De winter vacantie

Deze laatste week, waren we naar papa gegaan. Hij had ons opgehaald en we reden toen naar Galveston. Onder weg kwamen we een Lamborghini Gallardo tegen die oranje was. We kwamen in Galveston aan en zagen langs de weg een berg licht geel zand. Het bleek een paar seconden later dat het geen zand was, maar zwavel, want het rook naar verrotte eieren. We kwamen aan bij ons huisje, en er waren nog mensen in schoon aan het maken, dus gingen we even naar een café dichtbij om een broodje te halen. We hadden alles opgegeten en we reden weer naar het huisje toe. De poets dames waren weg dus we gingen met onze spullen de trap op naar boven, want in Galveston staan veel huizen op steiltes. In het huis hadden we 2 woonkamers, een keuken, 3 slaap kamers, en 2 badkamers. Papa en Anneke sliepen op de 1ste verdieping, en Emilio en ik op de 2de. Op de 2de dag hadden we boodschappen gedaan, en waren we gaan minigolven. De leukste baan had een kanon waar je de bal doorheen moest schieten, en als je de bal er recht in schoot, dan ging hij door een toren kamer van een kasteel, en dan rolde hij tot net naast het putje. Emilio vond een baan leuk waar je de bal over een ophaalbrug moest schieten die elke 4 seconden naar boven en naar beneden ging. Op de 3de dag gingen we naar Schlitterbahn; een water park. Het was best koud, maar het waterpark was binnen dus dat maakte niet uit. Emilio en ik gingen eerst een rondje in een band met zo’n rivier. Er waren heel veel golven en ze waren ook heel hoog, dus het was niet mogelijk om het rondje achteruit te zwemmen. Hierna gingen Emilio en ik van een water glijbaan af. Ik wou er de vorige keer niet in, maar deze keer had ik het geprobeerd. We gingen eerst 2 meter stijl naar beneden, en daarna een bocht om. Ik vond het net niet te snel, maar het was wel een beetje eng. Toen ik beneden kwam met Emilio, wou ik nog een keer van een andere glijbaan. We moesten weer naar boven lopen met de trap die heel koud was. We gingen dit keer van een andere dichte glijbaan die in het begin licht was. Het was leuker dan de vorige tot dat we plotseling in het donker zaten. Het was wel leuk want de glijbaan was op eens veel wijder dan hij eerst was en we konden niets zien, behalve de reflectie van het einde van de glijbaan. Toen we er uit kwamen, ging ik nog een keer alleen en ik draaide halverwege om en toen kwam ik achteruit de glijbaan uit. Er was ook een grote golf waar je op kon surfen. Ik heb het 2 keer gedaan en Emilio ook. Het was wel moeilijk want als je maar een klein dingetje fout deed, dan werd je board onder je vandaan getrokken en werd je helemaal terug naar het begin geduwd, en was je beurt over. Als laatste, was ik nog een keer van de water glijbaan geweest, maar ik ging onverwacht helemaal achteruit dus moest ik de hele glijbaan achteruit doen, en dat was geen pretje. Op kerst avond, gingen de Wal-Mart, Kroger, en veel andere winkels dicht. We wilden de volgende dag uit eten, maar er waren bijna geen restaurants open. We gingen bijna de hele stad af om een restaurant te zoeken. We hadden genoeg gehad dus we namen een tour door de haven van Galveston. We zagen veel dolfijnen. Het was wel raar want ik had dolfijnen in het midden van de Atlantische oceaan verwacht, niet in een haven. Op kerst dag, gingen we bij een restaurant eten die we eindelijk hadden gevonden. Het was niet leuk want we moesten de volgende dag al weer naar huis. Het was maar een weekje, maar het was wel leuk geweest.

frans en vakantie

Het is al weer bijna kerst nu. De weken gaan veel trager voorbij dan normaal. Ik kan niet wachten tot volgende week want dan komen papa en Anneke naar ons toe. We gaan dan 1 weekje naar Galveston toe. Galveston is een eiland dat ongeveer 67 mijl, of 108 kilometer ten zuidoosten van ons huis ligt. Het is een redelijk groot eiland; ongeveer 45 kilometer lang. We gaan daar met papa in een huisje wonen waar we 2 jaar geleden ook bleven. Ik hoop alleen dat IKE niet te veel omver heeft geblazen, want tijdens die storm stond bijna heel Galveston onder water. Debby komt maandag ook terug. Die blijft hier 2 weken en dan gaat ze weer terug naar Nederland, want daar gaat ze nu naar de universiteit Erasmus. In Frans; op school, leren we nu over eten en drinken. Er zijn veel dingen die we in Nederland ook gebruiken, zoals jus d’orange, en jus d’pomme, of in het Nederlands sinaasappel sap en appel sap. Onze lerares zegt ook dat je in Frankrijk maar 1 of 2 ijsklontjes in je drinken krijgt bij een café net zoals in Nederland. Ik vind het in de klas altijd wel grappig als de juffrouw een woord zegt met een R, en dan vraagt of de klas het na wil zeggen. Dan zeggen al mijn klasgenoten in plaats van “err”, “arrgh”. Ik moet dan altijd lachen omdat ze het niet goed uitkunnen spreken. Op vrijdag, waren er op school heel veel mensen weg omdat ze een concert hadden. Ik was nog op school, dus er was in elke klas maar de helft van de mensen. We deden daarom makkelijke dingen. In Frans mochten we zelfs een film over Mickey Mouse kijken. Volgende week word ook leuk want er zijn dan weer de helft van de mensen weg, maar dit keer naar Chicago, en dat is helemaal aan de andere kant van Amerika, dus dat was wel boffen voor hun.

sinterklaas

Het was deze week 5 december, en Sinterklaas was toch bij ons langs gekomen. Ik vroeg op maandag of we iets voor 5 december gingen doen, maar dat was niet zo. Dat vond ik wel jammer. We gingen die vrijdag avond naar een licht show kijken die op de maat van de muziek bewoog. Het was koud buiten, maar ze hadden heel veel warme chocolade melk die ons flink opwarmde. Naar de show gingen we weer naar ons huis. De volgende morgen was ik in bed aan het lezen. Ik liep mijn kamer uit en meteen stond Emilio voor mij. Hij zei dat ik naar beneden moest komen, dus dat deed ik maar. Bij de openhaard stonden onze schoenen en daar zat snoep en een brief in. Er stond op dat we moesten wachten tot iedereen wakker was, en ik was als laatste wakker dus konden we de brief open maken. Er stond dat Sinterklaas ons niet was vergeten, maar dat die malle piet overall in huis de cadeautjes had verstopt. Adri moest eerst zoeken, door de eetkamer in alle hoeken. Hij vond een cadeautje voor mij, en toen moest ik in de was gaan zoeken voor het volgende cadeautje. Het was voor Emilio, en het vierde pakje was tussen spullen die we konden eten. Het 5de pakje was vergeten in de auto. Het 6de pakje was gevangen in een plaats waar meestal de jassen hangen. Pakje 7 had piet aan de sneeuwman gegeven. Pakje 8 kon het niet deren, want die zat verstopt tussen Emilio’s kleren. Pakje 9 zat er niet mee, dus die ging even naar de W.C. pakje nummer 10, werd in de gameroom achter een rood deurtje gezien. Voor pakje 11 moeten we zoeken in een kast vol boeken. Pakje 12, lach maar even, was in een boom achter gebleven. Pakje 13 vonden we zo, want het was verstopt in een wit bureau. Pakje veertien makte het eind aan het verhaal, tot ziens maar weer, en tot volgend jaar allemaal.

San Antonio

Deze week waren we naar San Antonio geweest met oma en Henk. Het was ongeveer 3 en een half uur rijen dus we namen de DS mee. We hadden ook wat broodjes mee genomen om tussen door te lunchen. Ik begon op mijn DS te spelen en 30 minuten later viel hij uit omdat mama hem niet had opgeladen. Ik moest toen de DS aan de auto oplader leggen. Halve wegen, gingen we even broodjes eten. Het was niet fijn want bij de tafel waren er allemaal vliegen. Toen we wat gegeten hadden reden we verder en kwamen we bij het hotel aan. Het was een hele mooie kamer, want het was een hotel kamer, en in die hotel kamer was er een trap naar een volgende verdieping. Wij mochten op die verdieping slapen en het uitzicht was heel mooi. We konden heel San Antonio zien. Op de eerste dag gingen we naar de Alamo. Ik heb daar denk ik al wel eens over verteld. We gingen toen met een bootje over een rivier die recht door de stad heen liep. Het was heel mooi, ook al was het een kanaal. We gingen die avond bij een echt texaans restaurant eten. Op de 2de dag gingen we naar de druipsteen grotten vlakbij San Antonio. We gingen op een tour, en daarna nog een. Op de 2de tour, was Emilio een beetje een donder steen en bleef hij de heletijd vlakbij de tour meneer. De meneer had wel wat humor dus zei hij tegen Emilio dat hij bij een plek moest gaan staan waar hij naartoe wees. Emilio liep er naar toe en er kwam een straal water out het plafond. Je kon het niet zien omdat het zo donker was dus werd Emilio helemaal nat. Mama vond toen uit dat ze haar tas boven vergeten was en hij nog steeds op de tafel lag. Toen ze terug kwam dacht ze oh, nee, want de tas was weg. We liepen naar binnen en zagen de tas bij de balie en vroegen hem terug. Het was allemaal goed afgelopen.

We zijn gisteren naar de NASA met oma en Henk geweest. Het was een best lange rit, en het regende de hele dag en het was ook koud. Het was niet leuk want Adri reedt veel te hard op de natte weg dus het voelde net alsof we uit zouden glijden. Toen we bij de NASA waren, kochten we tickets en gingen we naar binnen. Ze hadden nieuwe dingen over kaarten en Egypte. We gingen eerst naar een film over de spaceshuttle en er kwam rook uit de rook makers toen de spaceshuttle op ging stijgen. We gingen naar een volgende kamer waar er een meneer was die over de missie praten die de astronauten nu aan het doen waren. We kregen ook een briefje waar websites op stonden waar we naar toe konden gaan om meer over de NASA te weten. We gingen hierna op een toer van de NASA met een bus. De stoelen er in waren heel nat en koud en buiten was het hetzelfde. Het was net Nederland. We zagen tijdens de toer een hert langs rennen. Adri zei meteen: “als we dat hert neer schieten, dan hebben we een lekkere maltijd vanavond.” We kwamen ook langs tanken met vloeibaar stikstof, die min196 graden Celsius waren. We gingen eerst naar het oude missie controle. We gingen daarna naar een test gebouw, en daarna naar het raket “park”. Toen we terug kwamen, hadden we heel erg honger, dus gingen we wat hamburgers en pizza eten. We gingen daarna naar een film in het IMAX theater. Als laatste ging Emilio nog even naar de klim speeltuin, maar daar mocht ik niet in. Ik liep naar een vlucht simulator. Je moest proberen de spaceshuttle te laten landen. Iedereen voor mij had de spaceshuttle steeds laten neerstorten. Het was toen mijn beurt en was ik de enige die de spaceshuttle had laten landen, omdat ik de neus van de spaceshuttle op het laatste moment nog een beetje naar boven had getrokken.

