Deze week hadden we in Biologie een leuk lab, maar ik had ook bijna elke dag heel veel huiswerk. In mijn eerste uur Cross Country, mochten we Frisbee spelen of binnen huiswerk maken, en ik maakte elke keer binnen huiswerk omdat ik zo veel had. We zijn nu ook aan het leren in biologie over hoe cellen vermenigvuldiggen, en elke phase van het vermenigvuldigen, en wat die phase inhoudt. Elk groepje van 2 kreeg een microscoop, en een klein uiteinde van een ui wortel. Als je zo in het licht keek kon je niet veel zien, maar onder de microscoop kon je honderden kleine cellen zien. Het doel van het lab was om alle verschillende stages van cell splitsing te vinden. In onze ui wortel was een groot aantal cellen in verschillende fases, dus daar hadden we gelluk mee. We hadden al snel de eerste paar gevonden, maar we moesten wachten tot dat de juf kwam om af te tekenen dat we er inderdaad de juiste fase hadden gevonden. Mijn partner en ik waren van de hele klas als eerste klaar, en konden al meteen aan de vragen beginnen. Het was wel heel interesant om echt een process te kunnen zien wat millioenen keren per dag in onze lichamen gebeurt.
Eerder in de week op weg naar Biologie, vormde er een groote stoet voor mijn klas. Ik vroeg me af wat er aan de hand was, en ik moest er toch langs om naar mijn klas te komen. Het bleek dat er een meisje een epileptische aanval had. Het was een beetje raar om te zien, maar we konden er niks aan doen. Er kwamen al gauw leerkrachten aan om te helpen. De rest van die week zij iedereen in de klas tegen elkaar dat ze het gellukig vonden dat het niet weer was gebeurd, maar toen op vrijdag had dat mijsje weer een aanval op de zelfde plek, zelfde tijd. Dat vonden we allemaal vreemd, en het was onverwacht, maar ze konden er gellukig sneller bij zijn deze keer.