de ijs fabriek

Op mama’s verjaardag waren we een stukje gaan rijden. We reden voor ongeveer 1 uur tot dat we bij de stad kwamen waar we naartoe wilden. We reden langs de ijs fabriek en er stond een hele lange rij. “Ah-oh” dacht ik, nu moeten we nog langer wachten. We parkeerden ergens helemaal achterin dus moeten we ver lopen. We kwamen bij de groep mensen uit waar we bij hoorde en bleven wachten. Na 45 minuten waren we halverwege en kregen we een ijs koekje. Het was 2 lagen koek, met ijs er tussen. Het was heel verfrissend in de pure Texas hitte.45 minuten later konden we eindelijk naar binnen. Het was hier lekker koel en de toer kon meteen beginnen. In de eerste kamer vroeg de toer mevrouw in het Engels: “does anyone need to use the elevator?” (heeft iemand de lift nodig) en toen zei een kindje achterin: “alligator?” iedereen moest toen lachen en gingen we naar de volgende kamer. Hier konden we zien hoe het ijs en grote container gemaakt werd. Aan de andere kant van die zelfde kamer, konden we de bakjes zien de langzaam met ijs op werden gevuld. De deksels zaten allemaal in een grote machine en alleen de deksels die met de foto naar beneden stonden, werden met een klein liftje mee naar boven genomen om op het ijs te stoppen. Ik vond dit wel mooi gedaan. We gingen hierna naar een kamer waar alle dozen in een karton werden gestopt en op een lopende band werden gegooid. Ze maakte hier ook de ijs koekjes die we buiten hadden gekregen. Als laatste liepen we naar beneden en kregen we nog meer ijs. Je kon zelf je smaak uit kiezen. Adri nam “Dutch chocolate”, ik nam ook “Dutch chocolate”, Emilio nam pepermunt, en mama nam ijs met pistache nootjes er in. De toer was toen afgelopen en gingen we naar een barbecue restaurant voor lunch, en daarna reden we naar huis.