Oma en henk ophalen

Deze week waren oma en Henk bij ons aangekomen. Ze vertrokken op de 14de en kwamen die zelfde dag aan. We moesten nog langer wachten want ze hadden op Schiphol 4 uur vertraging. Het was wel raar want in al die jaren dat ik, Adri, mama, en Emilio hebben gevlogen, hebben we nog nooit zo iets raars mee gemaakt. We belden een vriend van oma op om te kijken wat er was. Die zei dat ze alleen maar wist dat ze vertraging hadden, maar niet waarom. Ze zouden dus eerst om half twee komen, maar ze zouden nu om 6 uur komen. we waren met de knikkerbaan aan het spelen en we hadden een hele mooie baan gemaakt. Mama had mij een website gegeven waar ik kon zien waar het vliegtuig was. Eerst waren ze boven de Atlantische oceaan. Ongeveer een uur later waren ze boven noord amerika. Ik had die dag nog gelopen, een nog wat gelezen. Toen de tijd kwam om oma en Henk op te halen, pakte ik snel een reken boekje, en 2 velletjes papier. Ik had een kaart gemaakt van hoe snel we gingen elke minuut. Ik keek op de klok in de auto, en elke keer dat er een minuut voorbij ging, keek ik hoe snel we gingen en schreef ik het op. We kwamen bij een tolweg die heel verlaten was. Mijn kaart had ik eerst van 0-60 mijl per uur gemaakt, omdat 60 het snelheid limiet was. Op de tolweg begon Adri opeens snelheidsovertreder te spelen en gingen we 70. Ik moest er toen een heel stuk bij tekenen omdat de snelheid van de kaart af ging. Toen we bij het vliegveld aan kwamen gingen we weer wat langzamer. We stapten uit en gingen met de lift naar de 1ste verdieping. Duurde heel lang voordat oma en Henk kwamen, en er stond een kerst boom in de kamer, dus ik wou tegen ze gaan zeggen, “het duurde zo lang dat we alvast de kerstboom opgingen zetten.”

nieuwe trampoline en meer

Deze week had Adri een nieuwe trampoline in de tuin opgezet. Hij is wel een stuk kleiner dan de vorige, maar hij springt wel hoger. We kunnen deze makkelijk opruimen als er een oorkaan aan komt zoals IKE die de trampoline de vorige keer over het tuinhek had gegooid. Dat was niet leuk want de trampoline was helemaal aan stukken gebroken, en het metaal zelf was gebogen. Het lag de hele storm op straat en auto’s hadden moeite er door heen te komen. de trampoline heeft nog steeds een hek aan de buiten kant, maar het is nu vierkant. Ik heb er een paar keer op gesprongen maar ik vind hem niet zo leuk als onze oude trampoline want daar mochten we met 2 mensen tegelijk. Ik heb het deze week best druk gehad met 2 projecten die ik in de klas moest doen, en veel huiswerk over vierkant wortels van nummers. We leren ook over pythagoras. De formule daar voor is AxA + BxB= CxC. Het is een rare formule, maar als je het onder de knie hebt, is het best wel makkelijk. Er was een test over die 2 dingen, en uit onze hele klas, was ik de enige met een 100% op mijn test. Toen deden we nog een test er over en toen kreeg ik nog een 100. We hebben in geologie, een tafel gemaakt waar water doorheen liep, zodat we de effecten van erosie konden zien. We maakten een klein spoortje door het zand heen, een toen deden we er steeds meer water bij. Toen we begonnen, was het spoor zo wijd als je vinger. Na dat we er 300ml doorheen hadden gespoeld, was hij zo wijd als 4 vingers. Nadat we alles er doorheen hadden gespoeld, was het zo wijd als 2 handen. De bedoeling was dan dat we zagen dat het zand dan was weg gespoeld. Voor de leuk, gooide we er 900ml tegelijk overheen, en toen kwam er een vloed.

Het was gisteren Halloween. Ik wou de hele dag al beginnen. Het feest begon pas om 7 uur dus we moesten nog even wachten. Ik was als kostuum een geest met een bloedend gezicht. Als je in een pompje kneep, kwam er nep bloed over het gezicht heen. Die dag speelde we spelletjes thuis zoals schaak en dammen. Toen het eindelijk 7 uur was, kleden we ons aan en liep ik naar de plek waar het feest zou zijn. Iedereen kwam net naar buiten. Veel mensen wisten niet wie ik was omdat mijn masker over mijn hoofd had. Nathan; een van de jongens in de straat die 13 is, wou niet op de kleinere kinderen wachten dus ging ik snel even naar huis om mijn masker af the droppen (want het maakte mijn gezicht heel heet) en we begonnen. Toen we bij de huizen kwamen zeiden we: “trick or treat” en toen kregen we snoep. Op het eerste blok was er een huis met een man met een ketting zaag. Er was een bord bij het begin waar op stond:”chickens stop here”. Ik ging niet verder. We hadden maar 1 blok van de wijk gedaan, en mijn zak zat al vol dus gingen we weer terug naar onze straat. Ik dropte al mijn snoep af in een zak, pakte er een bij, en toen gingen we op weg om meer huizen te doen. We kwamen bij een huis waar ze je stroken uit de bijbel gaven. Ik vond dat wel raar want Halloween is een leuke feestdag, geen religieuze feestdag. Wij zijn ook niet gelovig. We hadden al voor ongeveer 2 uur snoep gehaald. Onze voeten waren moe en het was rond 9 uur. We gingen weer terug naar onze straat waar we snel een paar Caprisone pakjes leeg dronken. Toen we thuis kwamen, was er niemand meer bij ons huis. Toen we het snoep wogen had Emilio rond de 1400 gram snoep, en ik rond de 2800 gram snoep. Ik had dus 2x zo veel snoep als Emilio.

een rijsttafel met een lek

We hadden vorige week zondag een rijsttafel gehad hier bij ons thuis. We hadden heel veel nodig om de gerechten te maken dus waren we een paar keer naar de winkel geweest om boodschappen te doen. We hadden een lijst van iets van 15 gerechten die klaar moesten zijn. Ik mocht de kroepoek maken want daar had ik alleen een frietuur pan voor nodig. Er was kroepoek die verschillende kleuren had, pittige kroepoek, en hele grote kroepoek. Ongeveer 3 uur voordat de gasten kwamen ging Adrie verder werken aan onze badkamer, want we hadden daar nieuwe meubels voor gekocht. Terwijl Adrie zat te boren, boorde hij een gaat in de waterleiding en er kwam allemaal water uit. Mama en ik moesten snel emmers en handdoeken pakken want anders kwam het water tegen alle nieuwe meubels. Na 15 minuten, stopte het water met lekken, en konden we geen water meer gebruiken. We konden dus ook niet meer koken, we konden niet naar de W.C, en we konden geen water meer drinken. Adrie belde snel de loodgieter en die zij dat ze er over een paar minuten zouden zijn. Ze kwamen niet dus belde hij een andere loodgieter. Hij zij dat hij er over 30 minuten zouden zijn dus we gingen maar wachten. Ik kon ondertussen nog wel kroepoek maken want daar hadden we geen water voor nodig. We gingen naar de buren om daar water te lenen en we gebruikte flesjes water die we toevallig nog in de garage hadden staan. Het eten was klaar en de gasten kwamen. Toen kwam de loodgieter pas en naar 10 minuten was het lek gemaakt en konden we weer water gebruiken. De volwassenen gingen rijsttafel eten en de kinderen kregen spaghetti. Ik nam spaghetti want dat vond ik lekkerder dan rijsttafel.

de laatste 2 mijl van het seizoen. (mijn 50ste bericht)

Deze zaterdag moesten we de laatste 2 mijl van het cross country seizoen rennen. Ik moest om 5:45 op staan want de bus vertrok vanaf school om 7 uur. Ik at 2 boterhammen met gaten kaas. We reden naar school en daar stond de bus al te wachten. Ik ging voor in zitten omdat ik altijd uit het raam Will kijken. Toen iedereen er was, vertrokken we. Het was koud, zo rond de 14 graden Celsius. Toen we bij het park kwamen; dropte we onze spullen en we liepen door het parkoer. We moesten eerst een kleine cirkel lopen, toen gingen we recht door, maar toen moesten we omdraaien omdat we de verkeerde kant opgingen. We liepen weer terug naar onze spullen, en niemand wist waar de rest was. We gingen dus terug, en het parkoer lopen. Toen kwamen we de rest tegen, en moesten we weer terug. Het was allemaal heel ingewikkeld. Eerst begonnen de 8ste graders, en we kregen in beide op zijn minst 4 mensen in de top 10. Hierna kwam 7de grade, en de meisjes hadden we alleen een in de 3de plaats, en een in de 8ste. Ik ging rennen en ik was eerst 12de, en had ik een jongen verslagen die ik eerst wou verslaan, maar op het laatste moment kwam hij voor mij. Ik was dus 13de. Ik was nog steeds blij dat ik mijn best had gedaan want mijn shirt zat onder het zweet. Bij de prijsuitreiking, hadden veel mensen een medaille gewonnen. We kregen eerste op de 8th grade meisjes, 8th grade jongens, 7th grade jongens (waar ik bij zat), en de 7th grade girls was heel nauw. Als 3de was Schindewolf, als 2de was Hildebrandt, en als eerste waren wij. Iedereen van ons team begon te schreeuwen omdat dat was wat we wilde bereiken; 1ste op alle vier de events. We gingen mat de bus naar huis en ging ik lekker vroeg naar bed.

het lijkt hier net nederland

Het is hier nu al dagen slecht weer. Het begon op donderdag toen we tijdens het gymmen naar binnen moesten omdat er omweer was. We hadden toen nog 10 minuten vrije tijd dus gingen we binnen wachten. S’morgens voor C.C moesten we binnen rennen omdat het buiten te modderig was. Het was wel leuk want we mochten door de school rennen op plekken waar het tijdens school uren niet mag. Op vrijdag zouden we bij de school; Wunderlich, gaan rennen, maar dat was gestopt omdat het te hard aan het regenen was. We gingen tijdens die dag naar buiten en het was heel koud, het regende pijpenstelen, en alles was helemaal nat. Ik vond dat wel jammer want ik wist zeker dat ik nog een medaille had kunnen halen. We gingen naar een klas in een wagen die buiten stond. We keken daar een film over rugby. Ik vond het heel saai, maar omdat Texas zo veel land heeft, is er veel ruimte voor rugby velden, dus vinden hier meer dan 95% van de kinderen rugby leuk. Op zaterdag, moest ik in 16 graden Celsius rennen met een kort T-shirt en korte broek. Het was best wel koud en mijn handen werden er stijf van omdat ik lang niet in dat soort temperaturen heb gelopen. Ik moest voor 40 minuten rennen. Ik had geen stopwatch of horloge, dus ik had Emilio een kookwekkertje gegeven. Ik had hem op 40 minuten gezet en ik zij tegen Emilio dat als hij af ging, hij dan zijn felle lees lamp naar buiten moest schijnen zodat ik het kon zien en naar binnen lopen. Na de 40 minuten was mijn gezicht helemaal aan het branden en mijn benen waren heel moe van het lange lopen. Ik had in totaal 7.2 kilometer, of 4.5 mijl gelopen. Het is vandaag nog koud en het regent ook. Het lijkt nu net alsof het hier Nederland is.

SCHOOL EN RACE

We moesten deze week een stuk of 3 testen maken. ik vond het niet erg want soms vind ik het leuk. We hadden eerst een test over hoe je beuken moet optellen en aftrekken, en hoe je breuken vermenigvuldigen, en delen. Het was best wel makkelijk en ik kreeg een A. als 2de kregen we een scheikunde test over het periodiek systeem. Dit vond ik het makkelijkste en ik kreeg ook een A. de moeilijkste test was een test in Engels waar we een verhaal moesten schrijven met een citaat die we kregen. We moesten het citaat verbinden met een persoon, of personen waar we over gelezen hadden. Dat was nog niet eens het moeilijkste want we hadden maar 45 minuten om het te doen. Ik schreef 2 bladzijde van een A4 vol met informatie. Ik was net klaar toen de bel ging. We hebben hier periodes van 6 weken. Na die zes weken kregen we ons rapport en beginnen we weer op nieuw. Na die week van testen had ik op zaterdag (gisteren) weer een meet voor C.C. het was dit keer een hele speciale want ons hele district deed er aan mee. Er deden nog 2 andere districten aan mee. Er waren in totaal 14 scholen, en totaal iets van 450 mensen. Ik moest als eerste rennen. In onze divisie waren er 96 mensen. Ik begon langzaam omdat er iemand voor mij langzaam ging, en ik kon niet naar de zijkant. De eerste helft ging allemaal heel snel. Het was gras en het was veel heuvel afwaarts, en daar ben ik goed in want ik ben heel licht. De 2de helft was minder, want het terrein was stuken los asfalt. Ik had spikes aan, of schoenen waar spijkers onder zitten voor betere grip. Toen ik klaar was met de race, was ik 14de, toevallig net zo veel als er scholen waren. Ik had een tijd van 13.32, dus ik had 3.2 kilometer in die tijd gerend. Ik rekende uit dat ik in totaal 82 mensen verslagen had. WAHOO!.

