Mijn verjaardag, en het Japanse restaurant

Deze week was het op zaterdag mijn verjaardag. Ik moest om 7 uur ’s morgens op staan, omdat ik die dag nog training zou hebben. Ik mocht voor het ontbijt mijn cadeaus al uitpakken. Ik had van Mama en Adri een microscoop gekregen, van Emilio een verstelbare fles houder, nog een paar boeken, en ik had van bijna iedereen wel een kaart gekregen. Voor ontbijt hadden we croissants, en na het ontbijt ging ik naar training. Ik had expres aan niemand verteld dat het mijn verjaardag was, en toen aan het einde van de training vertelde ik dat het mijn verjaardag was, en dat ik voor iedereen cup-cakes had meegenomen. De rest van de dag was ik op de bank aan het lezen, en aten we tussendoor nog een stukjes ijstaart. Die avond gingen we uit eten, maar ik had geen idee waar. Adri vertelde mij toen dat er een nieuw Japans restaurant was geopend, waar ze ook vlees grillen op een plaat. Toen we bij het restaurant binnen kwamen, vond ik de sfeer al heel mooi. Ze hadden 2 wanden waar water van af liep. We gingen aan een grill tafel zitten, en bestelde toen ons eten. De chef was er al snel, en de manier waarop hij praatte, wist je meteen dat hij echt Japans was. Aan het begin spoot hij wat olie op de plaat, en stak het in brand. Er kwamen kleine vlammetjes van de plaat af, en de chef spoot expres wat meer olie van de plaat tot op de stenen tafel waar Emilio zat. Die olie vloog ook in brand, en de chef keek Emilio toen aan en zei: “Oh, Oh.” Met een glimlach. De chef spoot toen een hele hoop olie in het midden van de plaat en stak die ook in brand. En grote muur van vlammen vloog zo de lucht in, en het was goed dat er een afzuigkap was, anders was de tent in brand gevlogen! Als volgende pakte hij kleine balletjes rijst, en schoot die met zijn spatel in onze open monden. Nadat hij de rijst had gegrild, en het vlees had klaargemaakt, had hij een vulkaan uit uien lagen gemaakt. Hij spoot hier ook olie in, en toen hij die aan stok, ontplofte de vulkaan bijna met vuur en vlammen. Het eten was heel lekker, en Adri, Mama, en Emilio vonden de garnalen de lekkerste die ze ooit hadden gegeten. Ik denk er zeker wel over om hier volgend jaar terug te komen, dacht ik.