Ei-landers en Cross Country

Deze week hadden we de eerste echte Cross Country wedstrijd van het seizoen. We zouden naar Doerre gaan, de school waar Jack nu naar toe gaat. S’morgens moest ik mijn project mee nemen voor mijn science klas. We moesten iets maken waar we een ei in konden stoppen, en dat als we het lieten vallen, dat het ei niet brak. We hadden een karton van wijn flessen onder een schoenen doos geplakt, en toen hadden we in de schoenen doos een zakdoeken doos gestopt, met papier snippertjes. In het zakdoek doosje, hadden we wat zakdoeken gelaten. Ik had in het doosje het ei gedaan, en toen liepen we met de klas naar buiten om de ei-landers naar beneden te laten vallen. De score die je kreeg werd gebaseerd op de eerste keer die je hem liet vallen. Als je lander helemaal van dingen werd gemaakt van recyclebaar materiaal, dan kreeg je 50 punten. Als je ei dan de eerste keer niet was gebroken, kreeg je 100 punten. De eerste keer was die van mij was de eerste keer niet gebroken. De 2de keer was hij ook niet gebroken. De derde keer gooide ik hem zonder parachute naar beneden, en lande hij op zijn kop. Ik opende de doos, en het ei was nog steeds niet kapot. Ik had een 100 gekregen!
Later die dag hadden we voor Cross Country een meet, en wij zouden gaan winnen. We reden met de bus heen. En de race begon al snel. Ik was iets te langzaam gestart, dus ik moest langzaam naar boven werken. Ik was 8ste, en zo bleef het voor de hele rest van de race. Ik kreeg wel een medaille, en daar was ik wel blij om. Na de Race was ik weer lekker op de grond gaan liggen, want het was heel vermoeiend. Op de terug weg, was het lekker gezellig op de bus.