Deze week begon de training van Cross Country bij Klein Oak. Blake en ik waren heel nieuwsgierig welke kinderen er zouden komen van andere scholen. Het voelde wel een beetje raar om mensen in je team te hebben waar je een jaar geleden nog tegen moest lopen. Blake en ik zagen al snel dat wij de beste conditie hadden van de andere renners van onze leeftijd. We liepen weer door Burrough’s park heen zoals normaal, alleen deze keer waren er geen horzels of andere gemene insecten die ons achterna kwamen om ons te bijten. Ik begon de eerste dag al met 8 mijl. De tweede dag liep ik 5, en toen begon mijn linker bovenbeen zeer te doen, dus voor de rest van de week liep ik maar 5 mijl per dag om een beetje rustig aan te doen. Mama had er ook een speciale zalf op gesmeerd elke avond, dus als het goed is moet ik weer gewoon kunnen lopen volgende week. Deze week was Adri ook met een business trip naar Las Vegas. Ik had wel mee gewild om een keer de beroemde casino stad te zien, maar tijdens een business trip, zij Adri, krijg je helemaal geen vakantie! Dat is wel een beetje jammer. De hele week door, moesten we ook onze kamers opruimen en speelgoed en spullen die we van de zomer niet meer wilde gebruiken, in dozen doen en in pakken voor de verhuizing. Ik heb al een doos helemaal vol met boeken ingepakt, en nu ben ik bezig met een medium doos met allemaal verschillende dingen die ik van de zomer niet gebruik. Emilio heeft al een grote doos helemaal vol met bordspelletjes en dergelijke vol gemaakt, dus het gaat al goed. Ik heb o deze week een Zelda collectie spel voor de GameCube gekocht. Sinds kort ben ik een fan van de Zelda spellen. Op de collectie staan 4 spellen: het allereerste 8-bit Zelda spel voor de nes, het 2de spell, en dan de Ocrina of Time, en Majora’s mask.