Deze week hadden we voor Track en Field de kwalificatie wedstrijden. Bij elk event mocht je door tot de volgende ronde als je top 6 was in de finale. Bij de meeste sprint events, tot en met de 800 meter, was er ook nog een voorronde waar je top 8 moest zijn om in de finale te komen. Ik liep deze week alleen maar de 3000, omdat de 1500 en het snelwandelen volgende week waren. We waren er al s’morgens vroeg omdat Emilio de 800 moest gaan lopen. Ik had mijn zonnebril op gedaan zodat ik nog even in mijn stoel kon gaan slapen omdat de 3000 2:30 zou zijn, en het was pas s’morgens. Ik zorgde dat ik veel water dronk zodat mijn spieren minimaal moe zouden worden tijdens de race. Emilio moest na een tijdje rennen, en hij deed het best goed. In het begin liep hij in het midden, maar toen begon hij langzaam achter te vallen tot de laatste plaats, maar toen met de eindsprint haalde hij nog de jongen voor hem in, dus dat vond ik wel knap van hem, maar hij was jammer genoeg niet gekwalificeerd. Met de 1500 meter snelwandelen deed hij het ook best goed, en kwam hij 2de van zijn leeftijd groep, en 4de van iedereen. Hij hoefde niet snel te gaan omdat er maar 5 kinderen waren, dus het maakte niet uit of hij er 3 uur over deed, want hij zou toch door gaan naar de volgende ronden, tenzij hij werd gediskwalificeerd. Daarna was het mijn beurt. Ik dacht niet dat ik het zou halen, want er waren minstens 2 kinderen sneller dan ik, en dan waren er nog anderen die mij voorheen wel eens hadden verslagen. We liepen letterlijk met 40 graden Celsius, en bijna 100% luchtvochtigheid. Ik liep redelijk vooraan de hele race, en een 200 gaf ik de 2 jongens voor mij echt een waarschuwing, want ik was eerste, maar toen begonnen de blaren aan mijn voet heel erg te branden van alle hitte die van de baan mijn schoenen in kwam. Ik was uiteindelijk 3rde geworden, maar ik was wel heel trots op mezelf dat ik 3rde was geworden uit 27 kinderen die er liepen.