De 2de week school en meet

 

Deze week waren er maar 4 school dagen, omdat we maandag vrij hadden. Het was de tweede week school veel makkelijker dan de eerste. Ik wist uit mijn hoofd waar ik naartoe moest gaan, en had ook al de meest efficiënte routes gevonden om van klas naar klas te gaan. We kregen deze week ook minder huiswerk dan vorige week. Aan het eind van de week hadden we na school een ijs-bad, en de dag daarna hadden we een meet. Ik stond al om half vijf ’s morgens op, om me klaar te maken voor de meet. We vertrokken vanuit huis om kwart over vijf, en kwamen net voor half zes op school aan. Om kwart voor zes vertrok de bus, en waren we onderweg naar de meet. We moesten die dag zo vroeg opstaan omdat de meet ruim een uur rijden weg was. Het was nog steeds donker toen we vertrokken, en veel renners van ons team hadden kussens meegenomen zodat ze in de bus konden slapen. Toen we aan kwamen bij het San Jacinto Monument, gingen we de tenten op zetten, en de matten neer leggen. Op eens voelde ik een paar prikken op mijn voet. Ik keek naar beneden en zag dat mijn hele linker schoen onder de rooie mieren zat. Ik deed hem gauw uit, en plukte de rest van de mieren van mijn sokken en been af. Toen ik alle mieren uit mijn schoen had gekregen deed ik mijn schoen weer aan.  Ik en een andere jongen gingen kijken hoe dit jaar het parkoer liep. Op eens hoorde we een keiharde knal, en zagen we in de verte een pluim rook de lucht in stijgen. Toen ik dichterbij keek, zag ik dat de eerste race was gestart, niet met een geweer, maar met een kanon! Even later begon de volgende race. We keken naar het kanon, en zagen eerst een pluim rook er uit schieten, en 2 seconden later hoorden we pas de knal, omdat we ruim 600 meter van het kanon vandaan stonden. Een uur later stond ik zelf aan de start streep. Vanaf hier was de knal van het kanon nog harder. Ik was van mijn race 47 van de 127, en 2^de van het team. Na de meet gingen Mama, Emilio, en Ik (Adri kon niet mee, want hij was ziek) naar IHOP om te lunchen.