Mijn uren op school

Ik ben nu op school een Groep verder gegaan dan ik al was en ik heb nu andere klassen als eerst. Ik heb als eerst Texas historie waar we over Texas leren, ik vindt dit wel een beetje saai, maar soms is het wel interessant. We leren nu over de delen van Texas en wat je in elk deel kan vinden. Als 2de heb ik Engels. We lezen ongeveer 4 verschillende verhalen en daarna moeten we vragen beantwoorden. Een verhaal ging over een meisje wat een sneeuw bal tegen de ruit van een meneer aan gooit. De meneer wordt kwaad, en volgt haar en haar vrienden. Na dat de man hun heeft gevangen, zegt de meneer alleen maar dat ze stomme kinderen zijn en loopt dan weg. Het meisje is heel verligt. Als 3rde heb ik lessen voor typen. Ik kan nu al sneller typen dan vorig jaar en oefenen maakt me alleen maar beter. Soms is het moeilijk want we moeten een lijn 2 keer typen en dan gaan we naar de volgende maar als de lijn heel moeilijk is dan houd het je steeds op en dan moet je huiswerk doen. Als 4de heb ik wiskunde. Het is vervelend want het 4de uur is het langste uur. Ik vind wiskunde niet zo leuk dus gaat de tijd daar altijd heel langzaam. Ik krijg van deze klas ook veel huiswerk. Ik heb hierna lunch. Mijn lunch is C lunch, en dat is de 3rde en laatste lunch die er is. Mijn vrienden zoals Scott, en jack hebben allebei B lunch dus ik kan niet met hun praten. Ik zit dus maar bij een andere tafel. Na de lunch heb ik wetenschap. Dit uur gaat altijd snel voorbij en is een van mijn lieveling uren. Hierna heb ik Athletics. Ik moet elke dag ongeveer 3.5 kilometer renen tijdens dit uur. Als laatste, maar wel als leukste heb ik Frans. De juf van Frans is heel aardig en geeft goed les. Tot de volgende keer, of in het Frans: au revoir.

mijn eerste medaille

Mijn eerste medaille. Deze week hadden we nog een race van 2 mijl. We gingen s’morgens pylonen neer zetten op het veld. We moesten thuis rennen. Na ongeveer 90 minuten waren we klaar met de baan op zetten. We gingen naar binnen voor school. Tijdens het gymmen moesten we over de baan lopen om te weten waar we naar toe moesten tijdens de race. Het was een leuke baan met heuvels en kuilen. Die avond gingen we rennen. Eerst ging de 8ste klas. In de top 10 waren er 8 van onze school, dus wij hadden al gewonnen. Ik moest nu gaan rennen. De coach vuurde het geweer en we waren weg. Ik begon te tellen en zag dat ik 11de was, dus ik moest nog een positie inhalen. Ik was nu 10de en was ongeveer 3/4de klaar met de race. De persoon voor mij kon ik niet meer in halen, dus ik moest gewoon zorgen dat de persoon achter mij niet voor mij kwam. Toen ik bijna klaar was, kreeg ik het opeens heel koud dus ik wist dat ik nog maar weinig energie over had. Bij de finish was ik nog steeds 10de. Ik won de laatste medaille wat er nog was. Ik was dood moe en voelde alsof ik moest overgeven. Ik kreeg van een meneer een flesje water met kiwi smaak. Dat was wel even lekker afkoelen. Toen ik thuis kwam at ik zo veel pasta als ik maar kon. Ik kreeg na het eten nog een ijsje want dat had ik verdiend met dat harde rennen. Uit eindelijk had mijn school wel gewonnen, en met veel voorstand. Ik was een van de mensen die een punt had gescoord. Op mijn medaille was een schoen met vleugels er aan, en een stopwatch. Ik vond het wel grappig. Die avond sliep ik lekker, maar ik wist dat ik de volgende morgen weer vroeg op moest staan om te gaan rennen.

nog een race

Dit weekend hadden we nog een 2 mijl race. We gingen na school naar de gym. We pakten onze spullen daar en gingen in een bus. Iedereen kreeg een nummer. Mijn nummer was 808. We zongen een paar liedjes op de bus en na 45 minuten waren we eindelijk bij de school waar we gingen rennen. We liepen naar de onze plek toe. Het andere team was miezerig vergeleken met ons team want wij hadden wel 3keer zoveel mensen. Er kwam nog een team dat net zo groot was als wij, en nog een team kleiner dan wij. Eerst gingen de meisjes uit de 8ste klas tegen elkaar rennen. Toen de jongens van de 8ste klas. Ik trok mijn andere schoenen aan. Ze hadden scherpe spijkers aan de onderkant zodat ze betere grip in het zand zouden hebben, maar op steen moest ik uitkijken. We gingen uitreken en strekken voor onze race die bijna kwam. De race ging eerst over een veld heen, de hoek om door een stuk bos, nog over een ander veld heen en toen om de school weer terug naar de start. Voor het 2de rondje moest je door een stuk bos sprinten om naar de finish te komen. We gingen naar de start lijn. De coach trok de trekker, en er vlogen oranje vonken uit de zeikanten van het geweer. De race was begonnen. Ik was eerst helemaal achteraan, maar toen begon ik mensen in te halen. Na het eerste rondje dacht ik steeds: “ik moet langzamer gaan, anders dan moet ik er mee stoppen,”maar ik bleef doorgaan. Ik kwam bij een jongen, en steeds als hij mij zag, dan ging hij sprinten. Ik liet hem dus lekker de hele tijd sprinten en toen stopte hij omdat hij moe was. Op het laatste kwart, zat er een jongen voor mij die ik steeds in probeerde te halen. Zijn klasgenoten zijden steeds: kom op, laat hem je niet inhalen, maar ik dacht anders en haalde ik hem op het laatste moment in. Nu kwam de sprint door de bomen. Ik ging zo snel als ik kon, maar niet te snel want er lagen allemaal takken en andere dingen in de weg dus ik moest uitkijken. Toen ik over de finish ging, kreeg ik een lintje en had ik hard gewerkt.

cross country

We gingen gisteren naar een meet voor cross country. Cross country is een programma op school waarin je grote afstanden loopt. We moesten vandaag om 7uur opstaan en ik moest me klaar maken om te gaan rennen. Toen we daar kwamen, pakte we een tent en 4 stoelen uit en gingen zitten tot dat ik bijna moest starten. We gingen eerst even strekken. Na 15 minuten kwam de coach met een pistool. We gingen op onze posities staan en wachten tot het pistool gevuurd zou worden. De coach trok aan de trekker en “BANG” de race was begonnen. Bij het eerste half mijl ging iedereen snel maar ik ging niet zo snel om dat ik wist dat ik mijn energie nog nodig zou hebben. We moesten 3 rondjes om het meer heen rennen. Het totaal was 2mijl of 3.2 kilometer. Na het eerste rondje was ik #13 van de 20 jongens die mee rende. Bij de finish was ik #12. Ik kreeg een kaartje met #12 die ik later in zou kunnen ruilen voor een lintje. Ik was dood moe na het rennen en ging op een schommel zitten. Ik ging hierna terug naar de tent om iets te drinken. Toen ik een halve fles leeg had, liep ik langzaam weer terug naar de finish. Er kwam daar net iemand aan. Ik ruilde mijn kaartje in. Ik liep toen terug en iedereen dan had gerend ging door het bos lopen. We raakten verdwaald en moeste toen proberen onze weg terug te vinden. We raakten onderweg 2 jongens kwijt die 15minuten later weer terug kwamen. We volgde de bordjes waar op stond dat je naar de parkeer plaats ging als je afsloeg. We kwamen uiteindelijk weer terug. We aten daarna hotdogs en dronken ook wat. Hierna gingen we nog even rugby en volleybal spelen. Om 12uur was het afgelopen en gingen we naar huis waar ik lekker even op bed ging liggen.

bij ed en sue

Deze zondag gingen we naar Ed en Sue. We kwamen daar aan en waren daar daar hun, en hun poedel Molly. We gingen daar eerst cluédo spelen. Meteen op de eerste beurt had Ed al gewonnen. We speelden een 2de keer een toen kreeg Sue hoofd pijn dus stopte we er mee. Emilio, Ed, en ik gingen toen naar buiten waar we ongeveer 50 water ballonen opvulde met water. We zette ze allemaal in een ton waarna we hem in het midden van het veldje zette. Toen Ed “go” zei, gingen we snel ballonen pakken en ze op elkaar gooien. Ik gooide er 1 een hij raakte net onder Emilio het gras aan dus zijn broek werd helemaal nat. Emilio gooide er een en hij raakte mijn buik. Hij kaatste af en lande in het gras 1 meter van mij vandaan. We bleven heen en weer gooien. Toen alle ballonen in de bak op waren. Ging ik snel naar de kraan toe en vulde ik een grote. Toen Emilio de hoek om kwam gooide ik hem zo snel ik kon tegen hem aan. De ballon kwam met een harde “kets” tegen zijn buik aan en hij werd helemaal nat. Toen werd hij boos en vulde een ballon groter dan de mijne. Hij gooide hem tegen mij aan en mijn haar werd meteen zwart omdat het zo nat was. ik pakte een ballon en vulde hem met water zodat hij maar 3 cm dik was. Ik gooide zo hard ik kon op de grond, maar hij ging niet kapot. Na 5 pogingen was ik het zat, ik gooide hem nog harder op de grond en hij spat uit elkaar. De afdruk die hij op het steen had gemaakt leek op een atoom bom. We gooiden er ook een op het dak, die toen weer terug kwam rollen over de dakgoot en op de tafel, toen de stoel, en toen op de grond. Hij was hierna nog niet uit elkaar gespat, dus ik gooide hem tegen het hek aan. Een keer terwijl ik een ballon in een knoopje aan het legen was, lukte het maar niet dus ik smeet hem op de tafel. Toen de explosie weg was, zaten er kleine laagjes water tussen het ijzer. Het leek een beetje op een bellenblazer die je net in het sop hebt gedaan. Toen alle ballonen weg waren, gingen we binnen eten. Ik keek ook nog even James bond voordat het tijd was voor mij om te gaan slapen, want ik moest de volgende morgen om 6:30 op staan om naar school te gaan!

het museum

We gingen deze week met mama naar het museum van natuurlijke wetenschap. We gingen eerst een film kijken in het planetarium. Het was heel mooi want de koepel boog de film en het leek net alsof je er echt was. De film ging over een zwart gat, en hoe ze die gevonden hadden. In de film werd er gezegd dat sterren 10x de massa van onze zon, of meer, exploderen en een zwart gat werden. Het klonk wel een beetje raar. Als je een klok in de ruimte naar een zwart gat zou sturen met een raket, dan zou de klok langzamer, en langzamer gaan als hier op aarde. Zelfs licht kan niet uit een zwart gat ontkomen, daardoor krijg je een donkere ster, die onzichtbaar is met een gewone telescoop. Zelfs met een radio telescoop kan je ze niet zien, omdat de radiogolven op geslokt worden, in plaats van terug gekaatst. Na de film, liepen we naar buiten en mochten een echte meteoriet aan raken. Hij was overal de zelfde kleur, maar de temperaturen waren verschillend op andere plekken. Ik dacht dus dat het een meteoriet was van verschillende substanties. We liepen hiernaar door naar het echte museum. Ze hadden alles van dinosaurussen, tot een pendulum. De pendulum ging heen en weer, en elke 15 minuten viel er een andere steen om. Ik vond dit interessant, want de pendulum bleef doorgaan, maar er was niks wat het verder duwde. Het bleef ook steeds draaien, maar toch niet, want de aarde draaide er onder door. We keken ook nog 2 films over energie; welke soorten er waren, hoe ze gemaakt werden, en wat ze als afval overlaten in de atmosfeer. We gingen ook bij McDonald’s nog even een ijsje eten en hierna vertrokken wij.

