Deze week was het school seizoen van Track weer begonnen. Over de eerste meet kregen we niet veel informatie, dus moest ik zelf kijken waar het allemaal was. Ik wist nog niet dat ik de eerste meet zou hebben, tot de dag ervoor. Ik moest die woensdag de 3200 meter lopen. Ik had verwacht dat er niet veel mensen zouden zijn, maar er waren heel veel jongens die op de zelfde bus moesten. Als eerste waren alle lange afstand lopers alleen op de bus, en dachten we dat we de enige waren, maar toen kwamen ook de pool-stok springers er bij, en de ver springers, en de hink-stap-springers. De bus zat na 10 minuten prop vol, en moesten we met 3 jongens op een bank zitten, die was gemaakt voor maar 2 mensen. Iedereen was aan het klagen, en vroeg zich af of we niet gewoon nog een bus zouden kunnen gebruiken. Na 15 minuten kwamen we bij de school aan, maar het leek meer alsof het een uur had geduurd, omdat we bepaald niet op ons gemak in de bus zaten. We liepen met een groote rij uit de bus, en er kwamen zo veel jongens uit die ene bus dat ik het niet kon geloven. We moesten eerst om een lang hek lopen voordat we bij de baan kwamen. De baan was zwart, en leek heel klein. Het waaide best hard, en het was ook een beetje fris. We namen onze spullen naar een kant van de baan, en bleven daar even zitten, want we moesten nog op een andere school wachten. Het was nog 30 minuten voor de start van onze race toen ze aan kwamen. We waren al rondjes aan het rennen om onze benen op te warmen. Na het lopen deden we ook nog wat oefeningen om onze spieren te strekken, zoals achteruit rennen, en springen.. Ik was in de eerste groep van de 3 groepen die moesten rennen voor de 3200. Ik begon zoals altijd redelijk achteraan. Omdat het maar een oefen race was, was het niet zo belangrijk om zo snel mogelijk vooraan te komen. Ik wist al meteen dat ik de 3200 van Cross Country veel leuker vond, want op een ronde baan is 8 rondjes van 400 meter heel erg saai, vergeleken met bossen, heuvels, en plassen waar je met Cross Country doorheen gaat. Voor mijn eerste 400 meter had ik ee tijd van 84 seconden, wat voor mij een beetje te snel is. Er begonnen al snel na de 1^ste ronde 2 groepen van renners te vormen. Ik liep tussen de twee groepen in. De 6^de ronde duurde het langste, want dan heb je nog 2 rondjes te gaan voordat je klaar bent. De 8^ste ronde was het snelste, want je hebt eerst 300 meter dat je versnelt, en dan is de laatste 100 meter zo voorbij omdat je zo snel gaat. Ik had de race niet gewonnen, maar ik had een tijd van 12:07, en dat is een goeie tijd voor het begin van het seizoen. Na mijn race ging ik een mijl lopen om mijn spieren te laten afkoelen. In de volgende race liep Blake, en nog wat andere jongens van ons team. Blake was tijdens de race gestopt omdat hij iets aan zijn knie had. Nadat alle hardlopers klaar waren met rennen, ging ik op een bankje mijn huiswerk doen. Het enige vervelende was dat ik mijn huiswerk niet vanaf mijn computer kon doen, omdat ik geen internet bereik had. Ik had mama gebeld om mij op te halen, maar ze was nog even onderweg. De zon was intussen al onder gegaan, dus begon het koud te worden in mijn T-shirt met korte mouwen, en mijn korte broek. Na een kwartier in de kouw, kwam mama aan, en kon ik lekker in de auto opwarmen met de verwarming.

