Deze week hadden Emilio en Ik de finales voor de kwalificatie meet. Vorige week was voor mij de finale voor de 3000, waar in ik derde was geëindigd, en voor Emilio was de finale voor de 800, waar hij niet in door mocht, en snelwandelen waar hij 2de in kwam. Deze week had ik de 3000 snelwandelen, en ook de 1500 hardlopen. Ik vind de 1500 niet zo’n leuke race omdat het te lang is om te sprinten, maar te kort is om een goed ritme te houden. We mochten vandaag inslapen vergeleken met mijn oefen lessen, want daarvoor moeten we om 5:15 op staan, en vandaag mochten we om 8:30 op staan. Toen we klaar waren om te gaan, reden we naar Erica’s huis om haar op te halen, want haar ouders hadden geen tijd om haar weg te brengen. Net toen we aan kwamen, was er al de laatste omroep voor de 3000 snelwandelen, dus moest ik snel omkleden en de juiste schoenen aan doen, want ik wilde niet dat ik achter gelaten werd. Ik kwam nog maar net op tijd, maar ik had geen tijd om op te warmen. Ik kwam uit eindelijk 4de, waar ik niet al tevreden mee was, maar in ieder geval ging ik door naar de volgende ronde. Vlak na het snelwandelen, kwam al de 1500, dus moest ik snel lopen naar mijn plek om mijn snelwandel schoenen uit te doen en mijn spikes aan te trekken. Met de 1500 kwam ik ook net op tijd, ook al moesten we nog even onder de tent zitten tot dat onze race kwam. Mijn leeftijd categorie was in 2 rondes op gesplitst, en ik zat in de eerste. Met de eerste 100 meter lag ik als laatste, maar dat doe ik express omdat hier veel kinderen te snel weg lopen, en dan geen energie meer over hebben voor de rest van de race. Ik klom steeds verder op tot dat ik eerste lag. ik was zoals bij de 3000, was ik een 200 eerste, maar de laatste ronde werd ik weer in gehaald. Ik kon uit eindelijk niet naar de volgende ronde met de 1500 omdat de 2 ronde snellere kinderen had.

Deze week hadden we voor Track en Field de kwalificatie wedstrijden. Bij elk event mocht je door tot de volgende ronde als je top 6 was in de finale. Bij de meeste sprint events, tot en met de 800 meter, was er ook nog een voorronde waar je top 8 moest zijn om in de finale te komen. Ik liep deze week alleen maar de 3000, omdat de 1500 en het snelwandelen volgende week waren. We waren er al s’morgens vroeg omdat Emilio de 800 moest gaan lopen. Ik had mijn zonnebril op gedaan zodat ik nog even in mijn stoel kon gaan slapen omdat de 3000 2:30 zou zijn, en het was pas s’morgens. Ik zorgde dat ik veel water dronk zodat mijn spieren minimaal moe zouden worden tijdens de race. Emilio moest na een tijdje rennen, en hij deed het best goed. In het begin liep hij in het midden, maar toen begon hij langzaam achter te vallen tot de laatste plaats, maar toen met de eindsprint haalde hij nog de jongen voor hem in, dus dat vond ik wel knap van hem, maar hij was jammer genoeg niet gekwalificeerd. Met de 1500 meter snelwandelen deed hij het ook best goed, en kwam hij 2de van zijn leeftijd groep, en 4de van iedereen. Hij hoefde niet snel te gaan omdat er maar 5 kinderen waren, dus het maakte niet uit of hij er 3 uur over deed, want hij zou toch door gaan naar de volgende ronden, tenzij hij werd gediskwalificeerd. Daarna was het mijn beurt. Ik dacht niet dat ik het zou halen, want er waren minstens 2 kinderen sneller dan ik, en dan waren er nog anderen die mij voorheen wel eens hadden verslagen. We liepen letterlijk met 40 graden Celsius, en bijna 100% luchtvochtigheid. Ik liep redelijk vooraan de hele race, en een 200 gaf ik de 2 jongens voor mij echt een waarschuwing, want ik was eerste, maar toen begonnen de blaren aan mijn voet heel erg te branden van alle hitte die van de baan mijn schoenen in kwam. Ik was uiteindelijk 3rde geworden, maar ik was wel heel trots op mezelf dat ik 3rde was geworden uit 27 kinderen die er liepen.

