Buiten een diepvries

Deze week hadden we zelf een beetje Sinterklaas gevierd. Emilio had als eerste zijn schoen voor de openhaard gezet, en ik dacht, wat doet hij nou met die schoen voor de openhaard? Ik keek toen op de kalender en zag dat het 4 december was, wat betekende dat de volgende dag Sinterklaas zou zijn. Ik had meteen na het avond eten mijn schoen, en de schoenen van Adri en Mama voor de openhaard gezet, en vond dat Emilio in de tussentijd al een tekening had gemaakt en in zijn schoen had gestopt. Ik geloofde niet echt dat de sint langs zou komen, omdat Amerika wel een eindje weg is van Nederland. De volgende ochtend moest ik om 5 uur mijn bed uit, en ik zag iets raars voor de openhaard. Ik deed het licht aan, en het bleek dat Sinterklaas wel langs was geweest. Na het ontbijten had ik nog even tijd om de cadeautjes uit te pakken. Ik had een Kalender gekregen, een flitsend lampje voor als ik in het donker ga hardlopen, en een doosje met Jellybeans; snoepjes die lijken op Smekkies van Harry Potter. Ik was al snel weer de deur uit, want ik wilde mijn bus niet missen. Deze week is het voor het eerst in de winter gaan vriezen. De sloot voor ons huis was niet bevroren, omdat het water te veel stroomde. Een paar plassen water in de straat waren wel bevroren, maar het ijs was zo dun als papier. Het was niet echt fijn om daar in hard te lopen, want het voelde steeds alsof mijn neus bevroren werd. Ik ben aan het wachten op de dag dat het zo erg vriest, dat het sneeuwt, of dat de sloot voor ons huis bevriest, zodat we er overheen kunnen lopen, maar dat gaat nog wel een paar weken duren, en sneeuw is hier meestal ook maar een dag per jaar te krijgen, als je geluk hebt!