De dag na die meet, had ik er weer een! Deze keer hoefde we niet met zijn allen in een kleine bus, want de meet was bij onze school. Ik had van mijn lunch een beetje bewaard zodat ik dat voor de race kon eten. Meteen toen school uit was, ging ik naar mijn gym kluisje om omtekleden. Ik had nog veel tijd om mijn huiswerk te doen, omdat het nog heel lang zou duren tot dat ik de 1600 meter moest lopen, of 1 mijl.. Toen de meet was begonnen, liep iedereen die de 1600 moest lopen ook naar buiten om even te gaan kijken. Als eerste was de 800 meter. Een paar jongens van ons team liepen ook mee. Tijdens de laatste race, en de race met de snelste kinderen, ging er in de 1^ste ronde iets goed fout. Op de laaatste ronding van de baan liep er een meisje zomaar de baan op, net toen de eerste groep renners voorbij kwam. Er vielen 2 jongens op de grond, en vanaf daar was het een ketting val. Er lagen uit eindelijk 5 jongens op de grond, maar ze stonden al snel weer op om de race te eindiggen. Het meisje was bijna ongedeerd, en liep gewon vrolijk verder zonder maar achterom te kijken. Het was ook niet een jong meisje die zo iets niet zou weten. Ze was iets van 16 of 17 jaar oud, en na de race kwam onze coach haar achterna om haar eens een lesje te leren. Een van de jongens van ons team was ook gevallen, en was heel kwaad omdat hij een 2:03 had gelopen. Als hij niet was gevallen, dan had hij onder de 2 minuten gezeten, en dat was hem nog nooit gebeurd. Na de 800 meter, was de 4x100 meter sprint. Ons team begon langzaam, maar lag na de 3^de jongen ver voor. Terwijl ik aan het wachten was tot dat onze race begon, was ik met een vriendje om de beurt een spel aan het spelen. Je moest met een mannejte over gaten en onder bomen door gaan om te proberen van apen weg te rennen. Je moest je vinger gebruiken om hem te laten draaien, springen, en bukken onder de obstakels. Uit eindelijk was de baterij leeg, dus moesten we iets anders gaan doen. Ik liep weer terug de school in om een beetje van mijn lunch te eten. Er waren wel anderen jongens ook binnen die naar muziek aan het luisteren waren, en op hun guitaren speelden. Na nog een tijd wachten was het eindelijk tijd om de 1600 meter te gaan lopen. Voor de 1600 meter was de 200 meter, en we moesten steeds op de grond gaan zitten in het middenveld zodat de meneren precies hun klok konden starten als het geweer af ging. We konden dus niet echt goed op warmen omdat we steeds in het midden van het rennen moesten gaan zitten. Onze coach had het geweer voor de 200 meter, en elke keer dat hij bijna ging starten, schreeuwde hij zo hard dat we het helemaal aan de andere kant van het veld konden horen. Bij de 1600 was ik weer in de eerste groep, maar er waren zo veel mensen dat we in een waterval moesten starten. Ik was helemaal in de laatste baan, dus begon ik ver voor de rest, maar moest ik wel een iets langere afstand door de bocht lopen. De 1600 was nooit mijn race geweest omdat ik meer op uithouding’s vermogen loop dan op snelheid. Ik liep we het snelste wat ik ooit in een 1600 meter race heb gerend; mijn tijd was 5:49. Na de meet liep ik nog een paar rondjes om af te koelen, en toen ging ik met mama naar huis. Mama zei dat ze alvast naar de auto zou gaan omdat het buiten koud was. Ik ging intussen de school in om mijn spullen te halen. Toen ik al mijn spullen had liep ik naar de auto om naar huis te gaan, maar mama was er nog niet. Ik bleef even wachten, maar na 10 minuten was ze er nog niet. Toen zag ik haar eindelijk tussen de hekjes door lopen.

Dit weekend had ik training bij een park in de buurt. Blake en Erica waren er ook bij. We liepen eerst een rondje rond het park om op te warmen. We vonden tijdens het rondje een leeg flesje cola, en begonnen er mee te voetballen. We schopte het flesje een heuvel op, en toen had niemand meer zin om er mee te spelen. Het volgende rondje zagen we de fles weer, en schopte we hem er aan de andere kant van de heubel weer van af. We moesten als oefening rondjes rond een heuvel lopen. Eerst de heuvel op sprinten, en dan er aan de andere kant weer vanaf lopen. We deden dit een aantal keer en namen toen een pauze. Na de pause gingen we weer verder. De vorige week was het leuker, want toen hadden we met parachuten gelopen. We moesten de parachuten aan onze rug , en dan tegen de wind in rennen, en dat was wel moeilijk en vermoeiend. Toen we klaar waren met rennen was ik best moe, maar kon ik ook voor de rest van de dag in bed lezen.