nog een vakantie

We zijn dit weekend naar port lavaca geweest voor een kleine vakantie. Mama had mij een hotel laten zien wat er mooi uit zag en ook een zwembad met waterval had. Ze zei dat we in dat hotel zouden logeren. We moesten voor ongeveer 3 uur in de auto zitten. Onderweg, moest ik naar de wc we stopten toen bij een restaurant. Ik liep naar binnen en toen ik in de hal van de wc was, lagen er overal dode en levende kakkerlakken. Het was echt een nachtmerrie. Ik ging snel, en ging toen snel weer weg. Ik vond het bijzonder dat er nog veel mensen waren die daar nog wilde eten. Toen we bij het hotel kwamen, keken we rond en we vonden alles mooi. Ze hadden het mooie zwembad, een kamer om te sporten, en nog een schaak spel. We kregen een eigen kamer. We pakten alles uit en gingen meteen zwemen. Ik nam de kaart van de kamer mee. Het zwembad was ongeveer 2 meter op zijn diepst en 1 meter ondiep. Het steen onder onze voeten was gloeiend heet dus we gooide snel onze spullen op een tafel en sprongen het water in. Het water was lekker koud. Jammer genoeg stond de waterval niet aan, maar het was nog steeds verfrissend. De volgende dag gingen we naar het strand. We hoopten een diepe kuil te graven, maar het zand was best hard. Een paar mensen hadden kleine krabbetjes gevonden, en vroegen of wij ze wilden hebben. Ik zij nee want ik wist niet of Emilio het ook wou. We hadden een grote dam gemaakt, en daar achter hadden we onze mooiste stenen gelegd. Naar 30 minuten moesten ze ergens anders naartoe want de dam werd door de golven aan stukken geslagen. Het was een leuk weekendje weg.

nederland (mijn 40ste post)

We zijn deze week weg geweest. We gingen toch nog even naar Nederland. Het duurde ongeveer 4 uur voor dat we er eindelijk waren. We stapten daar uit en keken rond. Het was een beetje koeler dan in Houston. We reden even rond tot dat we bij de brandweer kwamen. We werden daar vriendelijk begroet en we mochten zelfs in de brandweer vrachtwagens zelf. We maakten overal foto’s van. We reden een stukje verder en gingen naar een Nederlandse wind molen. We keken rond in de wind molen en we mochten zelfs naar boven naar de 2de verdieping. Het was heel mooi om te zien. We gingen hierna verder rijden tot we bij een groot meer kwamen. We hadden hier even in het zand gespeeld en keken toe terwijl de golven onze kastelen opslokten. We reden hierna naar een hotel 6 en bleven daar slapen. Ze hadden daar ook een zwembad waar we ook nog in gezwommen hadden. De volgende dag reden we tot dat we bij een krokodillen boerderij kwamen. Ze hadden hier baby krokodillen, grote krokodillen, geiten, en schildpadden. Er was een show die we keken waarin er stukken kip boven het water werden gehouden. De krokodillen sprongen toen uit het water en beten in het vlees en trokken het van het touw af. We liepen naar een klein houten tentje waar je een foto met een krokodil kon laten maken. Het was maar een baby krokodil ongeveer zo lang als een onderbeen van een volwassen man. Ik hield het hoofd vast met 1 hand en zijn middel met mijn andere hand. Emilio hield de staart vast. De krokodil was niet echt wild, maar ik kon voelen aan zijn ademhaling dat hij het niet fijn vond. Na de foto gingen we eten in een klein restaurantje. Mama had krokodil =(. We reden hierna door naar Zwolle. We waren niet echt in Nederland, maar in Nederland, Texas. Gefopt =).

bibliotheek voorstelling

We waren vandaag naar mama’s bibliotheek geweest om naar een voorstelling te gaan met wetenschap experimentjes. Emilio ging eerst iets van 5 of 6 boekjes van geronimo stilton; een kinder serie, uit checken. Ik checkte nog een boek uit die het gevolg was op een boek wat ik eerder had gelezen. We liepen naar de lange rij toe. Mama liep weg en zij dat ze in de bibliotheek zou gaan zitten lezen en dat we haar daar terug konden vinden. We liepen door naar de show en gaven onze tickets aan een mevrouw. We gingen zitten en moesten nog even wachten. Toen iedereen zat, begon de show. De man die het ging doen die legde eerst de regels uit over hoe je spullen niet aan mag raken tenzij hij het zegt, etc., etc. hij begon met een bakje water op een schotel aan een touwtje te zetten. Hij zwaaide hem hard rond en er vloog geen water uit. Hij vroeg hoe dat kwam en iemand zij dat het door centrifical-force kwam. Toen zette hij het bakje weer neer en pakte het op en gooide het over iedereen heen. Iedereen begon meteen te gillen. Hierna deden ze water in een bakje met een slotje. Hij zwaaide het rond en er kwam geen water uit, maar toen draaide hij het sneller en toen hoorde je een click en toen kwam er veel water uit over onze hoofden heen. Hierna praten hij over Australië. Hij pakte een lange plastic pijp die aan een eind dicht zat en stopte er een stof in. Hierna schudde hij het heen en weer en op en neer. Hij deed de rest van de stof weer terug. Hij pakte een aansteker en hield die voor de pijp. Er schoot een vlam naar binnen en helemaal tot de dichte kant van de pijp. De vlam kwam toen heel snel terug en toen kwam er heel veel vuur uit de kant die niet dicht zat. Je hoorde een best laag geluid. Hij deed dit nog een keer met een kortere pijp, en er kwam een veel hoger geluid uit. Hij legde de pijpen weer weg en hij zij dat hij een geest in een fles had gekocht op zijn weg hier naartoe. Hij had een fles met aluminium folie er over heen. Hij vroeg of wij de geest wouden zien en iedereen zij ja. Hij opende de fles en er gebeurde niks. Hij vroeg aan ons hoe we de geest er uit moeste halen. Iedereen zij dat hij er over moest vrijven om hem er uit te laten komen. Hij vrijvde er over en er kwam een gas uit, maar geen geest =). Hij zij dat hij het stom vond dat hij niet werkte en hij zette hem weer terug op de tafel. Hij legde ons toen uit wat hij had gebruikt voor dat truckje en wat het deed. De show was toen afgelopen en iedereen klapte. We gingen weer terug naar mama die in de bibliotheek zat. We gingen hierna weer naar huis.

nog meer vacantie

We waren eergisteren naar de film ice-age dawn of the dinosaurs geweest. Tijdens het rijden konden we het even niet meer vinden omdat het zo lang geleden was dus duurde het iets langer. We kregen goedkope ticket prijzen omdat we heel vroeg waren. We zagen hem in 3-D dus we kregen brilletjes op. We kochten geen popcorn of drinken want het was allemaal best duur. Tijdens de film kwam er zoon hele dikke mevrouw naar boven lopen en die kwam naar onze rij toe. Ik dacht toen: oh nee hé misschien gaat die ook nog naast mij zitten, maar dat gebeurde niet. Ze ging voor Emilio zitten en die moest naast mij gaan zitten want hij kon niks zien. We kregen ook een voorstukje van een nieuwe film in 3-D. bij een stuk in de film, werden er 3 baby dinosaurussen geboren en die deden sid na. Het was wel grappig want toen sid aan zijn billen zat te krabben deden de dinosaurussen dat ook. De film was mooi gemaakt en duurde ander half uur. We gingen na de film nog even iets eten bij een fast-food restaurant en daarna gingen we winkelen.
Ik moet nu bijna elke morgen 2.5 mijl hardlopen, of 4 kilometer. Ik moet elke 2 weken meer lopen tot dat de vacatie weer over is. Bij het einde moet ik dus 3.5 mijl of 5.5 kilometer hardlopen. Vorige week gingen we Harry poter 1 kijken. Ongeveer halverwege de film, viel de stroom uit. We dachten, oh over 2 minuten is het wel weer terug aan maar toen bleef het nog steeds uit. We gingen dus maar even lezen. Naar 20 minuten ging de stroom weer aan. We zetten de tv en dvd spelers aan en begonnen net weer te kijken toen de stroom nog een keer uit viel dit ging steeds heen en weer en ik moest toen naar bed. De stroom bleef heel lang uit tot precies deze tijd bij ons: 21:29 en 44 seconden. Ik werd wakker omdat ik een grote flits uit mijn inloop kast zag komen. ik dacht toen: hé? Is er bliksem in geslagen, maar dat was het niet. De stroom was weer terug.

De honden show

We gingen vandaag ( 19 juli) naar de honden show in het Reliant stadium. Ik kwam aan de tickets door bij tekenles een goed kunstwerk te maken. We mochten dus gratis naar binnen. De planning was om met Aislin (de dochter van Grace) er vrijdag naartoe te gaan, maar die was ziek dus gingen we alleen. Mama was haar portemonnee vergeten dus gingen we niet. We gingen dus nu op zondag. Na 1 uur rijden waren we er, maar we waren verdwaald dus het duurde nog even voordat we binnen waren. Toen we eenmaal binnen waren hadden ze allerlei verschillende soorten handen. Ze hadden: mops hondjes, Husky’s, Chihuahuas, poedels, een nog veel meer. We keken even rond naar de winkels waar ze allemaal grappige honden accessoires hadden. We gingen toen naar de behendigheid race. Hier moesten honden tegen de klok over bruggen heen lopen, door slangen (niet de levende) heen lopen, en door een ring springen. Het was wel leuk om op eens zo’n klein hondje zo hoog te zien klimmen en dan nog naar beneden rennen. Het was ook grappig om grote honden door zo’n kleine ring te zien springen. We gingen daarna naar de honden gehoorzaam test. Het was heel knap van die honden dat ze zo goed konden luisteren ( nog beter dan Emilio en ik =) ). Bij een van de delen van de test moesten de honden ook zitten en dan liepen de baasjes weg om te kijken of ze nog steeds zouden blijven zitten. Elke hond deed het goed en kreeg aan het eind een grote knuffel en wat lekkers van zijn baas. Er waren als laatste nog honden die probeerde frisbees op te vangen. Soms deden ze ook een back-flip om een te vangen. Er waren tussendoor ook nog honden die op Music dansten. Er was wel iets leuks te doen voor iedereen!

