Sunday, September 5, 2010

De eerste meet van het seizoen!

Gisteren waren Adri, Emilio, Mama, en ik naar Burrough’s park geweest want ik moest een race doen tegen de klok. Ik had de vorige avond met Blake en zijn ouders bij Olive Garden; een Italiaans restaurant, gegeten. We waren als een van de eerste in het park, en moesten nog even wachten tot dat de rest kwam. Erg lag flink wat afval op het pad, dus toen iedereen er was hadden we het opgeruimd. Iedereen had iets te eten mee gebracht zodat we allemaal iets konden eten. Er was watermeloen, chips, en vele sport drinken. We moesten eerst een paar keer met een meet wiel rond het meer liepen zodat we de goede afstand konden meten. Uiteindelijk kwam het einde zo rond het beginpunt uit. We zouden dus 2 en 7/8ste keer rond het meer moeten hardlopen. Vorig jaar gingen alle categorieën van hardlopers op andere tijden lopen, maar nu gingen we allemaal tegelijk. Coach Gresham had geen kogels voor zijn geweer meer, dus gebruikte hij gewoon zijn stem. We renden weg, en Blake was al in de eerste 5 seconden eerste. Na hem kwam Erica, Daarna Ren, en toen ik. Die volgorde bleef zo voor de hele race, tot aan het einde. Blake was al een minuut klaar, toen Erica over de finish lijn kwam. Nu was het tussen Ren en ik. We sprinten gelijk op, en toen trok ik voor. Ik hoorde hem sneller gaan, dus trok ik nog verder op. Uiteindelijk, kwam ik 2 seconden voor Ren over de finish lijn, en was ik zo moe, dat ik gewoon op het gras ging liggen. Ik kreeg een lintje voor de tweede plaats uit de jongens van mijn leeftijd. Mijn tijd was 13:12 voor 2 mijl, dus dat was 21 seconden sneller dan mijn beste tijd vorig jaar, en 1 minuut en 41 seconden sneller dan mijn tijd van dit event vorig jaar.

2 comments:

Marjon (vana) said...

Wauw, wat goed van je Fabio. Je hebt je tijd een heel stuk verbeterd, knap hoor!
Ik kan me voorstellen dat je moe was na zo'n eindsprint.

Anonymous said...

С мужем в живем полтора года. Срок не очень большой, но все таки.... Иногда напрягает просьба мужа не волнуеться, в случае в случае если он не подходит к телефону. Типа, прячется от шефа, который в последствии трех смен может его привлечь еще куда-то. Вот и сегодня, говорит - "поеду на дачу, привезу дрова, пока машина есть. Телефон брать не буду, от шефа шифруюсь... Возьму только часов в 8 вечера.....". За весь период это было раза два-три... Но все таки.
Напрягает меня, что я не до конца верю в эти шифрования. Хотя мой благоверный ни в чем пока пойман не был (тьфу-тьфу), помимо мелких придумок в начале нашего знакомства, когда он отмазался, типа "долго было объяснять, а ты - далеко".
Я - благоблагоосмысленная девушка. Но порой пробивает, как же жить, в случае в случае если не верить и прислушиваться к любому шороху? Должен же быть кредит доверия мужу? Противно естесственно, эти придумки именно в мелочах... Но вроде с начала знакомства этого более не повторялось....
Как не накрутить себя? Буду признательна любым советам.

[url=http://pi7.ru/go/serial.php]Вообще любой сериал и особенно новинки я качаю тут [/url]