Sunday, April 26, 2009

komeet

Ik had op vrijdag morgen een feest omdat ik in het kac team was. er was cake en punch. Er waren meer mensen die ook mee gingen bij kac. Ik vond het wel fijn dat we het feest hadden want ik rekenen toen het feest begon dus had ik geen rekenen. Toen ik terug kwam was het alweer tijd voor teken les. We leren op school in wetenschap over planeten en het zonnestelsel. We leren ook over kometen, meteoren en asteroïden. Ik ben hier natuurlijk heel goed in en kreeg een honderd op allebei mijn testen. We hadden op vrijdag een lab waarmee we zelf onze eigen komeet konden maken. We werken in de klas met groepjes van 2 dus eerst ging mijn vriend wat zand pakken en een plastic zakje. Ik mocht hierna een stuk “dry ice” of bevroren koolstof pakken. Ik moest er voorzichtig mee zijn want het blok was -75 graden Celsius. Het was dus zo koud dat je vingers er van verbranden omdat het zo koud is. We stopten de koolstof ook in het zakje, deden er wat water bij en begonnen te kneden. We hadden nu een bal van zand waar de koolstof in verscholen zat. We brachten hem naar een hete lamp en er kwam meteen rook van af net zoals een echte komeet. We hielden hem daar tot dat de staart een halve meter lang was en toen pakte ik de komeet weer en brak hem in tweeën ik zag het witte stuk koolstof er in en ik dacht dat het beter zou werken als het alleen het stuk zou zij. Ik hield het stuk er voor en werd de staart nog langer. Ik hield hem boven de prullen bak en raakte hem een keer aan. Het voelde lekker koud maar als ik mijn vinger er langer op had gehouden had het nu zeer gedaan. Dry ice is een helen rare stof warmee je leuke experimentjes kunt doen en voor $2 of een euro vijftig kan je een hele kilo ervan kopen.

Saturday, April 18, 2009

model trein update




Ik heb mijn trein baan die ik voor mijn verjaardag had gehad al weer een beetje verder gemaakt. Ik heb van papa 4 goederen wagons gekregen, 2 wissels, een paar rechte stukken, en wat bochten. Het enige probleem van de goederen wagonnetjes was dat de koppeling anders was dan die van mijn eerste wagonnetjes. Het is niet erg want ik heb met wouter, en een beetje van mijn geld een goederen trein besteld. Dit is de foto ervan: http://www.trainsetsonly.com/Merchant2/images/fullsized/FS160/lg160-69802.jpg. De baan die ik heb is in de vorm van een 0 en hij heeft 1 buiten bocht erbij. Ik had wel 2 buiten bochten kunnen maken maar daar had ik een verleng snoer voor nodig en die had ik niet. het was hier vandaag (zaterdag 18 april) heel donker, nat, en koud, dus had ik tussen de middag mijn licht uit gedaan, en mijn jaloezieën dicht gedaan en was het pikken donker in mijn kamer. Ik zette toen het treintje aan en het begon te rijden en je kon mooi het licht voor de trein uit zien gaan. ik vond dit wel mooi en bleef ik even kijken tot dat ik “tik” hoorde. Ik zette het licht weer aan en zag dat de achterste wagon ge ontkoppeld was, en toen de trein weer terug eromheen kwam, botste die her tegen aan. Ik was gestopt en sluite alles weer af want ik ging bij een vriendje spelen. we kwamen weer terug en Debby en haar vriendinnen zaten Rockband te spelen. ik ging met Emilio schaken en voordat we het wisten was het al weer Eten’s tijd voordat iemand had gewonnen. We aten die avond pannenkoeken en Debby’s vriendinnen aten ook mee. Ik had die dag wel uitgevonden dat tijd voorbij scheurt als je plezier hebt.

