Deze week hadden we de regio meet voor Track en Field. In de regio meet waren kinderen van over de hele staat en nog een beetje meer. De meet was in een stad die Arlington heet, in het noorden van Texas. Ik had op donderdag mijn eerste race de 3000 meter, dus moesten we op woensdag al vertrekken. De rit duurde 4 uur. We reden om ongeveer 10 uur weg, en kwamen zo rond 2 uur in de middag aan. We bleven een paar uur in het hotel, en daarna reden we naar het stadium waar we gingen hardlopen. We moesten daar voor de volgende dag onze nummers op halen die we moesten dragen tijdens de race, maar iemand had ze al allemaal opgehaald, dus zouden we die de volgende morgen vast wel krijgen. Die avond aten we bij een chinees restaurant waar je van alles kon kiezen om te eten, en dan maakte de kok het voor je klaar. De volgende dag was heel erg vervelend. We waren om 7:30 al bij het stadium want ik moest om 8:30 lopen, maar er was niemand om onze nummers te geven, en dus kon ik niet lopen. Om 8 uur was er nog niemand, en om 8:20 ook niet, dus hadden we veel mensen gebeld, en de meneer die onze nummers had was nog in zijn hotel, dus moesten we snel een reserve nummer kopen. Dat duurde ook een hele tijd, maar uit eindelijk was het gelukt. Ik kon nog net mee lopen. Ik werd uit eindelijk 6de, dus kon ik niet naar de nationale kampioenschappen, maar ik had wel met 9 seconden mijn tijd verbeterd. Ik had een tijd van 10:53. De rest van de dag waren we naar het Dallas aquarium geweest. De entree was een beetje duur, maar het hele aquarium was heel mooi op gezet. Je kwam binnen in de bovenste van 3 verdiepingen. Er was een heel groot regenwoud gemaakt, en er vlogen allemaal vogels in rond, en er slingerden ook kleine aapjes van boom naar boom. Een vogel vloog recht over mijn hoofd heen, en ik kon de windvlaag er van voelen. We liepen met een spiraal rond de buiten kant van de hele kamer naar beneden. Onder het regenwoud was het aquarium. Ze hadden er ook pinguïns die van rots naar rots sprongen terwijl ze aan het wachten waren op hun eten.
De volgende dag gingen we naar het museum van natuur en wetenschap. Er was een hele mooie tentoonstelling van dinosaurussen die in China werden gevonden. Sommigen hadden motors in hun lichaam waardoor ze echt lekken omdat ze dan bewogen en geluid maakten. Er was veel van elke dinosaurus te ontdekken door de hoeveelheid informatie die beschikbaar was door alles te lezen. Mijn favoriete stuk van het museum was een natuurkunde hoek waar je veel dingen zelf kon experimenteren. Er was een nagemaakte tornado van rook waar je je hand ik kon steken om te zien hoe dat voelde. Het was niet meer dan een ronddraaiende massa van compacte lucht maar het zag er wel mooi uit. Er was in de zelfde kamer ook een grote bak bellenblaas waar je hele grote bubbels mee kon maken. De rest van de dag gingen we nog shoppen. Op een punt in de dag was het 117 graden Fahrenheit, of 47 graden Celsius. Wij zijn aan de hitte gewend en dat was zelfs heet voor ons. Die avond gingen we vroeg naar bed omdat Emilio en ik allebei een race hadden de volgende dag.
Deze keer hadden we onze nummers, dus konden we wel lopen. Emilio moest eerst lopen en hij kwam tegelijkertijd met een andere jongen over de finish. Het Bleek dat Emilio eerste was omdat de andere jongen gediskwalificeerd was. Dat was wel heel knap van hem omdat het uit kinderen was uit de hele staat. Ik moest een tijdje later lopen. Ik kwam 4de uit de 5, dus dat was ook wel goed. Ik was ook niet gediskwalificeerd dus mogen Emilio en ik allebei binnenkort naar Wichita in Kansas om naar de Nationale kampioenschappen te gaan. De racen worden ook op het internet uitgezonden maar ik weet niet waar. Ik laat het wel weten zo snel ik het kan vinden!