de ijs fabriek

Op mama’s verjaardag waren we een stukje gaan rijden. We reden voor ongeveer 1 uur tot dat we bij de stad kwamen waar we naartoe wilden. We reden langs de ijs fabriek en er stond een hele lange rij. “Ah-oh” dacht ik, nu moeten we nog langer wachten. We parkeerden ergens helemaal achterin dus moeten we ver lopen. We kwamen bij de groep mensen uit waar we bij hoorde en bleven wachten. Na 45 minuten waren we halverwege en kregen we een ijs koekje. Het was 2 lagen koek, met ijs er tussen. Het was heel verfrissend in de pure Texas hitte.45 minuten later konden we eindelijk naar binnen. Het was hier lekker koel en de toer kon meteen beginnen. In de eerste kamer vroeg de toer mevrouw in het Engels: “does anyone need to use the elevator?” (heeft iemand de lift nodig) en toen zei een kindje achterin: “alligator?” iedereen moest toen lachen en gingen we naar de volgende kamer. Hier konden we zien hoe het ijs en grote container gemaakt werd. Aan de andere kant van die zelfde kamer, konden we de bakjes zien de langzaam met ijs op werden gevuld. De deksels zaten allemaal in een grote machine en alleen de deksels die met de foto naar beneden stonden, werden met een klein liftje mee naar boven genomen om op het ijs te stoppen. Ik vond dit wel mooi gedaan. We gingen hierna naar een kamer waar alle dozen in een karton werden gestopt en op een lopende band werden gegooid. Ze maakte hier ook de ijs koekjes die we buiten hadden gekregen. Als laatste liepen we naar beneden en kregen we nog meer ijs. Je kon zelf je smaak uit kiezen. Adri nam “Dutch chocolate”, ik nam ook “Dutch chocolate”, Emilio nam pepermunt, en mama nam ijs met pistache nootjes er in. De toer was toen afgelopen en gingen we naar een barbecue restaurant voor lunch, en daarna reden we naar huis.

mountaisia

Ik was voor Ray’s verjaardag’s feestje naar Mountaisia geweest. Het is hier echt een populaire plek. We deden een rondje golf, en gingen toen naar de gocarts. We reden allebei tegelijk weg en ik trok voor. Na ongeveer 2 rondjes had ik hem voor de 2de keer ingehaald. Het volgende rondje, stond hij opeens stil. Ik dacht: “oh die is vast ergens vast gelopen dus ik reed gewoon om hem heen en zwaaide even. De volgende ronde was hij er nog dus toen dacht ik: “oh zijn motor is vast uitgevallen” en reed ik verder na het racen vroeg ik wat er mis was gegaan en hij zij dat zijn motor inderdaad was gestopt. We gingen hierna in de bumper boats. Het zijn kleine ronde bootjes waar je in kan zitten en je moet proberen op elkaar te schieten met water. Dat was die dag natuurlijk wel ideaal want het was 38 graden Celsius. Voor ongeveer 45 minuten zaten wij alleen maar op elkaar te schieten, maar toen kwamen er een stuk of 6 mensen bij en toen werd het leuk. We zaten steeds in een klein hoekje op elkaar te schieten en dan ging ik er tussen uit naar de andere kant van het meertje en achtervolgde iedereen mij. Nadat we er uit kwamen, was iedereen zo nat dat hun T-shirts helemaal zwaar werden. We deden dit steeds weer. De zoon van Grace ( de Grace die bij mama op college zat, niet van Emilio’s school) werkte ook bij Mountaisia dus die had ons 20 gratis tokens gegeven. We konden nu even wat spelletjes spelen. Ik kreeg iets van 86 tickets en kocht 3 snoepjes, en een plastic soldaatje. We reden toen weer naar Ray’s huis en we hadden daar even iets gedronken en op de playstation2 NASCAR gespeeld. Ze brachten mij daarna weer naar huis en moest ik nog even iets eten.

gevallen =(

Omdat ik all-star had gehaald kreeg ik nu extra zwemtraining (alsof ik nog niet genoeg had ). Het was heel taai want ik moest ook nog een mijl (1.4 kilometer) rennen elke dag om bij het ren team te komen. ik moest dus rond 7 uur opstaan en meteen gaan rennen, en als ik dan terug kwam, had ik 30 minuten om mijn zwembroek aan te treken, te eten, en met de fiets naar het oefenen te fietsen. Ik deed dit 2 dagen. Op de derde dag zag ik dat ik snel moest fietsen omdat ik bijna te laat was. ik ging dus snel fietsen en opeens schoot mijn linker voet van de trapper af, kwam hij tegen mijn knie holte aan en verloor ik mijn balans. Ik viel linksom van mijn fiets af en zo op het beton. Gelukkig was het niet ruw anders had het nog zeerder gedaan. Ik stond voorzichtig op en liep met mijn fiets naar het zwembad. Ze stopte er daar een ontsmetting middel op en deden ze er nog wat ander spul op. Ze zijden dat ik niet kon zwemmen. Adri haalde mij op en bracht mij met fiets en al weer naar huis. Ik had een klein schaafje net op mijn enkel, een grote schaaft onder mijn knie, een kleine schaaf boven mijn knie, en een diepe kras waar de trapper tegen mijn knie holte aankwam. Het deed best zeer dus ik zat de hele middag televisie te kijken terwijl het aan het genezen was. Ik keek ook de film “journey to the center of the earth” in 3-d. Aan het eind van de dag voelde het nog steeds vervelend, maar wel beter. Er kwam steeds weer meer wond vocht of plasma uit en ik vroeg me af of het ooit zou stoppen. Toen ik ging slapen moest ik op elke wond een pleister om te voorkomen ze niet nog verder open zouden gaan. de volgende morgen ware de wonden een klein beetje kleiner omdat ze al aan het herstellen waren.

ALL-STAR

Vorige week zaterdag, hadden we een zwem meet. Ik verzamel munten van verschillende staten in Amerika, dus beloofde mama en Adri dat ik boek voor de munten zou krijgen als ik de all-star tijd zou halen. Ik zwom zo snel als ik kon op event #33 want dat was de schoolslag en met de schoolslag was ik 0.80 seconden van all-star weg. Toen ik klaar was en nog in het zwembad was, hoorde ik dat mijn tijd 45.67 was. Ik sprong in het water met mijn vuist in de lucht. Ik klom het zwembad uit en toen zeiden ze dat ik een stomme DQ of gediskwalificeerd was. Toen werd ik echt boos want ik had dus al die moeite gedaan om de all-star tijd te krijgen, en dan zeggen ze weer dat het niet telt. Ik kreeg dus geen munten boek, maar wel een snow-cone. Een snow-cone is een bakje met fijngemalen ijs, waar siroop overheen gegooid wordt. Dit is er een foto van: http://i.ehow.com/images/GlobalPhoto/Articles/4805632/snow20cone20cup-main_Full.jpg. We hadden dit weekend divisionals en dat is de zwem meet waarin alle teams tegen elkaar zwemmen. Wij stonden op de eerste plaats, en halverwege nam het dolfijnen team het van ons over. We gingen al weg voordat we de eindresultaten kregen, dus ik weet niet op welke plek we kwamen. Ik had dit keer ook de schoolslag gedaan en ik probeerde nog beter, en nog sneller te zwemmen. Het was een succes en ik had een tijd van ongeveer 45.14. Ik was dit keer niet blij omdat ik al all-star tijd had gehaald, alleen nog niet goed gedaan. Na mijn laatste event, gingen we naar huis en was het rond de 102 graden fahrenheit, of 39 graden Celsius.

zonnebloemen

We hebben sinds kort zonnebloemen geplant in de tuin. Het zijn er wel iets van 20. Er zijn er iets van 6 dood gegaan door deze 100 graden Fahrenheit hitte. Het is wel leuk om ze elke dag water te geven want dan worden mama en ik ook nat en dat is wel fijn in deze hitte hier. Als het hier avond is gaat de temperatuur niet onder de 20 graden buiten. We hebben de zonnebloem zaadjes van een oude zonnebloem plant in een bakje onder een natte servet gestopt. In maar 2 dagen kwamen er al kleine knopjes uit. We hebben ze laten groeien tot dat ze van je pols, tot de top van je duim kwamen. We hebben ze daarna in de tuin geplant. De meeste die nu gezond en wel zijn, komen van je pols tot je middelvinger. We geven ze elke dag water als het in Nederland 2 uur 's morgens is en iedereen nog slaapt. Een keer terwijl we de planten water gaven, nam ik een bakje water en spoelde ik het over een plant. Ik zag iets weg springen dus ik riep tegen mama dat ik iets zag. Net toen ze naast mij stond, zag ik het. Het was een klein padje. We gooide het bakje er overheen zodat hij niet kon ontsnappen. We pakten het bakje op en we zagen de pad er in rondspringen. Ik begon te lachen en mama ging haar foto toestel halen. Ze nam wat foto’s van de pad in het doosje. Daarna lieten we hem vrij op een stuk grond waar we hem makkelijk tegen zouden kunnen houden als hij eg ging springen, maar hij sprong niet weg. Mama nam er een foto met flits van, en hij bleef doodstil zitten. ze probeerde een foto waarbij de camera heel dichtbij de pad was, en hij sprong nog niet weg! Toen we klaar waren, stopte we hem weer in het bakje en stopte hem in de bosjes. We keken naar de foto van de pad en hij zag er heel eigenwijs uit. Mama en ik moesten toen allebei lachen.

laatste week school

Op maandag van deze week was er prijzen ceremonie. We oefenden eerst heel hard tot dat mr. Rychlick ( de meester die de namen moest zeggen) alle namen goed had uitgesproken. Het was toen eindelijk de tijd om te beginnen. Ik was in de eerste rij omdat mijn achternaam met een A begint. Er werden 5 mensen geroepen en toen was ik aan de beurt. Mr.Rychlick zei:” Fabio Andrean, honor-roll and science” ik kreeg dus een medaille voor allemaal A’s en B’s voor het hele jaar, en ik kreeg nog een lijstje waar in stond dat ik een perfectie in wetenschap heb. Mama was er ook en die had een foto van mij gemaakt met de medaille en het lijstje. Ik ging na de ceremonie weer terug naar de klas. Deze week op donderdag kregen we vrij van school. Ik vond het wel leuk om vrij te hebben, maar ik vond het niet leuk omdat ik dan gedag moest zeggen tegen al mijn vrienden en juffen. De dag ging heel snel en we kregen in elke klas wel een snoepje. We keken ook in elke klas een film. In het laatste uur zagen we letterlijk de klok weg tikken. “vijf…vier…drie…twee…een…” toen ging de bel en iedereen begon te gillen en pakte hun spullen en rende de klas uit! De bussen waren er al en we konden meteen de bus in stormen. Net toen de bus ging starten, kwamen alle juffen naar buiten met muziek instrumenten en maakte allemaal geluid en zwaaide naar ons. Gisteren (6 juni) was debby afgestudeerd. We gingen naar een groot stadion met ongeveer 60,000 stoelen. We moesten ook heel lang wachten dus hadden Emilio en ik boeken mee genomen om in te lezen terwijl we zaten te wachten. Bij het einde van het afstuderen, gooide iedereen zijn hoeden in de lucht en dat was wel grappig.

