nog een race

Dit weekend hadden we nog een 2 mijl race. We gingen na school naar de gym. We pakten onze spullen daar en gingen in een bus. Iedereen kreeg een nummer. Mijn nummer was 808. We zongen een paar liedjes op de bus en na 45 minuten waren we eindelijk bij de school waar we gingen rennen. We liepen naar de onze plek toe. Het andere team was miezerig vergeleken met ons team want wij hadden wel 3keer zoveel mensen. Er kwam nog een team dat net zo groot was als wij, en nog een team kleiner dan wij. Eerst gingen de meisjes uit de 8ste klas tegen elkaar rennen. Toen de jongens van de 8ste klas. Ik trok mijn andere schoenen aan. Ze hadden scherpe spijkers aan de onderkant zodat ze betere grip in het zand zouden hebben, maar op steen moest ik uitkijken. We gingen uitreken en strekken voor onze race die bijna kwam. De race ging eerst over een veld heen, de hoek om door een stuk bos, nog over een ander veld heen en toen om de school weer terug naar de start. Voor het 2de rondje moest je door een stuk bos sprinten om naar de finish te komen. We gingen naar de start lijn. De coach trok de trekker, en er vlogen oranje vonken uit de zeikanten van het geweer. De race was begonnen. Ik was eerst helemaal achteraan, maar toen begon ik mensen in te halen. Na het eerste rondje dacht ik steeds: “ik moet langzamer gaan, anders dan moet ik er mee stoppen,”maar ik bleef doorgaan. Ik kwam bij een jongen, en steeds als hij mij zag, dan ging hij sprinten. Ik liet hem dus lekker de hele tijd sprinten en toen stopte hij omdat hij moe was. Op het laatste kwart, zat er een jongen voor mij die ik steeds in probeerde te halen. Zijn klasgenoten zijden steeds: kom op, laat hem je niet inhalen, maar ik dacht anders en haalde ik hem op het laatste moment in. Nu kwam de sprint door de bomen. Ik ging zo snel als ik kon, maar niet te snel want er lagen allemaal takken en andere dingen in de weg dus ik moest uitkijken. Toen ik over de finish ging, kreeg ik een lintje en had ik hard gewerkt.