Deze week moesten de drie oudste klassen op school de TAKS (een soort cito). Ik zit in de jongste klas, dus hoefde ik die test niet te nemen, maar we moesten wel bijna de hele eerste helft van elke dag in de zelfde kamer zitten om onderwerpen van dit jaar te herhalen voor onze grote test die we over 2 weken moeten doen. Ik zat met ongeveer 15 andere leerlingen die een jaar vooruit lopen in rekenen, in een klas lokaal. We moesten verschillende oefeningen doen, maar omdat we die vaak al snel af hadden, vond de juffrouw het niet erg als we iets leuks gingen doen. Een jongen had een grote doos met UNO kaarten meegenomen, dus dat speelde we de rest van elke dag. We probeerden ook een beetje onze eigen regels te verzinnen om het spel leuker te maken. Op de derde dag begonnen we ons daar ook mee te vervelen, maar gelukkig had de school iets leuks voor alle 9^de klas leerlingen gepland. We gingen eerst naar de grote gymzaal om te luisteren naar wat een honkbal speler had te vertellen. Hij vertelde ons dat we geen drugs moesten doen, en niet moesten opgeven in school, en dat we blij moesten zijn om op school te kunnen leren, omdat ze in veel landen niet eens genoeg geld hebben om iedereen naar school te laten gaan.  Daarna, gingen we naar het theater in de school om naar politie agenten te luisteren. Ze gaven ons een presentatie over het internet, en dat je nooit iemand op het internet moet vertrouwen als je ze niet persoonlijk kent. Als laatste moesten we weer terug naar de gymzaal om een volleybal spel te kijken tussen alle leerkrachten van de 9^de klas. Omdat ik in IB zat, was er maar een Juffrouw die ik als lerares had. Er waren twee teams, een groen team, en een blauw team. De twee teams gingen steeds nek aan nek, maar elke keer net voor het eind van een ronde, scoorde blauw weer een punt, dus had blauw uiteindelijk gewonnen.