laatste weekend van school

Deze week hadden we weer een zwem meet. We zwommen tegen de Ravenaux racers. Ik moest in 4 events zwemmen. De eerste was een relay. De 2de was borstcrawl, waarin ik 5de werd. De 3de was schoolslag en daar ben ik heel goed in. Ik kwam 1ste met een tijd van 46.88 seconden. Ik was met die tijd heel vlak bij all-star tijd die 46.00 seconden was. Als ik die tijd haal, dan mag ik naar een speciale zwem meet waar alle snelle mensen zijn. Ik kreeg bij 3 events een geel ticket die ik in kon ruilen voor prijsjes. Ik had een hagedis, een kikker (allebei van speelgoed natuurlijk), en een snoepje gekregen. Ergens net toen we in gingen pakken, werd mijn naam geroepen en moest ik nog een relay zwemmen. Ik vond dat niet fijn maar we kwamen wel 2de omdat de rest gediskwalificeerd werd. Toen de meet over was, bleek het dat wij hadden gewonnen met meer dan het dubbele van het andere team.
De vloer is hier nu in middels van hout, en het loopt wel lekker, alleen maakt het een beetje meer lawaai want het neemt geen geluid in. Voor de gameroom, staan er nu 2 kasten, dus de gameroom is nu echt een soort kamer. Ik vind dat ook wel leuk. Het is hier nu al weer heet. We waren gisteren (30 mei) na de meet gaan zwemmen maar het was zo heet, dat Adri’s rug helemaal verbrandt was dus moesten we er weer uit. Het was wel fijn om even af te koelen en in het water te spelen. het leukste om te doen vind ik de torpedo’s (foto rvan:http://www.discountpoolwarehouse.com/assets/images/ToypedoBanditsLightUp.jpg). de paarse en de blauwe heeft Emilio, de groene en de rode zijn van mij, en de gele heb ik aan Scott gegeven omdat Emilio en ik er altijd ruzie over zaten te maken

van alles

Het is hier pas lente en het is al heter dan Nederlands zomer weer. We kunnen ook al elke middag uit school gaan zwemmen. En Emilio nodigt soms een vriendje uit om te komen zwemmen. Ik vind de hitte hier wel fijn om te zwemmen, maar op school in gym is het niet fijn want dan moeten we op het hete beton push-ups doen. Het is ook niet fijn als we voetbal gaan spelen want dan is het ook heel heet. We hebben nu nog maar 2 weken school en het einde komt steeds dichter bij. We moeten deze komende dinsdag alle boeken inleveren en onze laptops moeten ook weg. Ik vind dat wel jammer want dan moeten we alles weer op papier gaan doen en daar heb ik een hekel aan. We krijgen hier 4 juni vrij en hoeven dan niet meer naar school to ergens in augustus. We doen nu op school leukere dingen en mijn lerares van Engels die heeft zelfs een meter en als die vol is dan doen we geen leuke dingen meer. Bij mijn klas is hij niet eens een kwart vol. In kunst klas hebben we vorige week een kopje van echt klei gemaakt. We kunnen er niet uit drinken want er zit nog geen “glasuur”overheen, maar ik kan er wel andere dingen in leggen zoals mijn fiets sleutels. Als je een goed kunstwerk maakt dan mag hij in een grote glazen kast die in de muur zit. Iedereen kan dan je kunstwerk zien. Ik heb een vis van papier-maché die er in zit. We moeten dit weekend ook opruimen. Ik vind opruimen niet leuk maar ik moet het toch doen. Emilio heeft heel veel zooi in zijn kamer en hei wou niet opruimen, zelfs toen mama het had gevraagd, dus heeft mama even wat dingen weg gegooid. Ze zijn hier nu het huis ook aan het vereven, dus het ruikt elke dag naar school naar zuur. De meeste muren en plafonds moeten vererfd worden dus ze zijn hier nog wel even bezig. Emilio’s kamer wordt nu ook blauw met geel geverfd dus hij moet nu een paar dagen in mijn kamer slapen. Ik vind dat wel leuk. In de gameroom is er nu vloer bedekking, maar over een paar dagen komt er hout op de vloer. Ik vind dat wel raar want de vloer bedekking is zachter. Het is wel weer fijn want dan is de vloer makelijker schoon te maken.

zwemmen en meer

Gisteren; zaterdag 16 mei, hadden we weer een meet van het zwem team. Ik had er helemaal geen zin in omdat we om 6uur op moesten staan. We reden naar een wijk die wol met bomen stond. Er was overall schaduw dus dat was wel fijn tijdens het zwemmen.
Ik had de nummers 1, 11, 23, en, 53. Dat betekende dat ik meteen de eerste wedstrijd moest zwemmen. We zwommen tegen de patriots. Na de eerste paar wedstrijden, waren wij met 56-28 aan het winnen. Halve wegen waren ze terug aan het komen met de punten. Bij het einde waren wij met het dubbele aan het winnen. We hadden deze meet dus gewonnen. We gingen hierna naar 3 winkels om zwembroeken te kopen, en een cadeautje voor Scott’s verjaardag’s feestje want daar moest ik vandaag ook nog naartoe. Thuis begon het te regenen en werd ik een beetje boos omdat we dan niet in de gocarts konden rijden. Ze kwamen me om 4uur ophalen en we reden snel weer weg. We pikte nog wat andere mensen op en reden daarna naar Mountaisia, want daar was zijn feestje. Hij maakte snel de cadeautjes open en we propte de taart onze mond in en rende naar buiten naar de gocarts. We stonden in de rij van de eenpersoons auto’s maar we konden eerder aan de beurt zijn als we in de tweepersoons auto’s gingen, maar ik wou de auto zelf besturen. Ik was toevallig net de laatste persoon en Scott en de anderen konden net niet mee. Toen ze ons lieten rijden gaf ik meteen plankgas en ik schoot vooruit. Door elke bocht dacht ik steeds aan mijn gocart die uit de bocht zou vliegen maar er gebeurde niks. Naar 4 rondjes, begon het hard te regenen dus ik moest iets langzamer gaan rijden om niet uit de bocht te vliegen op het natte wegdek. Nadat ik klaar was, gingen Scott en de rest van zijn vrienden, en liep ik naar binnen om op ze te wachten. Nadat ze binnen kwamen, ginngen we nog wat spelletjes spelen en daarna gingen we naar huis.

mama's diploma

Dit weekend was het eindelijk tijd voor mama om haar “associates” diploma te gaan halen. We moesten vroeg op staan; om 7 uur, en we reden om 8 uur naar een lux hotel die de Marriott hete. We parkeerden onze auto in de parkeer garage en liepen toen in een dichte brug die over de weg heen ging. Het was een heel mooi zicht, en het was er binnen lekker koud. We kwamen in het hotel en mama moest zich inschrijven zodat ze wisten dat ze er was. ze ging daarna naar een kamer apart van ons met haar kleren die ze aan moest doen. Mama vond het niet zo’n mooie jurk omdat het net op een doodskleed leek. Dat vonden Emilio en ik wel grappig. We gingen daarna met roltrappen naar beneden ( en ja die vind ik nu niet meer eng) naar de hall waar we moesten wachten. We gingen een keer naar de W.C die heel mooi was onder houden. Nadat ik was gegaan nam ik een servetje mee om er een waaiertje van te maken om iets te doen. Om 10 uur gingen de deuren open en konden we naar binnen. We namen een stoel heel vlakbij de mensen die hun diploma gingen krijgen. De mensen waren er nog niet dus moesten we nog even wachten. Tijdens het wachten hadden ze een groot scherm waar wat mensen voorwoorden op gaven. Toen het eindelijk zo ver was, speelde dat liedje dat je altijd hoort als er mensen een diploma krijgen. De mensen die een diploma kregen liepen langzaam binnen en gingen zitten. Mama was er ook bij en ze zat heel dicht bij ons, dat was wel toevallig. Ze was een van de weinige die een gouden sjaal aan had in plaats van een witte omdat ze bij honors zit. Dat is een groep van de slimste mensen in college, en daar waren wij heel trots op. Iedereen zong eerst de pledge voor de vlaggen van Amerika (die ik nooit doe omdat ik niet Amerikaans ben) en daarna het volkslied van Amerika. Er waren ook 4 tieners van de hoge school in leger uniformen die ook geweren droegen, en dat waren de mensen die de vlagen hielden. We gingen nu eindelijk naar de namen. Er werden heel veel namen geroepen en na wat leek op een uur, was het mama’s beurt. Ze zijden “Trudie”wel goed maar haar achternaam (van Acquoij) was heel verkeerd uitgesproken dus begonnen Emilio en ik te lachen. Ze liep het podium op en wij gaven applaus en ze pakte haar diploma en gaf de hoofd meester van de school een hand en de mensen die achter hem stonden. We zongen toen het af lied en liepen naar buiten. We dronken daar iets en mama en adri aten wat. We liepen toen weer terug naar de auto en gingen naar huis.

Ik heb sinds vorige week een nieuwe trein. Ik heb er heel lang voor gewacht maar ik sprong bijna uit mijn vel toen hij eindelijk aan was gekomen Het is een EMD-GP 40 diesel trein, met een dummy een rode “caboose” ( de achterste wagon van een goederen trein. Hij is niet van de Alaska maatschapei, maar van Santa-Fe, en dat is ook een heel bekend merk hier. Ik gebruik hem voor de goederen wagons die ik van papa had gekregen voor mijn verjaardag. Jammer genoeg past de koppeling niet meteen, maar ik ga vandaag ( 5 mei) een koppeling halen die er wel op past. Ik kan nu ook met allebei de treinen te gelijk rijden. Dat vind ik wel leuk want dan kan ik de wissels zo zetten dat ze naast elkaar rijden op de splitsing. De nieuwe trein rijd met de zelfde voltage wel iets sneller maar dat is niet erg want ik heb een inhaal strook op de baan gezet zodat hij mijn Alaska trein in kan halen Ik heb nu al wat meer rails waarmee ik een soort station heb gemaakt, maar ik heb geen huisjes, boompjes, beestjes, of andere dingen. Ik koop die wel als ik echt een permanente baan heb ontwerpt. Hier zin wat verschillen er tussen. Een is meer rond en de nieuwe is meer vierkant. Ik vind de nieuwe ook iets mooier omdat het licht in de cabine brand in-plaats-van alleen maar de koplampen. Ik kreeg van de week ook nog wat rechte rails, want die hadden ze eerst nog niet. Er zat ook een mini cooper autootje bij voor het lange wachten. Ik heb nu een politie auto en een mini. Ik heb de mini en de politie auto achter elkaar langs de spoorweg gezet zodat het net lijkt alsof de mini te snel heeft gereden.

komeet

Ik had op vrijdag morgen een feest omdat ik in het kac team was. er was cake en punch. Er waren meer mensen die ook mee gingen bij kac. Ik vond het wel fijn dat we het feest hadden want ik rekenen toen het feest begon dus had ik geen rekenen. Toen ik terug kwam was het alweer tijd voor teken les. We leren op school in wetenschap over planeten en het zonnestelsel. We leren ook over kometen, meteoren en asteroïden. Ik ben hier natuurlijk heel goed in en kreeg een honderd op allebei mijn testen. We hadden op vrijdag een lab waarmee we zelf onze eigen komeet konden maken. We werken in de klas met groepjes van 2 dus eerst ging mijn vriend wat zand pakken en een plastic zakje. Ik mocht hierna een stuk “dry ice” of bevroren koolstof pakken. Ik moest er voorzichtig mee zijn want het blok was -75 graden Celsius. Het was dus zo koud dat je vingers er van verbranden omdat het zo koud is. We stopten de koolstof ook in het zakje, deden er wat water bij en begonnen te kneden. We hadden nu een bal van zand waar de koolstof in verscholen zat. We brachten hem naar een hete lamp en er kwam meteen rook van af net zoals een echte komeet. We hielden hem daar tot dat de staart een halve meter lang was en toen pakte ik de komeet weer en brak hem in tweeën ik zag het witte stuk koolstof er in en ik dacht dat het beter zou werken als het alleen het stuk zou zij. Ik hield het stuk er voor en werd de staart nog langer. Ik hield hem boven de prullen bak en raakte hem een keer aan. Het voelde lekker koud maar als ik mijn vinger er langer op had gehouden had het nu zeer gedaan. Dry ice is een helen rare stof warmee je leuke experimentjes kunt doen en voor $2 of een euro vijftig kan je een hele kilo ervan kopen.