Sunday, April 12, 2009

san jacinto

We waren gisteren naar San-jacinto geweest om naar het monument en het oorlogsschip te kijken. We gingen eerst naar het monument. Het was een toren die hoger dan de kerk in vlijmen is. Er stond een verhaal in het steen geschreven bij de basis. Toen we binnen kwamen was het groter dan we dachten. We kochten tickets en we gingen naar het theater om het verhaal te zien op film. De film duurde ongeveer 45 minuten en we gingen hierna naar een hall met allemaal dingen die archeologen op hadden gegraven na het gevecht in San-jacinto. Er waren heel veel zwaarden, laarzen, en geweren waarmee de Texanen en Mexicanen tegen elkaar vochten. Ik stond versteld aan de hoeveelheid dingen die ze hadden opgegraven. We liepen wat verder en kwamen weer terug in de hall waar we waren. We gingen hierna naar boven om van het uitzicht te genieten. De lift ging zo snel dat mijn oren er van klapte. Na een beetje rond kijken gingen we weer naar beneden en reden we naar het oorlogsschip. Er zaten heel veel grote kannonen en geweren op. We liepen naar een van de grote geweren en zagen dat mensen hem aan het besturen waren met handvaten. We klommen er ook open richten op een van de vrachtschepen. Jammer genoeg werkte het geweer niet, anders was die boot hier nu niet meer.

Emilio and Fabio at war from Adrian Kasbergen on Vimeo.
We gingen ook naar boven naar de besturing kamer, maar op de weg terug was mama gevallen en viel haar slipper bijna het water in! We gingen ook helemaal naar beneden naar de torpedo ruimte en de motor ruimte. Ik vond het heel mooi hoe bijna alles nog het zelfde was toen ze het schip vonden, en dat het schip het enige Amerikaanse schip was die door de 1e, 2e wereld oorlogen had geleefd.

Monday, April 6, 2009

mijn verjaardag

Het was vorige week mijn verjaardag maar ik moest toch naar school. Ik had wel geluk want ik moest later naar school omdat we naar een gebouw moesten om onze “permanente residentie” te halen. Het duurde heel lang tot dat we aan de beurt waren omdat ze ons een beetje vergeten waren. We gingen eindelijk naar een kamer en checkte een meneer onze passpoorten We moesten ook een interview doen en het was wel grappig. De meneer vroeg mij heel veel rare vragen. Een er van was: “ben je ooit een terrorist geweest” elke keer dat hij rare vragen vroeg, moest ik lachen. Na ongeveer 30 minuten, waren we klaar en konden we naar huis. We gingen niet naar huis want Emilio en ik moesten nog naar school (ook all zou ik wel thuis willen blijven). Ik kwam op school net toen het 3rde uur was begonnen. Ik was dus net op tijd voor wetenschap. Na school, gingen we met de bus naar huis maar het duurde heel lang om dat ik graag met mijn cadeautjes wilde spelen. ik kwam eindelijk thuis en ik gooide snel alles op hun plek, akte mijn broodtrommel en zette hem op het aanrecht en rende naar boven. Ik begon mij Alaska trein set in elkaar te zetten. Toen de baan af was, zette ik voorzichtig het treintje er op en zette langzaam de kracht aan. Het treintje begon te rijden en ik bleef kijken terwijl het treintje rond de baan reed. Toen de trein een rondje had gereden, riep ik Emilio om de trein aan hem te laten zien. Hij vond het wel mooi en bleef ook een tijdje meekijken, tot dat hij weer op de GameCube ging spelen. ik zetten er de personen wagens op en was verast met hoe gedetailleerd ze waren. Je kon gewoon de bankjes zien op beide verdiepingen. Ik vond het ook knap hoe ze al die stoeltjes in zo’n klein wagentje hadden gedaan. Ik zat er aan te denken hoe ik er misschien verlichting in zou kunnen doen maar de trein was daar wel een beetje te klein voor dacht ik. Ik bleef met de trein spelen tot dat we gingen eten, en las Manuela’s auto boek tot dat ik ging slapen. Ik was blij dat ik een trein set had gekregen. Terwijl ik in bed lag dacht ik: het is morgen 1 april dus ik moet zorgen dat ik niemand geloof. De volgende morgen werd ik vroeg wakker om met de trein baan te spelen. toen het half 7 was, gingen we eten, en maakte we onszelf klaar voor school. Emilio gaat eerder naar school dan ik dus had ik daarna nog 30 minuten om met de trein te spelen. Toen het tijd was ging ik naar buiten en wacht ik voor de bus. Toen ik de bus in stapte wist ik niet dat er ongeluk mijn kant op kwam.