Op zaterdag, 17 Julie, was ik nog meer gaan rennen dan normaal. Ik, en een paar andere vrienden en klasgenoten gingen naar Burrough’s park om daar te lopen. De ouders mochten mee komen, dus dat was ook leuk. Coach Gresham was er ook bij. Hij had ons verteld dat hij ons dit jaar niet op Krimmel zou coachen omdat hij een promotie had gekregen. Hij ging dit jaar dus op Klein-Oak (Een hoge school waar ik over 2 schooljaren ook naartoe ga.) coachen. Ik vond dat wel jammer want hij was vorig jaar een hele goede coach die ons goed geduwd had om het district kampioenschap te winnen. Ik was aan de andere hand ook wel blij want dan krijg ik hem weer als coach op Klein-Oak.
We liepen in totaal wel meer dan 8 mijl door de hele tijd dat we daar waren. 8 mijl is wel bijna 13 kilometer! Voor het grootste gedeelte van de tijd liepen we door het bos.In het bos is ook een hele grote berg zand waar we overheen moeten lopen. In het begin kunnen we lekker snel naar beneden rennen, maar dan als we weer terug het bos uit willen, moeten we weer terug de berg op, en dat is heel taai. We lopen bijna elke dag in dat bos, behalve op zondag en er lopen allerlei soorten wilde dieren rond. De dieren die ik heb gezien zijn herten, konijnen, en slangen. Ik denk dat er nog wel meer dieren zijn maar die hebben zichzelf nog niet laten zien. We liepen ook een klein deel om een meer wat in het midden van het park lag. Rond het meer zagen we Eekhoorns, schildpadden, en hoorde in de verte soms een Specht pikken.
Na het lopen, waren we heel uitgeput. Iedereen ging even zitten (of zelfs liggen) op de houten bankjes die er in het park stonden. Na een tijdje kwamen we weer een beetje bij en genoten we van de hotdogs, en de limonade die iedereen mee had gebracht om te delen. Na dat onze buikjes rond waren van het eten, speelden we een tijdje in een speeltuintje 500 meter verder op, terwijl de ouders nog even aan het kletsen waren. Als laatste namen we een voor een afscheid met coach Gresham, en reden weer naar huis.
No comments:
Post a Comment