Modder Meet

Deze week had ik op zaterdag weer een Cross Country meet. Het was deze keer echt een goede meet, omdat het heel hard aan het regenen was. We moesten nog even in de bus blijven toen we aankwamen tot dat de tent was opgezet. Net 10 minuten nadat we onder de tent zaten, hield het op met regenen, en konden we de eerste race zien. We zagen dat er al veel modder was waar we omheen moesten lopen. We zagen de eerste race starten, en even later begon het weer te storten. Gelukkig was de moeder van een van de meisjes van ons team meegelopen, en konden we onder haar paraplu schuilen. Terwijl de meisjes voorbij liepen, konden we zien dat met elke stap het gras meer modderig werd. Tegen de tijd dat ik moest rennen, zou meer dan een kwart van het hele parkoer met modder bedekt zijn. Ik ging met de anderen in de race opwarmen, en toen liepen we naar de start lijn. Adri zei dat ik deze keer vlug moest starten, en bij de anderen moest blijven, en dat ging deze keer goed. Ik probeerde bij Zach te blijven, maar ik kon hem bij houden door alle modder en andere mensen. Het was zo modderig, dat iedereen moeite had om hard te lopen, en een paar keer gleed ik bijna uit. In de eerste bocht kwam iedereen bijna tot stilstand, omdat we met zo veel door een kleine bocht moesten, waar ook veel modder lag. Later in de ronde moesten we een heuvel af, waar een heleboel modder op lag, en ik probeerde zo veel mogelijk in het gras te blijven, zodat ik mijn grip niet zou verliezen. Op de laatste ronde, kwam Emanuel vanaf achter mij voorbij. Hij zit op een ander team voor school als ik, maar we rennen vaak samen. Ik bleef toen de rest van de ronde achter hem, en ging hem de laatste 400 meter week voor bij, maar op de laatste 100 meter kwam hij vanaf achteren mij voorbij sprinten. Ik had nog een redelijke eindsprint, maar ik kan nog niet zo goed sprinten als Emanuel. Na de race, zat ik helemaal onder de modder, maar gelukkig hadden mama en Adri een vuilnis zak meegenomen zodat ik daar mijn schoenen in kon doen. Ze hadden ook een paar handdoeken meegenomen zodat ik daar op kon zitten en niet de bekleding van de stoel nat of vies zou maken.

Proefjes in Scheikunde

Deze week hadden we in scheikunde een boel experimentjes gedaan, om te zien of een chemische of een fysieke reactie maakten. We moesten een bunsenbrander aansteken, en als eerste een houten stokje (zoals die van ijsjes) er in steken om te zien wat er gebeurde. Dit was zeker een chemische reactie, want het stokje vloog zo in brand. We moesten daarna een stuk ijzer wol in de brander houden. Het ijzer begon met een oranje kleur te gloeien, en er vlogen wat stukjes van het ijzer af. Dit was ook een chemische reactie, want het overgebleven ijzer kon je niet buigen zonder het te breken. Hierna moesten we methanol in een klein bakje stoppen, en dan met een branden stokje aansteken. Je kon het niet goed zien, maar de methanol vloog in brand. De vlam was onzichtbaar, maar je kon wel de hittegolven van het bakje zien komen. Bij het volgende proefje moesten we een ijzeren ring boven de brander houden. Er gebeurde helemaal niks, behalve dat het ijzer heet werd, dus het was een fysieke reactie. We moesten toen een reageerbuis vullen met zuur, en daar een stukje magnesium in gooien. Na de reactie, was er geen magnesium meer te zien. We moesten toen een brandend stokje boven de buis houden, en dan hoorde je plotseling een piep van de gassen die nog in de buis zaten, en snel verbrandden. We hadden veel spullen die we nog moesten op ruimen, dus hadden we zoals veel anderen groepen geen tijd meer om het laatste proefje te doen. Aan het eind van de week, kregen we nog een keer een lab, maar dit lab was niet zo leuk als de vorige. We moesten de oppervlakken van verschillende kartonnen vormen opmeten, en ook het gewicht meten. We kregen ook een onmeetbare vorm, en op basis van het oppervlak tot gewicht relatie, moesten we uitvinden hoe groot het oppervlak van die vorm was, nadat we het gewicht gemeten hadden. Het was wel een interessant lab, maar niet zo leuk als dingen in brand zetten en chemische reacties veroorzaken!

Deze week was ik op zaterdag al vroeg op. We moesten rond 5 uur opstaan, want ik ging in Kemah een 10 kilometer race lopen. We zaten ongeveer een uur en een kwartier in de auto. Na die tijd zagen we een grote betonnen brug voor ons waar we overheen moesten. Om 7:30 ’s morgens begon de race, en we waren om 7 uur met file op de brug. Zo snel als we uit de file waren, en bij de boardwalk van Kemah aankwamen, stapte ik uit om mijn timing chip te halen. Ik moest ook nog even naar de W.C. en de rijen waren erg lang. Ik kon nog even snel wat opwarmen, en toen gingen we voor de start staan. Een LED scherm toonde hoeveel tijd we hadden tot dat de race zou beginnen. Na dat een mevrouw het volkslied had gezongen, gingen we van start. Ik lag samen met Emanuel en Tommy al in de eerste 20 mensen. Er waren ongeveer 1615 deelnemers, en het duurde bijna 4 minuten voordat iedereen van de start weg was. Ondertussen trokken Emanuel en ik van Tommy weg, en een tijdje later lag ik eerste van ons drieën. Toen moesten we de brug op waar we met de auto overheen reden, en toen weer terug vanaf de andere kant. Dat moesten we 2 keer doen, en daarna weer terug naar waar we waren gestart. Op de 2^de ronde kam ik de achterste mensen tegemoet die net pas hun 1^ste ronde begonnen. Ik hoorde toen ook Mama en Adri vanaf de parkeer garage schreeuwen: “Zo gaat hij goed!” Voor de hele 2^de ronde, moest ik om mensen heen rennen, maar ik hield mijn positie. Bij de laatste 800 meter, werd ik door 2 renners van achteren ingehaald, en kwam ik als 15^de aan met een tijd van 40:47. Veel mensen waren verrast, omdat ik de jongste tot dat punt was. Een paar minuten later kwam Tommy aan met 44:57, en daarna Emanuel met 45:31. Na het lopen was er water, ijs, en proteïne drankjes. Mama had ook nog een paar ren T-shirts gekocht van vorige jaren, omdat die maar 1 dollar was. De dochter van Homer, die pas 8 is, liep de 10 kilometer in 51:39. Na de race was er ook nog een prijs uitreiking. Klik deze link om de video te kijken: http://www.youtube.com/watch?v=uFOhGQ4JREY

