Deze week gingen we weer naar een Track Meet. We moesten al om 5 uur op staan, omdat Emilio al als eerste de 1500 snelwandelen moest doen.  Er waren veel anderen snelwandelaars, dus had Emilio veel competitie, maar hij was vorig jaar nationale kampioen voor zijn leeftijd, dus dacht ik niet dat hij er veel moeite mee zou hebben.  Emilio was die morgen heel moe, omdat hij niet gewend is om zo vroeg op te staan, maar omdat ik altijd om half zes opsta, was ik niet moe. Het was redelijk fris voor de tijd van het jaar. Het waaide ook hard, en er stonden bij het stadion overal water. Er was een geul met water er in waar mensen wat stenen in hadden gelegd zodat ze naar de track konden komen. Emilio moest al snel opwarmen voor het snelwandelen, maar ik kon nog even wachten tot dat ze de 3000 riepen. Ik was aan het opwarmen toen Emilio moest beginnen. Hij lag al snel voor met zijn rivaal, van een ander team.  Ze gingen bijna de hele tijd nek aan nek, maar bij het eind was Emilio net een paar milliseconden sneller. Hij kreeg dus weer voor de zoveelste keer een gouden medaille. De medailles waren heel mooi, dus dat gaf me extra wilskracht om in te top 3 te eindigen. Ik had het gevoel dat ik een beetje te snel was begonnen, maar mijn kracht is dat ik lang op de zelfde snelheid kan lopen, dus ik had verwacht dat de twee jongens voor mij wel langzamer zouden gaan lopen, maar dat gebeurde niet. Een van de twee begon langzamer te lopen, en ik probeerde wel 5 keer om hem heen te lopen, maar elke keer ging hij weer net iets sneller, en moest ik weer achter hem blijven. De laatste ronden begon hij te versnellen, en bleef ik vlak achter hem, maar er kwam een sterke windvlaag aan, die me helemaal uit mijn ritme bracht. Ik was uit eindelijk 3^de, maar 2^de van mijn leeftijds groep. Ik had al een snellere tijd nu, dan aan het eind van het seizoen vorig jaar. Na de race, gingen we allemaal naar de Ikea, om een bed op te halen, en om te ontbijten.