Eindelijk kerst vacantie

Deze week kregen we eindelijk vrij van school. Ik realiseerde te laat dat het al bijna kerst was. Bij ons in de straat zijn er veel huizen versierd met lampjes en andere kerst decoraties. Wij zijn nog bezig om alle spullen uit te pakken, dus hebben we niet zo veel versiering buiten. We hebben een bordje met 2 pinguïns er op, en we hebben twee groene licht slangen die langs het pad lopen. We hebben een boom binnen met LED lampjes die heel fel zijn. Ze geven veel meer licht af, maar ze gebruiken zo weinig energie dat je 43 draden met 50 lampjes aan elkaar kan verbinden uit een stopcontact. Het licht is wel fel, maar op een goede manier. Er zijn een paar rode en blauwe lichtjes die dicht genoeg bij elkaar zijn dat het licht mengt, end dan zie je rood, blauw, en paars. Het is hier verder nog niet echt veel gaan vriezen, maar er komt gelukkig een koude lucht massa aan, dus hopelijk wordt het op kerst iets kouder. Op vrijdag avond gingen we naar een restaurant voor een kerst feestje van onze ren club, de Flyers. We moesten een cadeau mee brengen, en mochten dan een cadeautje uitkiezen als ons nummer uit een zak werd getrokken. De meeste kinderen waren jonger dan ik, dus ik hoopte dat ik een cadeau voor mijn leeftijd zou krijgen. Ik kreeg uit eindelijk een kaart met $10 er op voor Academy, een sport winkel, dus daar was ik wel blij mee. Emilio had een Scene It bord spel gekregen. Toen iedereen hun cadeau had, werd er gevraagd of er iemand hun cadeau met iemand wilde ruilen. Meteen sprong drie kwart van de kamer op om te ruilen, maar Emilio en Ik bleven lekker zitten.

Buiten een diepvries

Deze week hadden we zelf een beetje Sinterklaas gevierd. Emilio had als eerste zijn schoen voor de openhaard gezet, en ik dacht, wat doet hij nou met die schoen voor de openhaard? Ik keek toen op de kalender en zag dat het 4 december was, wat betekende dat de volgende dag Sinterklaas zou zijn. Ik had meteen na het avond eten mijn schoen, en de schoenen van Adri en Mama voor de openhaard gezet, en vond dat Emilio in de tussentijd al een tekening had gemaakt en in zijn schoen had gestopt. Ik geloofde niet echt dat de sint langs zou komen, omdat Amerika wel een eindje weg is van Nederland. De volgende ochtend moest ik om 5 uur mijn bed uit, en ik zag iets raars voor de openhaard. Ik deed het licht aan, en het bleek dat Sinterklaas wel langs was geweest. Na het ontbijten had ik nog even tijd om de cadeautjes uit te pakken. Ik had een Kalender gekregen, een flitsend lampje voor als ik in het donker ga hardlopen, en een doosje met Jellybeans; snoepjes die lijken op Smekkies van Harry Potter. Ik was al snel weer de deur uit, want ik wilde mijn bus niet missen. Deze week is het voor het eerst in de winter gaan vriezen. De sloot voor ons huis was niet bevroren, omdat het water te veel stroomde. Een paar plassen water in de straat waren wel bevroren, maar het ijs was zo dun als papier. Het was niet echt fijn om daar in hard te lopen, want het voelde steeds alsof mijn neus bevroren werd. Ik ben aan het wachten op de dag dat het zo erg vriest, dat het sneeuwt, of dat de sloot voor ons huis bevriest, zodat we er overheen kunnen lopen, maar dat gaat nog wel een paar weken duren, en sneeuw is hier meestal ook maar een dag per jaar te krijgen, als je geluk hebt!

Naar school vanaf het nieuwe huis

Deze week was mijn eerste week om naar school te gaan vanaf het nieuwe huis. De eerste dag stond ik om 6:15 buiten, omdat mijn bus nu iets eerder komt. Ik kon de bus al in de verte aan zien komen en toen ik de bus opstapte, bleek het dat ik de aller eerste op de bus route was. Dat was wel fijn, want dan kon ik gaan zitten waar ik ook zou willen zitten, maar ik ging maar voorin zitten, omdat ik niet wist welke bankjes bezet waren door mensen die later op de route komen. Ik kom zo rond de zelfde tijd op school als voorheen, maar ik kom wel eerder thuis. Als we weg gaan op de bus van school, dan staan alle bussen in een rij, en voorheen was mijn bus altijd helemaal achteraan, maar mijn nieuwe bus is de 2de in de rij. Het bleek dat de terug rit precies het zelfde was als de weg heen, dus mag ik ook weer als eerste van de bus af, wat betekent dat ik 10 minuten eerder thuis kom dan voorheen. Emilio komt ongeveer een uur na mij thuis, omdat hij op de basisschool zit, en die is ongeveer een uur later uit, maar dat betekent dat hij ook een uur langer mag blijven slapen omdat zijn bus later komt. Op dinsdag, had ik me verslapen, dus moest ik zo snel mogelijk gaan eten en mijn lunch klaar maken. Ik was net klaar met mijn lunch maken, toen ik de knipperende lichten van de bus over het achter-hek zag schijnen. Ik had mijn schoenen nog niet aan, dus pakte ik gauw mijn rug zak en schoenen, en rende op mijn sokken naar buiten. Gelukkig had de bus chauffeur even gewacht, en kon ik mijn schoenen in de bus aan doen. We wonen nu in een huis wat iets meer in een bos gebied zit, en gisteren hoorde ik een Amerikaanse oehoe, zoals die in Nederland heet. Ik kan me herinneren dat ik die ooit wel eens in een dierentuin in Nederland heb gezien, maar hier komen ze vaak in het wild voor. Ze zijn wel mooie vogels, maar als je plotseling het midden van de nacht zo’n uil hoort, dan schrik je wel goed wakker!