Weekendje in Galveston

Deze week was waren we al op vrijdag van Houston naar Galveston Gereden. Ik probeerde die dag veel water te drinken, dus moest ik de hele rit in de auto nodig naar de W.C.  We kwamen zo rond 9 uur  ’s avonds aan, en bleven in een hotel slapen. Ik werd tijdens de nacht meerdere keren wakker, en dan dacht ik steeds dat het al tijd was om op te staan, maar dan keek ik op Emilio’s horloge, en dan was het nog 4 uur. Later, toen het wel tijd was om op te staan, aten Emilio en Ik wat brood dat we hadden meegenomen, en daarna gingen we weg. Ik ging die dag weer 10 Kilometer lopen, en deze keer over de brug tussen Galveston: een eiland, en het vaste land. We moesten allemaal (zo’n anderhalf duizend mensen) voor de opblaasbare poort staan, en daarna gingen we van start. Ik kreeg na de eerste halve mijl een kramp, net zo’n zelfde als de kramp die ik 2 weken geleden had. Het werd niet zo erg, dus kon ik nog gewoon door gaan, maar ik moest bij een water stop even gaan lopen om te kijken of het weg ging. Het hielp een beetje, maar kwam snel weer terug. Emanuel kwam mij voorbij, en ik wilde hem wel bij houden, maar dat lukte mij niet. Ik probeerde tegen het einde van de race de plek te masseren, en toen ging het op eens weg. Emanuel was toen al te ver weg om nog in te halen. Na het lopen, was er pizza, ijs, fruit, bier, koekjes, en meer om te eten. Ik had een stuk pizza gegeten, en ging toen terug om meer te eten, maar toen was alles op! We besloten om na de race nog in Galveston te blijven om naar de Moody Mansion te gaan. De Moody Mansion was in 1895 gebouwd, en heeft nu al meer dan 3 orkanen doorstaan. Het huis heeft muren die 18 inch dik zijn, en er zijn 2 verdiepingen, en een kelder. Jammer genoeg was er veel schade veroorzaakt door orkaan Ike die in 2008 langs kwam. Het was ook jammer dat we niet naar de 3^de verdieping mochten, maar het was wel een heel groot en heel mooi huis. In een paar kamers was er zelfs met goud op het plafond geferfd.