Een Week Vrij

We hadden deze hele week vrij, omdat het thanksgiving was. Op maandag en Dinsdag gingen Emilio en Ik met Adri mee om een video op te nemen voor French Symposium. French Symposium is een competitie tussen de hogescholen van Texas om te zien welke het beste is in Frans. Een deel daarvan is een video, en die gingen we helpen opnemen. Dit jaar hadden de studenten een vervolg op het verhaal Casablanca gemaakt. Emilio schreef op zijn kladboekje op waar alles was in de kamer, zodat alles precies het zelfde er uit zou zien als de camera moest stoppen, en weer opnieuw ging filmen, en ik zat boven om het geluid op te nemen, want vanaf boven keek je de woonkamer in, waar we aan het filmen waren. Het filmen ging van ongeveer 10 uur ’s morgens tot 5 uur ’s middags door. Emilio en Ik werden al eerder opgehaald zodat we konden gaan hardlopen. De volgende dag gingen we weer opnemen, maar deze keer namen we buiten op, en in het clubhuis van de wijk. Het duurde niet zo heel lang, en we waren weer vlug thuis. Op donderdag was het Thanksgiving, en ik wilde graag gaan fietsen, maar we konden ook film gaan kijken. Ik besloot dat ik liever wilde gaan fietsen want dat had ik al even niet meer gedaan. Ik was vanaf thuis naar de Woodlands Mall gefietst binnen een uur, en toen realiseerde ik dat als ik weer naar huis fietste, ik ook nog een film kon kijken. Binnen een uur was ik weer terug, en toen hadden we de eerste film van The Lord Of The Rings gekeken. Na de eerste helft, gingen we naar beneden, omdat we een lekkere maaltijd te eten hadden. Adri had kalkoen gemaakt, met gehaktballetjes in de binnenkant, met aardappelpuree, en koolsla. Als toetje was er een stuk appeltaart en grapefruitsap. Er was nog veel kalkoen over, en die hadden we in plastic bakjes gedaan zodat we die de volgende dag op zouden kunnen eten. Mama had ook per ongeluk aardappel puree voor 16 personen gemaakt, dus hadden we ook nog veel aardappel puree over. Na het eten, keken we de rest van de film.

Race in Rockwall

Deze week waren we naar de 2de ronde van cross country kwalificaties gegaan. De race was in Rockwall, een stad die vlakbij Dallas ligt. Wij wonen dichterbij de kust, en daar is het land helemaal vlak, maar in Rockwall, wat veel verder noord ligt, is het meer heuvel achtig. Op vrijdag, na school, vertrokken we. Na ongeveer 3 en een half uur rijden, kwamen we in Rockwall. We bleven daar in een hotel slapen, en gingen toen de volgende dag naar het park om hard te lopen. We konden tot een week of twee geleden nog in korte broeken en T-shirts rond lopen, maar net deze week begon het frisser te worden. Het park waar de race was had ook een frisbeegolfbaan. Er waren niet veel mensen in onze race. Er waren niet meer dan 20, en de eerste 20 mochten naar de volgende ronde. Emanuel en ik waren de enige twee van ons team die mee liepen in die race. Ik liep nog een redelijke tijd, maar ik had wel de hele race een erge kramp. Ik kreeg de 10^de plaats en ik kreeg een medaille met een oranje lintje. De volgende race was een beetje vreemd, want bijna alle jongens hadden een stuk van de baan afgesneden. Ze liepen een heuvel af, en toen een andere heuvel op, verder langs het parkoer. Er was ook een jongen gevallen toen hij van de heuvel af liep, en die moest toen naar de finish gedragen worden. Later was het nog erger, want toen waren er ook nog mensen aan het frisbee golfen, dus toen moest je voorzichtig zijn niet op het parkoer te lopen, en dat je niet door een frisbee geraakt werd. Na alle races, gingen we weer naar het hotel zodat we konden omkleden. Daarna gingen we naar een restaurant met een vriendin van mama en Adri. Na het eten gingen we nog naar een grote winkel met buiten spullen, en daar kwamen we weer veel renners van ons team tegen. Voor het avond eten zouden we bij een restaurant eten die “the magic time machine” hete, maar de wacht tijd was 1 tot anderhalf uur, dus waren we daar niet gaan eten. De avond sliepen we nog een keer in het hotel, en reden de dag daarna weer 3 en een half uur terug naar huis.

