonden. De bril was bruin met oranje, en ik vond hem wel mooi staan. Na dat we de bril hadden opgehaald, reden we naar de chinees om iets te eten te halen. Op de heen weg regende het heel hard, en toen was het weer even droog, en daarna begon het weer te regenen. Dat ging even zo door, maar op de terug weg was het bijna helemaal droog. Net voordat we de wijk in kwamen rijden, zagen we een muur van regen, en toen we daar doorheen reden, regende het zo hard dat het moeilijk was om door de ramen te zien, zelfs als je de ruitenwissers aan had op de hoogste snelheid. De geulen langs de huizen voor regen-afvoer leken wel rivieren omdat er zo snel zo veel water doorheen stroomde. Die nacht waren er heel veel kikkers en padden die een kabaal aan het maken waren. Ze waren zeker blij dat het zo veel had geregend.