model trein update

Ik heb mijn trein baan die ik voor mijn verjaardag had gehad al weer een beetje verder gemaakt. Ik heb van papa 4 goederen wagons gekregen, 2 wissels, een paar rechte stukken, en wat bochten. Het enige probleem van de goederen wagonnetjes was dat de koppeling anders was dan die van mijn eerste wagonnetjes. Het is niet erg want ik heb met wouter, en een beetje van mijn geld een goederen trein besteld. Dit is de foto ervan: http://www.trainsetsonly.com/Merchant2/images/fullsized/FS160/lg160-69802.jpg. De baan die ik heb is in de vorm van een 0 en hij heeft 1 buiten bocht erbij. Ik had wel 2 buiten bochten kunnen maken maar daar had ik een verleng snoer voor nodig en die had ik niet. het was hier vandaag (zaterdag 18 april) heel donker, nat, en koud, dus had ik tussen de middag mijn licht uit gedaan, en mijn jaloezieën dicht gedaan en was het pikken donker in mijn kamer. Ik zette toen het treintje aan en het begon te rijden en je kon mooi het licht voor de trein uit zien gaan. ik vond dit wel mooi en bleef ik even kijken tot dat ik “tik” hoorde. Ik zette het licht weer aan en zag dat de achterste wagon ge ontkoppeld was, en toen de trein weer terug eromheen kwam, botste die her tegen aan. Ik was gestopt en sluite alles weer af want ik ging bij een vriendje spelen. we kwamen weer terug en Debby en haar vriendinnen zaten Rockband te spelen. ik ging met Emilio schaken en voordat we het wisten was het al weer Eten’s tijd voordat iemand had gewonnen. We aten die avond pannenkoeken en Debby’s vriendinnen aten ook mee. Ik had die dag wel uitgevonden dat tijd voorbij scheurt als je plezier hebt.

san jacinto

We waren gisteren naar San-jacinto geweest om naar het monument en het oorlogsschip te kijken. We gingen eerst naar het monument. Het was een toren die hoger dan de kerk in vlijmen is. Er stond een verhaal in het steen geschreven bij de basis. Toen we binnen kwamen was het groter dan we dachten. We kochten tickets en we gingen naar het theater om het verhaal te zien op film. De film duurde ongeveer 45 minuten en we gingen hierna naar een hall met allemaal dingen die archeologen op hadden gegraven na het gevecht in San-jacinto. Er waren heel veel zwaarden, laarzen, en geweren waarmee de Texanen en Mexicanen tegen elkaar vochten. Ik stond versteld aan de hoeveelheid dingen die ze hadden opgegraven. We liepen wat verder en kwamen weer terug in de hall waar we waren. We gingen hierna naar boven om van het uitzicht te genieten. De lift ging zo snel dat mijn oren er van klapte. Na een beetje rond kijken gingen we weer naar beneden en reden we naar het oorlogsschip. Er zaten heel veel grote kannonen en geweren op. We liepen naar een van de grote geweren en zagen dat mensen hem aan het besturen waren met handvaten. We klommen er ook open richten op een van de vrachtschepen. Jammer genoeg werkte het geweer niet, anders was die boot hier nu niet meer.

Emilio and Fabio at war from Adrian Kasbergen on Vimeo.
We gingen ook naar boven naar de besturing kamer, maar op de weg terug was mama gevallen en viel haar slipper bijna het water in! We gingen ook helemaal naar beneden naar de torpedo ruimte en de motor ruimte. Ik vond het heel mooi hoe bijna alles nog het zelfde was toen ze het schip vonden, en dat het schip het enige Amerikaanse schip was die door de 1e, 2e wereld oorlogen had geleefd.

mijn verjaardag

Het was vorige week mijn verjaardag maar ik moest toch naar school. Ik had wel geluk want ik moest later naar school omdat we naar een gebouw moesten om onze “permanente residentie” te halen. Het duurde heel lang tot dat we aan de beurt waren omdat ze ons een beetje vergeten waren. We gingen eindelijk naar een kamer en checkte een meneer onze passpoorten We moesten ook een interview doen en het was wel grappig. De meneer vroeg mij heel veel rare vragen. Een er van was: “ben je ooit een terrorist geweest” elke keer dat hij rare vragen vroeg, moest ik lachen. Na ongeveer 30 minuten, waren we klaar en konden we naar huis. We gingen niet naar huis want Emilio en ik moesten nog naar school (ook all zou ik wel thuis willen blijven). Ik kwam op school net toen het 3rde uur was begonnen. Ik was dus net op tijd voor wetenschap. Na school, gingen we met de bus naar huis maar het duurde heel lang om dat ik graag met mijn cadeautjes wilde spelen. ik kwam eindelijk thuis en ik gooide snel alles op hun plek, akte mijn broodtrommel en zette hem op het aanrecht en rende naar boven. Ik begon mij Alaska trein set in elkaar te zetten. Toen de baan af was, zette ik voorzichtig het treintje er op en zette langzaam de kracht aan. Het treintje begon te rijden en ik bleef kijken terwijl het treintje rond de baan reed. Toen de trein een rondje had gereden, riep ik Emilio om de trein aan hem te laten zien. Hij vond het wel mooi en bleef ook een tijdje meekijken, tot dat hij weer op de GameCube ging spelen. ik zetten er de personen wagens op en was verast met hoe gedetailleerd ze waren. Je kon gewoon de bankjes zien op beide verdiepingen. Ik vond het ook knap hoe ze al die stoeltjes in zo’n klein wagentje hadden gedaan. Ik zat er aan te denken hoe ik er misschien verlichting in zou kunnen doen maar de trein was daar wel een beetje te klein voor dacht ik. Ik bleef met de trein spelen tot dat we gingen eten, en las Manuela’s auto boek tot dat ik ging slapen. Ik was blij dat ik een trein set had gekregen. Terwijl ik in bed lag dacht ik: het is morgen 1 april dus ik moet zorgen dat ik niemand geloof. De volgende morgen werd ik vroeg wakker om met de trein baan te spelen. toen het half 7 was, gingen we eten, en maakte we onszelf klaar voor school. Emilio gaat eerder naar school dan ik dus had ik daarna nog 30 minuten om met de trein te spelen. Toen het tijd was ging ik naar buiten en wacht ik voor de bus. Toen ik de bus in stapte wist ik niet dat er ongeluk mijn kant op kwam.

.

Ik heb deze week niet echt iets specials gedaan. Ik ging elke dag naar school en dacht ik steeds weer dat mijn verjaardag er aan kwam dus ging de week steeds maar langzamer. Toen het eindelijk weekend was, ging de tijd weer een stuk sneller. Op zaterdag gingen we kleren kopen want ik begin weer snel te groeien. We gingen eerst naar Ross omdat daar alles 3 keer goedkoper is dan bij andere winkels. We hadden er niks gekocht want de maten waren een beetje vreemd. we gingen hierna naar kohls waar ze wat betere shirts hadden. We hadden 3 shirts gekocht die 50% goedkoper ware dus was het totaal iets van 20 euro. We konden geen goede broeken vinden want ik ben zo dun dat de goede breedte van een broek voor mensen van 10 is, en die zij al weer te kort. We bleven steeds maar lachen omdat de broeken die zij dun vinden, nog te wijd zijn voor mij. We reden weg met 3 shirts en gingen naar de mall. Het was daar het zelfde verhaal want we keken in 3 grote winkels maar konden geen enkele broek vinden die paste. Mama zij tegen mij: “dan moet je maar wat hamburgers gaan eten dan passen deze broeken tenminste. We gingen even bij Sonic lunchen want ik had honger. We keken hierna nog heel even voor de leuk rond. We kwamen ook bij een dieren winkel en we keken daar even rond. We gingen hierna naar een winkel die spencers heet en we keken daar voor een lamp die ik graag wilde hebben voor mijn verjaardag. We gingen hierna naar een laatste kleren winkel maar daar hadden ze ook geen kleren die mij paste. We liepen naar buiten en mama zij dat we toch in Nederland klaren moesten kopen omdat ze hier veel te dik zijn. We reden weer naar huis en we aten pannenkoeken.

We waren gisteren (zaterdag) naar een park geweest met grote treinen, toen er iets heel raars gebeurde. Ik werd s’morgens vroeg waker omdat ik wist dat we naar een park gingen met treinen groot genoeg om op te zitten. Ik had om 7uur al mijn kleren aan en ik was al klaar om te gaan maar de rest lag nog allemaal te slapen dus ging ik weer terug naar mijn kamer. 1 uur later zaten we in de auto en gingen we op weg. We kwamen aan en er was alleen maar een speeltuin. “raar”dacht ik. Het bleek dat we er een klein stukje voorbij gereden waren, dus stapte we weer in de auto. We waren er eindelijk en ik wou heel graag op de treintjes gaan rijden toen ik de grote, lange rij zag. Ik sloeg mijn hand tegen mijn voorhoofd en dacht “oh nee hé, nog langer wachten”. We liepen maar even naar de brug waar de treinen langs reden om te kijken welke treinen er waren.

Er waren het meeste goederen treinen, en er waren geen stoom locomotieven, maar er zaten wel een paar mensen aan een stoom locomotief te prutsen. We maakten een paar foto’s van de treinen die langs kwamen. Er kwam een trein aan met een mevrouw aan de achterkant en terwijl we een meter van de baan Afstonden, zei ze dat we achteruit moesten( je kan dit in de video van vimeo horen). “denken ze zeker dat wij graag onder een trein willen gaan liggen” zei ik tegen mama. We liepen weer terug naar de rij en gingen er in staan. Na 30 minuten zagen wij een brandweer auto hier naartoe komen. Ik dacht: “oh die komen hier vast zodat de kinderen nog anders hebben om naar te kijken” maar dat was niet zo want de lichten en alarmen stonden aan dus er moest iets gebeurd zijn. 5 minuten kwam zelfs de ziekenwagen er aan. Hij parkeerde snel achteruit in en mensen sprongen er uit, deden de deuren open en haalde er vlug een brancard uit. We liepen snel om het gebouw heen om te kijken wat er was gebeurd. We konden niets zien dus we liepen weer terug naar de rij.

Een half uur later waren ze weer weg en waren we bijna aan de beurt. Ze hadden de stoom locomotief al lang aan de praat gekregen, maar die moest nu op een ander spoor want hij had nieuwe kolen nodig. We kregen de Rio-Grande trein en we reden weg. De baan was veel langer dan ik dacht en we waren na 5 minuten terug. We liepen toen weer terug naar de auto en gingen naar huis.


Untitled from Adrian Kasbergen on Vimeo

Spring break deel 1

Het was voor ons deze week lekker spring break dus hoefde we niet naar school. Toen ik uit school liep dacht ik: “voordat ik het weet is het alweer voorbij dus ik moet er goed van genieten”. We hadden nog van mijn tante Patricia een boek met voetbal plaatjes gekregen. “dankjewel voor de voetbal plaatjes”. We gingen tijdens de spring break ook naar San-Antonio, een stad een paar 100 kilometer van Houston af. We reden er op woensdag naar toe. Het duurde ongeveer 4uur en we speelde lang D.S in de auto. We kwamen aan en gingen naar het Witte museum ( zo heet het museum echt). We reden naar de parkeer garage maar daar was een mevrouw aangehouden en de politie ging niet uit de weg dus we stonden daar voor 10 minuten te wachten. De politie auto zag eindelijk dat hij het verkeer op zat te houden en reed aan de kant en konden we er door. We waren geparkeerd en we liepen naar het museum toe. We kochten kaartjes en gingen naar binnen. We speelden gewoon een beetje rond in de eerste kamer want mama had een vriendin gebeld en daar moesten we op wachten. Toen ze kwam, gingen we naar een stuk van het museum over D.N.A, cellen, en nog meer. Ik vond het D.N.A best wel interessant en ze hadden een magneten puzzel waar je DNA kon maken met houten puzzel stukjes, en als de tijd om was, vielen all de stukjes weer terug naar beneden en moest je op nieuw beginnen. Ik had de puzzel in 35 seconden af, en toen viel hij weer uit elkaar. Ze hadden ook een stuk DNA van een gevaarlijke ziekte, en je moest naar het DNA van 4 baby’s kijken om te zien welke de gevaarlijke ziekte had. We sliepen die avond in een hotel en ik kon maar niet in slaap vallen. Ik was uiteindelijk in slaap gevallen en de volgende dag werd ik weer vroeg wakker. Ik ging douchen, ik kleed aan en keek T.V tot dat mama en Emilio klaar waren. We pakten onze spullen toen en reden naar de natural bridge caverns. We hadden daar allebei de tours gedaan en het duurde ongeveer 4 uur. Nadat de tours waren afgelopen gingen we weer naar de auto en reden we naar huis. We hadden thuis pizza met ananas en spek en ik had wel genoeg beleefd voor die dag. We zitten nu te kijken voor wat ik voor mijn verjaardag wil. Ik wil graag ook een trein baan maken zoals ze dat bij die tentoonstelling deden. We hebben al besloten dat het “N”schaal treinen worden van Bachmann; een Duits merk. Als ik dus van de zomer naar Nederland kom, dan zal ik kijken of ik van het geld wat ik krijg een Europese trein kan kopen want die hebben ze hier niet. Ik vind het jammer dat we morgen al weer naar school moeten want de springbreak begon net leuk te worden. Tot de volgende zondag.

