san jacinto

We waren gisteren naar San-jacinto geweest om naar het monument en het oorlogsschip te kijken. We gingen eerst naar het monument. Het was een toren die hoger dan de kerk in vlijmen is. Er stond een verhaal in het steen geschreven bij de basis. Toen we binnen kwamen was het groter dan we dachten. We kochten tickets en we gingen naar het theater om het verhaal te zien op film. De film duurde ongeveer 45 minuten en we gingen hierna naar een hall met allemaal dingen die archeologen op hadden gegraven na het gevecht in San-jacinto. Er waren heel veel zwaarden, laarzen, en geweren waarmee de Texanen en Mexicanen tegen elkaar vochten. Ik stond versteld aan de hoeveelheid dingen die ze hadden opgegraven. We liepen wat verder en kwamen weer terug in de hall waar we waren. We gingen hierna naar boven om van het uitzicht te genieten. De lift ging zo snel dat mijn oren er van klapte. Na een beetje rond kijken gingen we weer naar beneden en reden we naar het oorlogsschip. Er zaten heel veel grote kannonen en geweren op. We liepen naar een van de grote geweren en zagen dat mensen hem aan het besturen waren met handvaten. We klommen er ook open richten op een van de vrachtschepen. Jammer genoeg werkte het geweer niet, anders was die boot hier nu niet meer.

Emilio and Fabio at war from Adrian Kasbergen on Vimeo.
We gingen ook naar boven naar de besturing kamer, maar op de weg terug was mama gevallen en viel haar slipper bijna het water in! We gingen ook helemaal naar beneden naar de torpedo ruimte en de motor ruimte. Ik vond het heel mooi hoe bijna alles nog het zelfde was toen ze het schip vonden, en dat het schip het enige Amerikaanse schip was die door de 1e, 2e wereld oorlogen had geleefd.