Deze week hadden we een thuis track meet. De track meet was op de Rice Universiteit, dus hadden we genoeg ruimte om allen mensen plaatsen te geven. Het was ook niet zo ver weg, maar 45 minuten ongeveer. De baan waar we op gingen lopen was een mooie kleur blauw, en had metalen banden aan de buiten kant. Ze waren voor het meeste om te laten zien waar de baan begon, en eindigde, maar ze waren ook handig omdat sommige kinderen er over struikelden als ze de scherp de bocht in gingen. Ik moest als eerste de 3000 lopen, en ik had de nieuwe spikes van papa al aan gedaan. We deden wat oefeningen, en waren klaar om te lopen. Adri had aan mij beloofd dat als ik als eerste uit de bocht zou komen, dat ik dan 20 dollar zou krijgen. Ik had hard mijn best gedaan, maar ik kwam als 4de de bocht uit. Ik probeerde toen voor het meeste bij de 3 jongens voor mij te blijven, maar ze waren een beetje te snel voor mij dus zo rond ronde 3 was er 10 meter tussen ons. Van de 3 jongens voor mij viel er een af, en die was ik ook zo gepasseerd, dus was ik derde. Ik hoorde mensen in de tribunes de naam Matt zeggen, en dat is een jongen die ook van ons team was. Ik wist toen dat hij vlak achter mij zat, en net op de laatste 100 meter was hij mij voorbij gesprint. Ik was dus 4de, en kreeg ik een geel lintje. Volgens Matt, is een tijd onder 11 minuten een Junior Olympische Spelen tijd, en mijn tijd was 11:03, dus als ik daar een paar seconden af kan snijden, dan kan ik naar Wichita, in Kansas, om daar mee te doen, en dat zou heel wat zijn voor mijn eerste jaar. De 1500 ging ook goed. ik was 10 seconden sneller dan mijn vorige beste. Ik had nog sneller kunnen gaan, alleen ik had heel erg hoofdpijn, dus kon ik me niet goed concentreren.