Een weekje naar het strand

Vorige week had Blake mij uitgenodigd om met hem mee naar het strand te gaan. Natuurlijk wilde ik wel mee gaan. Op maandag kwamen ze mij ophalen, en daarna reden we door naar het huis van vrienden van Blake’s moeder. Die vrienden gingen ook met ons mee naar het huisje. Ze hadden 5 kinderen, 2 van 7 jaar, 1 van rond 11 jaar, en 2 van 15 jaar. De moeder ging ook mee, maar de vader moest werken, dus die bleef thuis. We reden met 2 autos naar het strand, en haalde daar de sleutels voor het huisje op.  Het huisje was heel groot, en had slaap plaatsen voor 15 personen, als je bedden en bedbanken optelden, maar we waren maar met 10 mensen. Het huis stond op houten palen boven de grond, dus kon je eens in de zoveel tijd het huis voelen schudden als er wind tegen het huis aan blies. De eerste avond gingen we naar het strand om te zwemmen, en om zandkastelen te bouwen. Ik had gehoord dat een paar van de kinderen van de andere familie de vorige keer door een kwal waren gestoken, dus bleef ik dichtbij het strand. Die avond hadden we lasagne gegeten, en Risk gespeeld. Ik sliep op een bankje dat net niet lang genoeg was, maar die aan een kant geen leuning had. Ik gebruikte de leuning als kussen en ik zetten nog een stoel aan de andere kant, want anders hingen mijn voeten van de bank af. De volgende dag waren we ook weer naar het strand gegaan, en die avond, na het eten, hadden we een paar netten, zaklampen, en een emmer meegenomen. We liepen naar het strand toe, en probeerde met de zaklampen kleine krabben te vinden die gedurende de dag niet uit het zand kwamen. We hadden veel kleine krabben gevonden, maar er waren ook veel muggen, dus gingen we weer naar huis. De volgende dag waren we ook naar het strand geweest, maar niet zo lang, omdat ik begon te verbranden. De rest van de tijd hadden we een gezelschap ’s spel gespeeld op de Wii, die Blake’s moeder had meegenomen. Op donderdag, hadden we netten en een paar rauwe kippenpoten met touwtjes er omheen naar een stuk strand genomen om grotere krabben te vangen. Krabben zijn namelijk dol op kip. Om een krab te vangen, moest je je kip in het water leggen, en het touwtje vasthouden om te voelen of er een krab aan het trekken was. Als je iets voelde trekken, trok je heel langzaam het touwtje dichterbij de kant van het water. Als je de krab kon zien, en hij dichtbij genoeg was, kon je hem snel met je net opvangen. In het begin had ik niet veel geluk, maar na een tijdje had ik een paar krabben gevangen. Die avond hadden we S’ mores gemaakt. Als je een marshmallow boven een vuurtje roostert, en hem tussen 2 crackers en chocolade stopt, dan heb je een s’ more.  De volgende dag gingen we weer naar het strand, en daarna gingen we naar een grote stenen pier om te proberen om daar krabben te vangen. De pier was erg lang, en het duurde 10 minuten om aan het einde te komen, maar toen we daar kwamen, hadden we helemaal niks kunnen vangen, dus moesten we weer 20 minuten terug lopen.  We gingen toen weer terug naar ons huisjes, maar na het avond eten, reden we naar ons andere plekje om krabben te vangen, en gelukkig waren daar wel krabben te vinden. Op vrijdag gingen we weer naar het strand, maar deze keer was het veel leuker, want de golven waren het hoogste dat ze tot dan toe waren. We hadden ook bogeyboards meegenomen, en we hadden de grootste lol toen we met de bogeyboards terug naar het strand werden geduwd door een grote golf. De volgende dag waren de golven ook hoog, en deden we precies het zelfde. Net toen ik van een golf af dreef, voelde ik een scherpe pijn aan de onderkant van mijn arm, bij mijn elleboog. Ik dacht dat het misschien wel een kwal was, en inderdaad was dat zo. Ik liep zo snel als ik kon terug naar waar we onze spullen hadden, en stopte wat kruiden mix dat normaal word gebruikt om vlees malser te maken, op de steek, want dat schijnt te helpen. Ik kon al een paar bubbels op mijn huid zien, maar de pijn was al snel weg. De volgende dag was het al weer tijd om weg te gaan, dus ruimde we alles op, en reden we weer naar huis.