Klein Oak Boot Race

Deze week was op school de boot race. De race was op woensdag, maar we moesten op dinsdag de boot al naar school brengen zodat de docent de boot kon checken of hij volgens de regels was gebouwd. Op woensdag was de boot race na school, en er waren verschillende heats van boten die tegelijk naar de overkant gingen. Als je snel na school weg moest, kon je de docent dat laten weten, en dan kwam je in een eerdere heat terecht. Er waren 10 heats voor kartonnen boten (waar 2 personen in gaan en eventueel een docent voor extra punten), die werden gemaakt door studenten die hun eerste jaar natuurkunde namen dit jaar. Er waren ook nog 3 heats voor studenten in hun tweede of derde jaar natuurkunde, die hun boten uit plastic mochten maken, maar ze moesten wel minimaal 4 mensen naar de overkant nemen. Omdat ik en de andere leden van mijn groep niets anders na school hadden, werden we in heat 9 geplaatst.

            
                            (Klik 2 keer op de video om hem beter te bekijken.)

    Na school gingen we meteen naar het natuurkunde lokaal alle boten werden opgeslagen. Onze boot was uit heel sterk Ikea karton gemaakt, en het was zo sterk, dat toen we een overig stuk karton probeerde te vouwen, het bijna niet lukte. We hadden nog ongeveer 45 minuten voordat we onze boot moesten laten varen, dus hadden we met kleurpotloden nog wat versieringen gemaakt. Toen het tijd was, namen we de boot mee naar beneden, en naar buiten. Daar moest je in de rij gaan staan op basis van heat en strook nummer. Terwijl we in de rij stonden, zagen we steeds mensen voor ons naar binnen gaan door een deur, en uit een volgende deur kwam steeds doorweekt karton naar buiten, wat zeker geruststellend was. Er kwam eens in de zoveel tijd een grote auto om een paar hopen doorweekt karton naar een recycle plaats te nemen. Toen het onze beurt was om naar binnen te gaan, keerde we de boot op zijn kant, en liepen er de deur mee door. Toen liepen we naar strook nummer 5 aan de kant van het zwembad. Het was erg chaotisch met zo veel mensen die stonden te kijken en mensen die probeerde binnen te komen, of naar buiten te gaan met een stuk doorweekt karton onder hun arm. We stonden bij strook 5, en ik keek het zwembad in. Het zag er erg diep uit, en ik had geen zin om mijn kleren nat te krijgen, ook al ik wel droge kleren had meegenomen. Mijn team leden, Rishi A., Rishi D., Max, en ik, hadden al gediscussieerd dat we niet voor snelheid zouden gaan maar gewoon om naar de overkant te komen. Toen de natuurkunde docent “GO!” zij, stapte ik als eerste in, maar toen ik dat deed, hoorde ik gekraak van plakband wat van het karton los kwam, maar er gebeurde niets. Toen stapte Rishi D. in, en waren we onderweg. Om dat ik een beetje gestrest was, concentreerde ik me voor de eerste helft alleen maar op de boot stabiel houden, en had ik niet in de gaten dat ik geen vaart maakte met de manier dat ik aan het pedalen was. Ik realiseerde halverwege dat we het wel zouden reden, en toen begon ik beter te pedalen. Toen we bijna aan de overkant waren, zij Rishi: “Ik zie het licht! Ik zie het licht!”. We klommen de boot uit, en toen hadden we de boot uit elkaar gehaald om de schade aan het karton te bekijken. De buitenkant was wel een beetje nat geworden, maar de ruimte tussen de twee lagen karton was nog helemaal droog. Nadat ik mijn schoenen weer had aangedaan, keek ik naar de volgende heats. Er waren zelfs boten die van plastic waren gemaakt, die nog steeds zonken. Na alle races voorbij waren, pakte ik mijn spullen, en ging ik met Mama, Adri, en Emilio naar huis.