Cross Country begint weer

Deze week was onze laatste week vakantie. We moeten deze maandag weer naar school. We hadden deze vrijdag oefenen op school voor het hardlopen. Het Cross Country seizoen van Klein Oak, mijn hoge school, is al weer begonnen. We moesten lopen in 104 graden Fahrenheit, omdat het 3 uur was. Het was zo heet, dat ik op het eind ging sprinten om weer terug in de schaduw te komen. Hierna moest ik en de andere jongens van het team een ijsbad nemen. Er was een grote ton met water er in, en daar werden 2 koelers vol met ijs in gegooid, en dan moesten we op onze knieën zitten zodat het water tot je buik kwam. Het was heel koud, en we moesten er 10 minuten lang in zitten. ik houw totaal niet van ijs koud water, en tien minuten voelde meer als een half uur. Het was wel raar, want na een tijdje voelde het niet meer koud, maar voelde alsof mijn benen in brand stonden. Na 10 minuten klom ik er snel uit, en mijn zenuwen waren helemaal verdoofd. Ik kon mijn been slaan, en ik voelde er bijna niets van! De volgende dag hadden we de eerste Cross Country meet. Dat vond ik wel raar, want school is nog niet eens begonnen! We hadden uniformen die geel met zwart waren, dus we stonden veel uit; we leken wel op bijen! Jammer genoeg konden we niet winnen omdat er maar 4 waren in ons team. Ik, Blake, Ren, en een nieuwe jongen, Andrew, die van een andere middelbare school komt. We liepen weer bij Spring Creek Park, het parkoer met het losse asfalt. Ik haat dat parkoer, meer we waren best goed. Ren kwam 3de, Blake 4de, ik 10de, en Andrew kwam als een van de laatste aan, maar met zijn goede eind sprint had hij toch nog 2 mensen ingehaald, en dat vonden we allemaal heel goed van hem, omdat hij de laatste paar weken niet getraind had. Er waren wel veel mensen, dus dat was echt een spectaculair resultaat, omdat wij ook het kleinste team hadden. Ren, Blake, en ik, kregen alle drie een trofee, en voor mij is het de eerste trofee die ik ooit voor sport heb gehaald. Morgen moet ik weer naar school; de eerste dag op Klein Oak. Ik ben benieuwd hoe het verloopt, maar daar zal ik de volgende keer over schrijven!