eindelijk een lintje

Deze week gingen hadden we weer een track meet. Hij was weer bij Klein Oak. Deze keer waren er maar in totaal 7 mensen, en 6 daar van waren van, dus ik had een goede kans om te winnen. We deden stretches bijna net toen we daar kwamen, en we stopte niet tot dat de race bijna begon. We hadden als een team een plan uit gewerkt, dat de 2 beste in de lijding zouden gaan, en dat de rest van ons een trein zouden maken waar Adam de leider zou zijn, ik zou daarna komen, daar na Dominic, en Daarna Sam. Toen de race begon, was ik als laatste, maar na 200 meter was ik net achter Adam. Ik bleef hier de hele tijd in de zelfde positie en begon heel moe te worden. Op de laatste ronde, lag Adam 100 meter voor, en ik keek snel achteruit om the zien dat Dominic 200 meter achter mij lag. Ik kwam in de 5de plaats. Omdat ik zelf vond dat ik goed mijn best had gedaan, had ik van mijn zakgeld een powerade- of sport drink gekocht. Ik had ook na de race een banaan gegeten en spaghetti. Ik ging voor de leuk bij het stok springen kijken, waar ze met een paal moesten lopen, en dan in een gat steken, en dan vlogen ze zo over de stok heen, maar soms dan raakte ze net met hun voet de stok aan, kwamen ze er boven op, of gingen ze er onder door. Ik vond het wel knap dat die mensen dat konden, want mij leek het wel moeilijk. Ik liep een beetje te kijken op het veld, toen ze de resultaaten gaven van de 2400m, waar ik in zat. Op de eerste plaats was die jongen van de andere school, daarna alle jongens van onze school. Toen de meneer mijn naam over de speakers uit sprak, zij hij “Fabio Andreana”, in plaats van Fabio Andrean. Veel mensen vertelde mij dat hun namen ook verkeerd uit werden gesproken. Ik kreeg de volgende dag een groen lintje, mijn lievelings kleur!