De 2de week school en meet

 

Deze week waren er maar 4 school dagen, omdat we maandag vrij hadden. Het was de tweede week school veel makkelijker dan de eerste. Ik wist uit mijn hoofd waar ik naartoe moest gaan, en had ook al de meest efficiënte routes gevonden om van klas naar klas te gaan. We kregen deze week ook minder huiswerk dan vorige week. Aan het eind van de week hadden we na school een ijs-bad, en de dag daarna hadden we een meet. Ik stond al om half vijf ’s morgens op, om me klaar te maken voor de meet. We vertrokken vanuit huis om kwart over vijf, en kwamen net voor half zes op school aan. Om kwart voor zes vertrok de bus, en waren we onderweg naar de meet. We moesten die dag zo vroeg opstaan omdat de meet ruim een uur rijden weg was. Het was nog steeds donker toen we vertrokken, en veel renners van ons team hadden kussens meegenomen zodat ze in de bus konden slapen. Toen we aan kwamen bij het San Jacinto Monument, gingen we de tenten op zetten, en de matten neer leggen. Op eens voelde ik een paar prikken op mijn voet. Ik keek naar beneden en zag dat mijn hele linker schoen onder de rooie mieren zat. Ik deed hem gauw uit, en plukte de rest van de mieren van mijn sokken en been af. Toen ik alle mieren uit mijn schoen had gekregen deed ik mijn schoen weer aan.  Ik en een andere jongen gingen kijken hoe dit jaar het parkoer liep. Op eens hoorde we een keiharde knal, en zagen we in de verte een pluim rook de lucht in stijgen. Toen ik dichterbij keek, zag ik dat de eerste race was gestart, niet met een geweer, maar met een kanon! Even later begon de volgende race. We keken naar het kanon, en zagen eerst een pluim rook er uit schieten, en 2 seconden later hoorden we pas de knal, omdat we ruim 600 meter van het kanon vandaan stonden. Een uur later stond ik zelf aan de start streep. Vanaf hier was de knal van het kanon nog harder. Ik was van mijn race 47 van de 127, en 2^de van het team. Na de meet gingen Mama, Emilio, en Ik (Adri kon niet mee, want hij was ziek) naar IHOP om te lunchen.

De Eerste Dag School

Deze week was het al weer de eerste week van school. Op mandag ochtend moest ik iets vroeger opstaan dan normaal, maar ik was al aan vroeg opstaan gewend. De bus kwam rond kwart over zes aan. Drie kwartier later waren we op school, en kon ik mijn klas rooster gaan ophalen. Mijn eerste uur had ik zoals vorig jaar week Cross Country, dus liep ik daar naartoe. We gingen die dag niet lopen, dus konden we gewoon kletsen en kijken of we uren samen hadden. Sam en Ik hadden allebei het zelfde volgende uur, en dat was Geschiedenis van de Wereld. Daar kregen we al een paar hoofdstukken te lezen uit het boek. Als volgende klas had ik natuurkunde. We kregen hier een paar rekensommen, en de meester vertelde ons dat we later in het jaar ook katapults zouden maken. De klas na natuurkunde was rekenen, en daarna scheikunde. Tussen rekenen en scheikunde in hadden we lunch. Een paar jongens die vorig jaar naast mij zaten tijdens de lunch, zaten ook in de zelfde reken klas als ik, dit jaar, dus ik vroeg hun of we op de zelfde plaats gingen zitten. Dat waren we wel van plan, maar er was bij die tafel een grote groep mensen die ook in IB zaten, dus gingen we bij hun zitten. Na de lunch liep ik naar scheikunde, en die klas vond ik leuk omdat we reien lab tafels hadden met krukjes in plaats van stoelen. Na scheikunde had ik Frans. Onze juf voor Frans had een nieuw systeem geïntroduceerd dat ze vorig jaar nog niet had. Vanaf die dag zou ze een kom klaar zetten met kaartjes. Aan een kant waren de kaartjes rood, en aan de andere kant groen. We moesten de kaar op groen laten liggen, maar als we iets niet konden volgen als ze in het Frans aan het praten waren, moesten we de kaar naar de rooie kant omdraaien. Het was een beetje vreemd om na Frans nog naar een andere klas te hoeven gaan, want vorig jaar was Frans mijn laatste klas van de dag. Als laatste had ik engels,  en voor die klas hadden we elkaar geïntroduceerd, en onze boeken gehaald, en daarna moesten we meteen een 2-zijdig papier schrijven over wie we waren. Ik had verwacht om voor de eerste dag school maar een beetje huiswerk te krijgen, maar ik kreeg bijna voor iedere klas huiswerk!