Deze week begon de training van Cross Country bij Klein Oak. Blake en ik waren heel nieuwsgierig welke kinderen er zouden komen van andere scholen. Het voelde wel een beetje raar om mensen in je team te hebben waar je een jaar geleden nog tegen moest lopen. Blake en ik zagen al snel dat wij de beste conditie hadden van de andere renners van onze leeftijd. We liepen weer door Burrough’s park heen zoals normaal, alleen deze keer waren er geen horzels of andere gemene insecten die ons achterna kwamen om ons te bijten. Ik begon de eerste dag al met 8 mijl. De tweede dag liep ik 5, en toen begon mijn linker bovenbeen zeer te doen, dus voor de rest van de week liep ik maar 5 mijl per dag om een beetje rustig aan te doen. Mama had er ook een speciale zalf op gesmeerd elke avond, dus als het goed is moet ik weer gewoon kunnen lopen volgende week. Deze week was Adri ook met een business trip naar Las Vegas. Ik had wel mee gewild om een keer de beroemde casino stad te zien, maar tijdens een business trip, zij Adri, krijg je helemaal geen vakantie! Dat is wel een beetje jammer. De hele week door, moesten we ook onze kamers opruimen en speelgoed en spullen die we van de zomer niet meer wilde gebruiken, in dozen doen en in pakken voor de verhuizing. Ik heb al een doos helemaal vol met boeken ingepakt, en nu ben ik bezig met een medium doos met allemaal verschillende dingen die ik van de zomer niet gebruik. Emilio heeft al een grote doos helemaal vol met bordspelletjes en dergelijke vol gemaakt, dus het gaat al goed. Ik heb o deze week een Zelda collectie spel voor de GameCube gekocht. Sinds kort ben ik een fan van de Zelda spellen. Op de collectie staan 4 spellen: het allereerste 8-bit Zelda spel voor de nes, het 2de spell, en dan de Ocrina of Time, en Majora’s mask.

Vorige week hadden we eindelijk vrij van school gekregen. We kregen vorige week maandag onze prijzen. Ik kreeg er weer een van wetenschap, en dat is de derde. Elk jaar heb ik er een gekregen. Ik dacht ook dat ik de prijs zou krijgen waarvoor je elke dag van het jaar op school moet zijn, maar voor een of andere reden kreeg ik die niet, ook al was ik elke dag op school geweest. Het komt misschien van veel naar de orthodontist te gaan, of misschien dat we een dag eerder weg moesten om naar een track meet te gaan. Op de laatste dag deden we bijna niets. Het eerste uur keken we Mythbusters, en dat was wel leuk. Ze probeerde met iets op water te lopen, maar dat lukte niet. Toen probeerde te zien of het mogelijk was om een Ninja zwaard te stoppen met je blote handen, maar dat lukte ook niet. Het 2de uur mochten we naar beneden om een kaneel rol te eten, en wat te drinken. We keken het 3rde uur nog een foto video van momenten tijdens het jaar. Het 4de uur gingen we weer terug, en had ik mijn laatste uur Frans van het jaar. We leerden niets nieuws, maar we hadden wel plezier om met elkaar te praten en elkaars jaar boeken te signeren. Daarna gingen we naar lunch, en toen naar het feestje in de gym. Ik had niet zo veel plezier omdat ik niet zo veel van dansen hield. Het was niet erg, want er was drinken en eten, dus je hoorde mij niet klagen. Een liedje was Thriller van Michael Jackson, en toen begon een groep van 20 mensen alle passen er op te doen. Er kwam echt een kring om hun heen van mensen die camera’s hadden. Na het feestje nam iedereen afscheid, en waren we klaar om naar huis, en uit eindelijk naar Klein Oak te gaan!