Ballon Autos

Deze week moesten we voor natuurkunde een auto maken die met de kracht van een ballon vooruit ging. De enige regels waren dat de auto van een halve liter waterfles gemaakt moest worden, en dat de ballon het enige was dat de auto duwde. Ik had al snel een idee van wat ik ging maken. Ik had onder de waterfles 2 rietjes vastgemaakt, en daar doorheen had ik staafjes van lego met wielen aan de uiteinden. Ik had een rietje gebruikt om de lucht stroom van de balloon meer geconcentreerd te maken. Ik probeerde de auto uit, en hij ging net niet 3 meter, de minimum lengte om een 100 te krijgen. Ik gebruikte toen een ander rietje die ik kon buigen om de luchtstroom recht naar achteren te laten gaan. Ik probeerde het nog eens, en deze keer ging hij 2 meter. Ik vroeg me af hoe dat kon, en ik bekeek de 2 verschillende rietjes. Het bleek dat het eerste rietje een beetje dikker was, en daardoor meer lucht doorliet. Ik had ook nog andere wielen gebruikt die lichter waren dan de originele, maar daar kwam de auto ook niet verder mee. Ik nam de volgende dag de auto naar school, en het bleek dat we veel grotere ballonnen kregen dan de ballon die ik had gebruikt. Die dag gingen we de autos testen, en die van mij ging 4 meter. Ik kreeg dus voor de eerste test een 101, want voor elke meter voorbij 3 meter, kreeg je een extra punt. Je kreeg 2 keer om te testen, en als je ballon klapte terwijl je aan het testen was, dan kreeg je een nieuwe ballon, maar dan kreeg je maar 1 test. De volgende dag had ik de auto veranderd, en had ik ook een dikker rietje gebruikt. Deze keer ging de auto 11.9 meter, dus kreeg ik een 108. Het was ook leuk om naar de autos van anderen te kijken. Er was een die zo’n dik rietje had, dat de auto de lucht in vloog, en koprol maakte, en weer lande. Er waren ook autos die in een rondje reden, of autos die helemaal niet vooruit gingen. De beste auto van de klas was gemaakt met 4 CD’s als wielen, en ging 15 meter.

Halloween

Deze week was het Halloween, en hadden we de tuin versierd met lampjes, en we hadden ook en plastic skelet in de tuin gezet. Na het eten, gingen Emilio en Ik samen langs de deuren. Emilio was verkleed als alien, en ik als geest. Emilio had zijn masker de hele tijd in zijn snoep zak gedaan, omdat hij zei dat het te heet was. En dat komt van iemand die als het 40 graden is buiten, nog een vest aantrekt omdat hij zegt dat het te koud is! Het eerste huis waar we naartoe gingen, had een paar rookmachines in de voortuin, en ook een grote spin met rode ogen. Er stond ook een houten doos, die regelmatig heen en weer schudde, zodat het net leek alsof er iets levends in zat. De rest van de huizen waren wat minder goed versierd. Er liepen allemaal vreemde wezens over straat, zoals vampiers, heksen, piraten, en er liep ergens ook een Hulk rond. Hoe later het werd, hoe minder mensen we op straat zagen, dus toen besloten we weer naar huis te gaan. Emilio ging later weer weg met mama, maar ik bleef thuis, en maakte de rest van mijn huiswerk af. Ik had die dag heel veel huiswerk, en was er al tot het eten mee bezig (maar de dag daarna had ik helemaal niets!). Terwijl ik mijn huiswerk aan het doen was, klonk soms de bel, en dan kon ik de kinderen die aan de deur stonden wat snoep geven. Er kwam ook een meisje langs die als voetballer met een gebroken been verkleed was, maar ze liep erg snel voor iemand met een gebroken been. Er was ook een kind wat aan de deur kwam, en meteen de deur open trok, en binnen kwam, en toen dacht ik, “wat krijgen we nou?” Maar toen ik dichterbij keek, was het Emilio in zijn alien kostuum. Toen iedereen weer thuis was, gingen we een bord buiten zetten wat ging gillen als je er langs liep, maar voor een of andere reden, kwam er niemand meer aan onze deur toen we dat bord buiten hadden gezet!