We hebben nu spring break en ik vind het jammer dat we niet naar Nederland konden gaan omdat het de laatste vakantie was waar ik iedereen op de zelfde school kon zien. Er gaan in mijn klas veel mensen skiën of ergens naartoe, maar wij blijven alleen maar thuis. Het is aan een kant wel fijn want dan kan je bijna elke dag bij een vriendje spelen, maar het nadeel is dat als niemand kan spelen, je de hele dag thuis zit te niksen. Als we niks doen, dan spelen we in de gameroom maar meestal komt Debby dan en moeten we ergens anders gaan spelen, of we doen helemaal niks meer. Ik dacht er dit weekend over na en ik vond het leuker toen ik naar school moest want anders is het heel saai. Op school leerde we over hoe je een tekening moest maken van een weer meter. Een voor beeld is: er staat in vlijmen een sterke noordwest wind met lage lucht druk en soms een buitje. Op het papier zouden we dan een cirkel maken met een pijltje er uit die naar heet noordwesten wijst. Dan moeten we de helft van die cirkel inkleuren omdat het een beetje bewolkt is, en dan moet er nog de temperatuur bij, en de luchtdruk. Het klinkt ingewikkeld maar als je het eenmaal onder de knie hebt, dan is het makkelijker dan praten. We hadden vorige week bij rekenen ook een test gedaan over procenten, oppervlakten van een cirkel en van een vierkant, en nog veel meer. Ik heb rekenen het eerste uur en ik kreeg een honderd op de test (meeste wat je kunt krijgen), en toen ik tussen het 4de en 5de uur zat kwam ik even langs om te vragen of iemand anders nog een honderd had, maar se zei dat ik de enige was. ik was heel blij dat het een honderd was omdat het de laatste dag was van de 6 weken dus dat zou mooi op mijn rapport komen.

vervolg van treintjes

Nadat we voorbij de gedetailleerde treintafel liepen gingen we naar andere tafels waar ze treinen verkochten om even rond te kijken naar wat ze allemaal hadden. Ik zag veel verschillende treinen en wagonnetjes. Ik vond het wel special dat zulke kleine treintjes nog steeds zo veel apparaatuur hadden dat ze snel kunnen rijden, lichtjes laten branden, en bij sommige kon er zelfs rook uit komen. We waren de tafels 2 keer rond gelopen en gingen we weer naar de hal toen we een bord zagen waar op stond dat er nog meer banen in een ander gedeelte van het gebouw waren. We liepen er naartoe en waren verschrikt met hoe groot ze waren. Ze waren groot genoeg om een peuter op te laten zitten. Ik vond ze ook heel mooi want ze waren heel groot en ze hadden echte banken met lichtjes in de treinen. Uit de grootste en mooiste trein kwam zelfs rook waardoor het leek alsof er echt kolen in de trein verbrandt werden. 5 minuten later ging de grote trein stoppen en hoorde je ook echt piepende remmen en “sssshhhhhhhhhhhh’’ toen hij stil stond. “ik zou deze schaal ook wel zelf willen hebben” zei ik tegen Adri. “hij is alleen te groot om in het huis te passen”. Nadat we er filmpjes en foto’s van gemaakt hadden, gingen we weer terug naar de hal om nog een keer met de kleine achtbaan te spelen. We liepen weer terug naar de auto die in vakje “f”stond. Het was rond de middag dus we gingen bij 59 diner eten. We waren hier wel eens met Cole en Connor gekomen voor ontbijt. Emilio had een cheeseburger met frietjes en limonade, ik had een grote hamburger met frietjes en sprite (7up), en Adri had een hamburger met ei er op en ook limonade. Nadat we vol zaten reden we naar huis en zat de dag erop.

model treintjes

We waren deze week heel goed geweest dus had Adri beloofd dat we zaterdag naar een model trein show gingen. Dat weekend was mama er niet want ze had een uitje van school. Op zaterdag morgen aten we brood en rond elf uur gingen we weg. Adri zei dat de rit ongeveer 1 uur zou duren dus napen we een snoepje mee voor onderweg. We kwamen aan en het gebouw leek zo groot date r misschien wel 300 olifanten in zouden passen. We parkeerden bij het bordje met “F” er op en liepen naar binnen. In het gebouw moeste we eerst tickets kopen. Terwijl Adri de tickets aan het kopen was, hadden wij een kleine achtbaan gevonden. Om hem te laten werken, moest je een wiel draaien om hem naar boven te trekken en als hij boven was ging hij van zelf weer snel naar beneden. Als hij beneden was kon je hem dan weer naar boven draaien. Binnen was het heel mooi. Er waren schalen van N tot O ( treintjes van 8cm per wagonnetje tot treinen van 30cm per wagonnetje.). We keken eerst bij een 10 cm schaal en ze hadden er veel treinen. Ze hadden een I.C.E. trein, een Pennsylvania trein en nog wat goederen treinen. Ze reden door een omgeving met een brug, een boerderij en nog wat andere dingen. We gingen hierna naar een iets grotere schaal van ongeveer 18cm. Ze hadden hier alleen goederen treinen en op een gegeven moment zetten ze een trein achteruit en leek het net alsof hij tegen de andere trein aan zou botsen . De 3de en mooiste schaal was 6cm en er was een hele mooie stad van gemaakt. Je kon op knopjes drukken om geluid te horen of om dingen aan te zetten zoals een mini treintje waar mensen op zaten. Het was zo gedetailleerd dat er zelfs een mannetje van 3cm met een nog kleinere bijl een boom om zat de hakken. Het was zo mooi dat ik er wel 30 minuten bij stond te kijken.

Het einde van K.A.C

Na de test, gingen we weer naar de lunch zaal. Ik zag dat Scott’s broer, zusje, en ouders er waren. Ik ging maar even op het podium zitten want ik had niet echt iets beters te doen. Ik zag Nathan en iemand anders schaak spelen dus ik ging daar maar kijken. Nathan was aan het verliezen, maar naar 30 minuten had hij toch weer gewonnen. We gingen naar de prijs uitreiking en alle mensen van Krimmel (mijn school) zaten bij elkaar en alle andere scholen zaten ook bij elkaar.

Wat er grappig was, is dat ze de papieren met de winaars niet had en toen kwamen er twee (nep) popsterren aan met een koffer en daar zaten de prijzen in. De mevrouw zij dat het een cadeau van god was maar ik dacht: dat lijkt me sterk. Wij hadden al 3 prijzen gewonnen toen we tot de wetenschap prijzen kwamen. Ik zij tegen de persoon naast mij dat als ik een prijs voor wetenschap zou winnen, dat ik dan op en neer zou springen een zou schreeuwen. Ik hoefde dat jammer genoeg niet te doen want ik had geen prijs gewonnen, maar dat vond ik niet erg want ik wist dat ik goed mijn best had gedaan. Uiteindelijk had de school Doerre (word als doorie uitgesproken) de meeste prijzen gewonnen. Onze school had de beste prijs van ze allemaal: de prijs van goede sportiviteit. Ik was blij dat we de sportiviteit prijs hadden gewonnen want voor dat we naar de competitie gingen, zij er een mevrouw dat ze ons een verassing zou geven als we die prijs zouden winnen.

Toen de prijsuitreiking afgelopen was, zij ik doei tegen Scott en een paar van mijn juffen en wachten ik tot dat we weg zouden gaan. Ik werd van Kleb opgehaald door mama en Emilio en we reden daarna naar huis. Het fijne was dat ik thuis niet meer hoefde te eten.

de competietie

Ik had deze week K.A.C oefeningen op donderdag. Net voor dat ik ging oefenen, kreeg een van mijn juffen van Engels een grote doos. Iedereen in mijn klas wou de doos open maken want. Ze wilden zien wat er in zat. Ik rook er aan en het rook naar pizza dus ik zei dat het pizza was. Ik had nog meer informatie dat het pizza was want een van mijn vrienden was langs de jufs computer gelopen en zag dat ze pizza aan het bestellen was. Bij de oefening waren er net zo veel mensen als de vorige keer. Naar een tijdje oefeningen kwam de juf binnen met de zelfde doos en we zagen allemaal dat heet pizza was. wij mochten de rest van de pizza. We hadden hem helemaal op gegeten en propte de doos in de prullenbak. Na de oefening ging ik naar huis met een volle maag . De volgende dag was de grote dag. Ik ging eindelijk met de bus naar een andere school om de competitie te komen. In al mijn les uren was ik heel zenuwachtig om naar de competitie te gaan. Na de vierde klas, ging ik naar de lunch zaal en wachten we op de bus. Toen de bus er was, kregen we een kleine show van de band en de cheerleaders. Tijdens de show, zagen we dat de bus weg reed. We waren allemaal verbaasd. We moesten toen nog langer wachten tot dat de bus weer terug zou komen. Toen hij terug kwam zat er de assistent directeur in en ik dacht van: Ah-oh, dat word geen fijne rit. Het was niet echt zo slecht, het enige wat hij deed is tegen de stoeprand botsen maar dat maar 1 keer. Toen we bij de andere school kwamen, gingen we zitten en speelde we risk. Ik had heel Noord-Amerika en was langzaam aan het winnen maar Scott had heel veel mensen en daar kon ik niet tegen op. We moesten heel lang wachten tot dat het eindelijk 6uur was. toen moest ik mee lopen tot een kamer en kon de echte test beginnen.

Atletiek en ik ben ziek

Ik heb deze week niet echt veel gedaan om dat ik ziek ben. Ik had op maandag een 400 meter relay gedaan waarom mijn keel ook een beetje schraal werd. Een relay is waar een persoon een gele stok vast heeft, dan rent hij het circuit van 400 meter, en dan als ze weer terug komen, moeten ze zo snel mogelijk de gele stok aan de volgende persoon geven zodat die ook konden rennen. Ray rende voor de klas die de snelste mensen had dus kregen wij voorsprong omdat Ray niet zo snel was. Wij kregen 2de plaats, Ray’s klas was 3de en een andere klas was eerste. We hadden heel veel atletiek dingen gedaan zoals de hink-stap-sprong, de versprong, en een bal van 3.6 kilo gooien. We deden eerst de hink-stap-sprong. Ik deed het best wel goed want ik had 23.60 voet gesprongen, of 7.19 meter. 2de was de versprong waar ik maar 1 keer mijn benen kon gebruiken. Ik kreeg 11 voet precies, of 3.3 meter. Het was het record van die dag tot dat een van de laatste kinderen mijn score had verslagen met een inch. Hierna deden we een sprint oefening. De coach zij dat we de start blokken goed stevig in de gaten moesten zetten omdat de blokken anders weg zouden schuiven en dan werd je been helemaal open gescheurd door de tanden die er onder zaten. Toen het mijn beurt was, duwde ik het blok er extra hard op want ik had geen zin om naar het ziekenhuis te gaan. Ik had de sprint gelijk gefinisht met iemand anders Als laatste deden we de kogel stoot. We oefende eerst met zachte ballen om de techniek goed te krijgen want als je het verkeerd gooide kon je ook pijn krijgen. Toen het mijn beurt was deed ik het niet zo goed omdat ik bang was dat ik het verkeerd zou gooien.